کاربر:Khoshnudi/صفحه تمرین۷: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عقل فَعّال''' عقل دهم از [[عقول عشره|عقول ده‌گانه]] یا آخرین عقل از سلسله طولی عقول که بر اساس مکاتب فلسفی اسلامی ایجادکننده و تدبیرکننده عالم ماده و [[نفس|نفس‌‌های انسانی]] است. فیلسوفان مسلمان عقول را [[فرشته| ملائکه]] و عقل فعال را [[جبرئیل]] دانسته‌اند. [[فارابی]] و [[ابن سینا| ابن‌سینا]]، [[وحی]] و رؤیا را با اتصال به عقل فعال تبیین کرده‌اند.<br>

==جایگاه و اهمیت==

عقل فعال، عقل دهم از [[عقول عشره|عقول ده‌گانه]]<ref>سجادی، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، ۱۳۷۹ش، ص۳۳۹.</ref> یا آخرین عقل از سلسله طولی عقول<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة، ۱۹۸۱، ج۸، ص۳۹۹.</ref> در نظام خلقت است که در مکاتب فلسفی اسلامی نزدیک‌ترین عقل به عالم ماده و تدبیرکننده آن عالم و نفس‌های انسانی است.<ref>عبداللهی، «بررسی تطبیقی-انتقادی اتحاد نفس با عقل فعال در فلسفه اسلامی»، ص۶۰.</ref> فلاسفه مسلمان، مراد از عقول عشره را [[ فرشته |ملائکه]] و مقصود از عقل فعال را [[جبرئیل]] یا [[روح القدس]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: فارابی، السیاسة المدنیة، ۱۹۹۶م، ص۲۳؛ سهروردی، مجموعه مصنفات شیخ اشراق، نشر وزارت فرهنگ و آموزش عالی، ج۲، ص۲۶۵، ج۳، ص۹۶ و ۹۷؛ ملاصدرا،‌ الحکمة المتعالیة،‌ ۱۹۸۱م، ج۹،‌ ص۱۴۲ و ۱۴۳؛ سجادی، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، ۱۳۷۹ش، ص۳۴۰.</ref> از عقل فعال، به واهب الصور،<ref>سهروردی، مجموعه مصنفات شیخ اشراق، نشر وزارت فرهنگ و آموزش عالی، ج۲، ص۲۶۵.</ref> عنقا، سیمرغ، طایر قدسی،<ref>سجادی، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، ۱۳۷۹ش، ص۳۴۰.</ref> کدخدا و کدخدای زمین<ref>سجادی، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، ۱۳۷۹ش، ص۴۱۰ به نقل از ملاصدرا،‌ رسائل، ص۱۵۱ و ۲۹۲.</ref> نیز نام برده شده است.

===نقش عقل فعال در وحی===

===عقل فعال واسطه در فیض و معرفت===

براساس [[حکمت مشاء]]، عقل فعال در ارتباط مستقیم با عالم مادی است. عقل فعال، فیضی را که توسط عقول واسطه (نُه عقل بالاتر) از خداوند دریافت کرده، به عالم و موجودات مادی افاضه و عطا می‌کند<ref>سجادی، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، ۱۳۷۹ش، ص۳۴۰؛ حسام‌محمدی و افضلی، «تبیین جایگاه وجودی و معرفتی عقل فعال از نظر ابن سینا و ملاصدرا»، ص۴۰ و ۴۱.</ref> و سبب ایجاد عناصر اربعه، نفوس، مرکبات و موجب کثرت در عالم ماده می‌شود. بدون عقل فعال، ارتباط عالم ماده با عالم مجردات از بین می‌رود.<ref>حسام‌محمدی و افضلی، «تبیین جایگاه وجودی و معرفتی عقل فعال از نظر ابن سینا و ملاصدرا»، ص۴۱.</ref>

از آنجا که عقل فعال، مجرد است و در مجردات حجابی نیست، تمام حقایق موجودات را از عالم بالا دریافت می‌کند و نزد آن موجود است.<ref>سجادی، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، ۱۳۷۹ش، ص۳۴۰.</ref> ادراکات انسان وابسته به عقل فعال است و تنها از طریق اتصال به این عقل حاصل می‌شود.<ref>حسام‌محمدی و افضلی، «تبیین جایگاه وجودی و معرفتی عقل فعال از نظر ابن سینا و ملاصدرا»، ص۴۱.</ref><br>

[[ابوالحسن شعرانی]]، از فلاسفه شیعی در قرن چهاردهم قمری، گفته است به اعتقاد ما همه چیز این جهان در تدبیر و سرپرستی ملائکه و مأموران  الهی است که حکما از آنها به عقل فعال تعبیر می‌کنند.<ref>شعرانی، پژوهش‌هاى قرآنى علامه شعرانى‏، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۱۹۵.</ref>

==مفهوم‌شناسی==

فلاسفه پیشین همچون [[فارابی]] و [[ابن سینا| ابن‌سینا]] عقل فعال را فاعل قریب (علت فاعلی نزدیک و مباشر) برای عالم طبیعت و عناصر، گنجینه مفاهیم عقلی نفس انسانی و افاضه‌کننده مفاهیم عقلی به نفس انسانی معرفی کرده‌اند.<ref>مصباح یزدی، آموزش فلسفه،‌ ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۲۰۷.</ref> از دیدگاه فلاسفه، عقل فعال، جوهر غیرمادی و غیرمرکب و تدبیرکننده عالم مادی و علت فاعلی نفوس انسانی و حوادثی است که در جهان مادی روی می‌دهد.<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة، ۱۹۸۱، ج۸، ص۶۴ و ۳۹۸.</ref>

 

=== علت نامگذاری===

عقل فعال، عقل نامیده می‌شود به این دلیل که مجرد و غیرمادی است و فلاسفه هر نیروی خودآگاه مجرد را عقل می‌نامند.<ref>نگاه کنید به: ملاصدرا، الحکمة المتعالیة، ۱۹۸۱م، ج۸، ص۳۹۸؛ مطهری، مجموعه آثار، صدرا، ج۱۳، ص۱۳۵.</ref> در وجه تسمیه عقل فعال به فعال نیز [[ملاصدرا]] سه علت ذکر کرده است:

# عقل فعال از آنجا که ایجادکننده نفوس انسانی است و آنها را از عقل بالقوه (اولین مرحله از عقل نظری انسان که صرفاً استعداد درک مفاهیم کلی است) به عقل بالفعل (مرحله‌ای از عقل نظری انسان که افزون بر بدیهیات، مفاهیم کلی و نظری را درک می‌کند) می‌رساند، فعال گفته می‌شود.

# عقل فعال از همه جهات بالفعل است و هیچ قوه‌ای در آن نیست؛ البته همه عقل‌ها چنین‌اند؛ اما به جهت مبالغه در فعلیت عقل فعال، تنها به آن فعال گفته شده است.

# به جهت اینکه عقل فعال به وجودآورنده عالم مادی و مبدأ و منشأ صورت‌های {{یادداشت|صورت، اصطلاحی فلسفی است که در مقابل ماده به کار می‌رود. مراد از آن چیزی است که اشیاء توسط آن از یکدیگر متمایز می‌شوند و موجب فعلیت اشیاء می‌شود.(سجادی، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، ۱۳۷۹ش، ص۲۹۲.)}} موجودات مادی است،‌ فعال گفته می‌شود.<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة، ۱۹۸۱م، ج۸، ص۳۹۸.</ref>

==پیشینه==

به گفته مرتضی مطهری، پیشینه وجود عقل فعال و ارتباط نفس انسان با آن در حین تعقل، به دوره پیش از اسلام بازمی‌گردد. به نظر او از گفته مورخان فلسفه چنین برمی‌آید، نخستین کسی که عقل فعال را اظهار کرده، اَرَسطُوقْلیس، استاد اِسْکَندَر اَفْرودیسی و غیر از ارسطوی معروف، بود. ارسطوقلیس دلیلی برای اثبات عقل فعال ارائه کرد که فیلسوفان مسلمان این دلیل را پذیرفته و در کتب فلسفی خود ذکر کردند؛ البته دلایل دیگری نیز به آن افزودند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، صدرا، ج۱۳، ص۱۳۲و۱۳۳.</ref> برخی معتقدند که ارسطو، عقل فعال را به عنوان عامل خروج نفس از قوه به فعل و فعلیت یافتن معقولات و مفاهیم بالقوه مطرح کرد.<ref>حسام‌محمدی و افضلی، «تبیین جایگاه وجودی و معرفتی عقل فعال از نظر ابن سینا و ملاصدرا»، ص۴۰.</ref> بعضی گفته‌اند که نخستین بار اسکندر افرودیسی اصطلاح عقل فعال را به کار برد.<ref>کمالی‌زاده و اصغری، «عقل فعال و طباع تام در حکمت اشراق و اندیشه شیعی»، ص۲۱۲.</ref>

هر سه مکتب فلسفه اسلامی عقل فعال را پذیرفته و از آن بحث کرده‌اند؛ هرچند اختلافاتی با یکدیگر دارند.

[[فلسفه مشاء|فیلسوفان مشائی]]، عقول را منحصر در عقول ده‌گانه طولی و عقل فعال را دهمین و آخرین عقل از آن سلسله طولی می‌دانستند. براساس [[فلسفه اشراق]]، افزون بر عقول طولی فراوان، عقول عَرْضی هم وجود دارد که نقش و کارکردهای عقل فعال به این عقول عرضی واگذار شده است. ملاصدرا در [[حکمت متعالیه]] با پذیرش عقول طولی فلسفه مشاء و عقول عرضی فلسفه اشراق، برای عقل فعال، نقش وجودشناختی و معرفت‌شناختی خاصی قائل شد؛<ref>حسام‌محمدی و افضلی، «تبیین جایگاه وجودی و معرفتی عقل فعال از نظر ابن سینا و ملاصدرا»، ص۴۰.</ref> البته ملاصدرا در آثارش گاهی عقل فعال را وجودی مستقل از نفس انسان می‌داند و گاهی آن را مرتبه عالی و کمال نفس انسانی می‌شمارد.<ref>نگاه کنید به: ملاصدرا، الحکمة المتعالیة، ۱۹۸۱م، ج۳،‌ص۴۲۱، ج۹، ص۱۴۰؛ حسام‌محمدی و افضلی، «تبیین جایگاه وجودی و معرفتی عقل فعال از نظر ابن سینا و ملاصدرا»، ص۴۵.</ref>

گفته شده عقل فعال در حکمت اشراق، در سلسله عقول طولی، نور اول و نور اقرب و در مرتبه عقول عرضی، رب النوع(مراد از رب النوع‌ها در حکمت اشراق، عقول عرضی هستند) انسان است.<ref>کمالی‌زاده و اصغری، «عقل فعال و طباع تام در حکمت اشراق و اندیشه شیعی»، ص۲۱۶.</ref> [[ شهاب‌الدین سهروردی|

گفته شده با وجود اینکه عقل فعال در حکمت مشاء و متعالیه، همان جبرئیل و سرچمشه تمام حقایق و معارف و عامل خروج نفس از قوه به فعلیت دانسته شده است، اما تصویری که از عقل فعال در حکمت متعالیه ارائه شده، کامل‌تر و بهتر از تصویر ارائه شده در حکمت مشاء است. از نظر ملاصدرا، نفس انسان در اثر رها شدن از تعلقات مادی، با عقل فعال متحد می‌شود و عقل فعال مرتبه‌ای از مراتب عالی نفس انسانی می‌شود و تمام حقایق را به صورت حضوری (نه حصولی) مشاهده می‌کند.<ref>نگاه کنید به:‌ حسام‌محمدی و افضلی، «تبیین جایگاه وجودی و معرفتی عقل فعال از نظر ابن سینا و ملاصدرا»، ص۴۹. نیز نگاه کنید به: سجادی، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، ۱۳۷۹ش، ص۵۱ و ۵۲.</ref>

گفته شده [[فلسفه اسلامی |فیلسوفان]] و [[متکلم|متکلمانی]] همچون ابوالبرکات بغدادی، [[امام محمد غزالی]] و [[فخرالدین رازی]] وجود عقل فعال و نقش او در ایجاد عالم ماده و نفوس انسانی و افاضه ادراکات به نفس انسانی را انکار کرده‌اند. غزالی نقش عقل فعال در پدیده وحی را نیز انکار کرده و معتقد است که فقط [[خدا| خداوند]] و فرشته‌ای خاص در [[وحی]] نقش دارند.<ref>نگاه کنید به: رحیمیان و رهبری، «جایگاه معرفت‌شناختی عقل فعال در اندیشه‌ی ابن سینا»، ص۸۹.</ref>

==دلایل اثبات==

یکی از دلایلی که فلاسفه برای اثبات عقل فعال ارائه کرده‌اند، این است که نفس انسانی در آغاز حدوث و پیدایش، بالقوه (یعنی امکان و استعداد نفس بودن را دارد؛ اما هنوز وجود خارجی پیدا نکرده) است و به‌تدریج از بالقوه بودن به‌ فعلیت می‌رسد و وجود خارجی می‌یابد؛ ازاین‌رو، باید موجود دیگری باشد که آن نفس را از قوه بودن به فعلیت برساند. این موجود نمی‌تواند مادی باشد؛ زیرا موجودات مادی در ذات خود دارای عقل و شعور نیستند؛ ازاین‌رو نمی‌توانند به دیگری عقل و شعور عطا کنند. پس باید این موجود مجرد و غیرمادی باشد که همان عقل فعال است؛ بنابراین عقل فعال، علت فاعلی خروج نفس انسان از قوه بودن به فعلیت آن است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، صدرا، ج۱۳، ص۱۳۲و۱۳۳؛ عبداللهی، «بررسى تطبيقى-انتقادى اتحاد نفس با عقل فعال در فلسفه اسلامى»، ص۶۰.</ref>

مرتضی مطهری دلیلی دیگر از ابن‌سینا نقل کرده که از راه تقسیم قوای ادراکی به اثبات عقل فعال پرداخته است.<ref>نگاه کنید به: مطهری، مجموعه آثار، صدرا، ج۱۳، ص۱۳۳ به نقل از اشارات، اواخر نمط سوم.</ref>

==پانویس==

{{پانویس۲}}

==منابع==

*‌حسام‌محمدی، زهرا و علی افضلی، «[https://pms.journals.pnu.ac.ir/article_5016.html تبیین جایگاه وجودی و معرفتی عقل فعال از نظر ابن سینا و ملاصدرا]»، دوفصلنامه حکمت صدرایی، شماره ۱۹، پاییز و زمستان ۱۴۰۰ش.

* رحیمیان، سعید و مسعود رهبری، «[http://ensani.ir/file/download/article/20120504163808-9008-4.pdf جایگاه معرفت شناختی عقل فعال در اندیشه ابن سینا]»، فصلنامه اندیشه دینی، شماره ۳۸، بهار ۱۳۹۰ش.

* سجادی، سید جعفر، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۹ش.

* سهروردی، یحیی بن حبش، مجموعه مصنفات شیخ اشراق، تهران، وزارت فرهنگ و آموزش عالی، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، بی‌تا.

* عبداللهی، مهدی، «[http://ensani.ir/fa/article/342628/بررسى-تطبیقى-انتقادى-اتحاد-نفس-با-عقل-فعالدر-فلسفه-اسلامى بررسی تطبیقی-انتقادی اتحاد نفس با عقل فعال در فلسفه اسلامی]»، فصلنامه معرفت فلسفی، شماره پیاپی ۴۵، پاییز ۱۳۹۳ش.

* فارابی، ابونصر، السیاسة المدنیة، بیروت، دار و مکتبة الهلال، چاپ اول، ۱۹۹۶م.

* کمالی‌زاده، طاهره و فاطمه اصغری، «[http://ensani.ir/fa/article/395988/%D8%B9%D9%82%D9%84-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84-%D9%88-%D8%B7%D8%A8%D8%A7%D8%B9-%D8%AA%D8%A7%D9%85-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%DA%A9%D9%85%D8%AA-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D8%A7%D9%82-%D9%88-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C عقل فعال و طباع تام در حکمت اشراق و اندیشه شیعی]»، فصلنامه پژوهش‌های فلسفی، شماره ۲۰، بهار و تابستان ۱۳۹۶ش.

* ‌مصباح یزدی، محمدتقی، آموزش فلسفه،‌ قم، انتشارات مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى، چاپ اول، ۱۳۹۰ش.

* مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش.

* ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، الحکمة المتعالیة فی الأسفار العقلیة الأربعة، بیروت، دار احیاء‌التراث العربی، ۱۹۸۱م.