غنا، موسیقی و رقص در اسلام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
Mkhaghanif (بحث | مشارکت‌ها) جز ←معرفی کتاب |
Mkhaghanif (بحث | مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
به نظر نویسنده، غنایی که در شریعت از آن نهی شده، همان غنای لغوی است مشروط به آنکه لهو، باطل و از مصادیق قول زور باشد و با فقدان یکی از این شرایط، غنا حلال خواهد بود. همچنین اگر چه رقص فی‌الجمله حرام است، ولی نمی‌توان به حرمت همه اقسام آن (حتی رقص زن برای شوهر خود) فتوا داد. | به نظر نویسنده، غنایی که در شریعت از آن نهی شده، همان غنای لغوی است مشروط به آنکه لهو، باطل و از مصادیق قول زور باشد و با فقدان یکی از این شرایط، غنا حلال خواهد بود. همچنین اگر چه رقص فی‌الجمله حرام است، ولی نمی‌توان به حرمت همه اقسام آن (حتی رقص زن برای شوهر خود) فتوا داد. | ||
تفصیل برخی مباحث کم‌ارتباط یا بی‌ارتباط با بحث فقهی، بررسی ناقص احکام موسیقی، ساختار نامناسب و پراکنده‌گویی، تغییر دیدگاه‌ها در بخش‌های مختلف کتاب، و اشکالات ویراستاری از ایرادات کتاب به شمار می‌رود. | |||
== معرفی اجمالی و انتقادی کتاب == | == معرفی اجمالی و انتقادی کتاب == | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
به گفته نویسندگان، در مجامع روایی تنها یک روایت وجود دارد که در آن به صورت مستقیم به مسئله رقص اشاره و از آن نهی شده است. با بررسی این روایت، و نیز روایات دیگری که به صورت ضمنی به رقص اشاره شده، این نتیجه به دست آمده است که نمی‌توان تمام اقسام رقص (مانند رقص زن برای همسر) را حرام دانست، هرچند برخی اقسام آن (مانند رقص‌های شهوت‌انگیز) نیز قطعا حرام‌اند (ص۲۴۹-۲۵۷). | به گفته نویسندگان، در مجامع روایی تنها یک روایت وجود دارد که در آن به صورت مستقیم به مسئله رقص اشاره و از آن نهی شده است. با بررسی این روایت، و نیز روایات دیگری که به صورت ضمنی به رقص اشاره شده، این نتیجه به دست آمده است که نمی‌توان تمام اقسام رقص (مانند رقص زن برای همسر) را حرام دانست، هرچند برخی اقسام آن (مانند رقص‌های شهوت‌انگیز) نیز قطعا حرام‌اند (ص۲۴۹-۲۵۷). | ||
[[رده:کتاب‌های مرتضی چیت‌سازیان]] | [[رده:کتاب‌های مرتضی چیت‌سازیان]] | ||