فقه معاصر:پیش‌نویس فقه السلوک (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
Mkhaghanif (بحث | مشارکت‌ها) اصلاح ارقام |
Mkhaghanif (بحث | مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
کربلایی در ادامه، روایات متعددی که برای اثبات آموزه صورت فکریه مورد تمسک مشایخ صوفیه قرار گرفته را ذکر می‌کند. | کربلایی در ادامه، روایات متعددی که برای اثبات آموزه صورت فکریه مورد تمسک مشایخ صوفیه قرار گرفته را ذکر می‌کند. | ||
* حدیث «فقه الرضا»، به اهمیت حضور قلب و مراقبه در عبادات اشاره دارد و صورت فکریه را وسیله‌ای برای تحقق این حضور می‌داند ( ص۱۶۰ و ۱۶۱) | |||
* خطبه حضرت علی (ع) درباره ذکر، نویسنده گزارش کرده است: در این خطبه، حضرت به فضیلت ذکر و اهل ذکر اشاره می‌کند و حضور ذهن و قلب را شرط اصلی بهره‌مندی از ذکر می‌داند ( ص۱۶۱ و ۱۶۲). | |||
* اخباری درباره انسان کامل، روایاتی که انسان کامل را مظهر اتمّ حق تعالی معرفی می‌کنند و نقش صورت فکریه را در اتصال سالک به انسان کامل برجسته می‌سازند. نویسنده بیان کرده است: صورت انسانی بزرگترین حجت های خداوند برمخلوقات است ( ص۱۶۲- ۱۶۵). | |||
* اخباری درباره مقام نورانیت ائمه اطهار، این روایات، ائمه را به عنوان واسطه فیض الهی معرفی می‌کنند و صورت فکریه را راهی برای ارتباط معنوی با آنان می‌دانند و تکیه صوفیه بیشتر بر مرتبت نورانیت آنهاست ( ص ۱۶۵- ۱۶۷). | |||
نویسنده در فصل پنجم، به جمع‌بندی مباحث پیشین و آسیب‌شناسی آموزه صورت فکریه صورت پرداخته است. کربلائی ضمن بررسی تطبیقی آیات و روایات با آموزه‌های عرفانی، بر ضرورت پالایش و اصلاح مستمر این آموزه‌ها تأکید می‌کند تا از انحرافات احتمالی جلوگیری شود. همچنین به مبانی حکمی و عرفانی همچون ولایت شمسیه و قمریه، حضرت خیال و حقیقت جامع بودن انسان اشاره می‌شود. نویسنده نتیجه می‌گیرد که آموزه «صورت فکریه» نه تنها ریشه در متون اصلی دین دارد، بلکه با استناد به آیات و روایات، می‌تواند به عنوان یک اصل مشروع و معتبر در سلوک عرفانی مورد استفاده قرار گیرد. این آموزه به سالک کمک می‌کند تا با تمرکز ذهنی و قلبی، حضور معنوی خود را در مسیر سلوک حفظ کند و از برکات همراهی با اهل ذکر و انسان کامل بهره‌مند شود ( ص۱۷۰- ۲۰۳). | نویسنده در فصل پنجم، به جمع‌بندی مباحث پیشین و آسیب‌شناسی آموزه صورت فکریه صورت پرداخته است. کربلائی ضمن بررسی تطبیقی آیات و روایات با آموزه‌های عرفانی، بر ضرورت پالایش و اصلاح مستمر این آموزه‌ها تأکید می‌کند تا از انحرافات احتمالی جلوگیری شود. همچنین به مبانی حکمی و عرفانی همچون ولایت شمسیه و قمریه، حضرت خیال و حقیقت جامع بودن انسان اشاره می‌شود. نویسنده نتیجه می‌گیرد که آموزه «صورت فکریه» نه تنها ریشه در متون اصلی دین دارد، بلکه با استناد به آیات و روایات، می‌تواند به عنوان یک اصل مشروع و معتبر در سلوک عرفانی مورد استفاده قرار گیرد. این آموزه به سالک کمک می‌کند تا با تمرکز ذهنی و قلبی، حضور معنوی خود را در مسیر سلوک حفظ کند و از برکات همراهی با اهل ذکر و انسان کامل بهره‌مند شود ( ص۱۷۰- ۲۰۳). | ||
[[رده:پیش‌نویس مقاله‌ها]] | [[رده:پیش‌نویس مقاله‌ها]] | ||