کاربر:Ma.sultanmoradi/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[حق در فقه]] به معنای امتیازی است که از سوی شرع براى کسى در نظر گرفته شده و دیگران موظف به رعایت آن هستند. این | [[حق در فقه]] به معنای امتیازی است که از سوی شرع براى کسى در نظر گرفته شده و دیگران موظف به رعایت آن هستند. | ||
گرچه بحث از معنای حق سابقه‌ای طولانی در تاریخ فقه داشته؛ اما امروزه بنا به گسترش دانش حقوق و رابطه ویژه‌اش با برخی حوزه‌های فقهی، پژوهشگران و فقیهان معاصر به بازپژوهی این مفهوم پرداخته‌اند. | |||
حق در فقه دو معنای اصلی دارد: «حق در معنای عام» كه شامل معنای «مِلک»، «حكم» و «حق به معنای خاص» است. حقّ ابوت، حقّ ولایت برای حاكم، حقّ وصایت، حقّ حضانت و... از جمله مصادیق معنای عام حق هستند. دومین معنای آن، «حق به معنای خاص» است که در مقابل ملک و حكم است. در عباراتی همچون «امکان اسقاط حق» و «نقل و انتقال حق» همین معنای خاص حق در نظر گرفته شد. | |||
بررسی معنای حق در فقه، اثر ویژه‌ای در پیشفرض‌های مربوط به [[کرامت انسان]]، تفسیر نصوص دینی، نسبت حق و حکم شرعی و مسائلی از این دست دارد. | بررسی معنای حق در فقه، اثر ویژه‌ای در پیشفرض‌های مربوط به [[کرامت انسان]]، تفسیر نصوص دینی، نسبت حق و حکم شرعی و مسائلی از این دست دارد. | ||