کاربر:Ma.sultanmoradi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
←ثبات شریعت و مدیریت دگرگونیهای اجتماعی و اقتصادی: اصلاح ارقام |
←درآمدی بر منابع کلامی استنباط از قرآن: اصلاح ارقام |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
سیف‌الله صرامی نویسنده ان مقاله است. او در این مقاله منابع فقه را ادیدگاه قرآن بررسی میکند. به اعتقاد او، از نظر قرآن، اولین مبع فقه خود قرآن است. سنت نیز دومین منیع فقه است که شامل قول و فعل و تقریر معصومان می‌شود. منبع سوم نیز خبر واحد است. از نظر قرآن، عقل نیز تحت شرایطی می‌توان منبع تشخیص احکام باشد. | سیف‌الله صرامی نویسنده ان مقاله است. او در این مقاله منابع فقه را ادیدگاه قرآن بررسی میکند. به اعتقاد او، از نظر قرآن، اولین مبع فقه خود قرآن است. سنت نیز دومین منیع فقه است که شامل قول و فعل و تقریر معصومان می‌شود. منبع سوم نیز خبر واحد است. از نظر قرآن، عقل نیز تحت شرایطی می‌توان منبع تشخیص احکام باشد. | ||
===درآمدی بر منابع کلامی استنباط از قرآن=== | ===درآمدی بر منابع کلامی استنباط از قرآن=== | ||
این مقاله را احمد مبلغی نوشته است. نویسنده، این مقاله را در دو بخش نگاشته. بخش نخست مبانی کلامی منبع بودن قرآن و قلمرو آیات الاحکام و مبانی کلای روش استنباط ار قرآن را بررسی میکند. در بخش دوم نیز | این مقاله را احمد مبلغی نوشته است. نویسنده، این مقاله را در دو بخش نگاشته. بخش نخست مبانی کلامی منبع بودن قرآن و قلمرو آیات الاحکام و مبانی کلای روش استنباط ار قرآن را بررسی میکند. در بخش دوم نیز توضیح می‌دهد که دریافت مبانی کلامی از قرآن چگونه با بهره‌گیری از خود مبانی کلامی ممکن است. از نظر او، تکیه نکردن بر ظواهر قرآن و اعتماد کردن به دقت‌های عقلی می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد. | ||
این مقاله پبشتر در مجله فقه و حقوق (شماره ۱، ۱۳۸۳ش) منتشر شده است. [http://hoquq.iict.ac.ir/article_22638_b106562c3c3d8e151d5dee7f8c667cda.pdf مقاله را اینجا ببینید.] | |||
===تبیعت یا عدم تبیعت احکام از مصالح و مفاسد واقعی=== | ===تبیعت یا عدم تبیعت احکام از مصالح و مفاسد واقعی=== | ||
نویسنده این مقاله ابوالقاسم علیدوست است. نویسنده با شرح سه دیدگاه در پاسخ به مسئله تبعیت یا عدم تبیعت احکام از مصالح و مفاسد (تبیعت مطلق، تبیعت نسبی، عدم تبیعت) اعلام میکند که هرچند با دلایل متقن بر ما آشکار است که افعال الهی - چه در مقام تکوین و چه در مقام تشریع- همگی هدفمند هستند؛ این به معنای ضرورت یا وضوح تبیعت احکام از مصالح و مفاسد واقعی و موجود در متعلق احکام نیست. | نویسنده این مقاله ابوالقاسم علیدوست است. نویسنده با شرح سه دیدگاه در پاسخ به مسئله تبعیت یا عدم تبیعت احکام از مصالح و مفاسد (تبیعت مطلق، تبیعت نسبی، عدم تبیعت) اعلام میکند که هرچند با دلایل متقن بر ما آشکار است که افعال الهی - چه در مقام تکوین و چه در مقام تشریع- همگی هدفمند هستند؛ این به معنای ضرورت یا وضوح تبیعت احکام از مصالح و مفاسد واقعی و موجود در متعلق احکام نیست. | ||