کاربر:Ma.sultanmoradi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

Ma.sultanmoradi (بحث | مشارکت‌ها)
Ma.sultanmoradi (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۶۳: خط ۶۳:




مقاله '''جایگاه تساهل و تسامح در قوانین حقوقی اجتماعی اسلام''' نوشته طاهر اسداللهی است. این مقاله ادله شرعی اثبات قاعده [[تساهل و تسامح]] را بررسی می‌کند. نویسنده معتقد است روح غالب آموزش‌ها و دستورهای اسلامی مبتنی بر تساهل و تخفیف و آسان‌گیری است؛ به حدی که می‌توان با مستندات فقهی آن را همچون اصلی فقهی در نظر گرفت. او جایگاه قاعده تساهل و تسامح را در وضع و اجرای بخشی از قوانین حقوقی اسلام بررسی می‌کند و در نهایت نمونه‌هایی از استناد برخی فقیهان به این قاعده را می‌آورد.
مقاله '''جایگاه تساهل و تسامح در قوانین حقوقی اجتماعی اسلام'''
<ref>نخستین انتشار در فصلنامه قبسات، شماره ۳۲، دی ۱۳۸۳ش. [http://qabasat.iict.ac.ir/article_17299_cb0cf882a7c315daf03a2e8d04893aad.pdf  لینک مقاله]</ref>
<ref>نخستین انتشار در فصلنامه قبسات، شماره ۳۲، دی ۱۳۸۳ش. [http://qabasat.iict.ac.ir/article_17299_cb0cf882a7c315daf03a2e8d04893aad.pdf  لینک مقاله]</ref> نوشته طاهر اسداللهی است. این مقاله ادله شرعی اثبات قاعده [[تساهل و تسامح]] را بررسی می‌کند. نویسنده معتقد است روح غالب آموزش‌ها و دستورهای اسلامی مبتنی بر تساهل و تخفیف و آسان‌گیری است؛ به حدی که می‌توان با مستندات فقهی آن را همچون اصلی فقهی در نظر گرفت.  
 
'''عرفی و عقلایی بودن زبان دین در حوزه تشریع و تقنین'''
'''عرفی و عقلایی بودن زبان دین در حوزه تشریع و تقنین'''
محمدجواد سلمان‌پور در این مقاله مسئله حجیت ظواهر و اعتبار فهم فقهی از کتاب و سنت را بررسی کرده است. به عقیده او [[فقه و هرمنوتیک|هرمنوتیک]] به برخی پیش‌فرض‌های حجیت ظواهر خدشه وارد کرده است. با این حال، زبان‌ شریعت همان‌ زبان‌ عرفی‌ مردم‌ است‌ و از قواعد مشترک‌ بین‌ تمام‌ زبان‌ها پیروی‌ می‌کند. از همین‌ رو برای‌ فهم‌ زبان شارع باید سراغ‌ همان‌ استظهارات‌ عرفی‌ و بنای‌ عقلا رفت‌ و از به‌کارگیری‌ دقایق‌ فلسفی‌ یا عرفانی‌ پرهیز کرد. نویسنده با تکیه بر نظریه [[خطابات قانونی]] استدلال می‌کند که اوامر شارع محدود به‌ زمان‌ و مکان‌ یا افراد خاصی‌ نیست و بنابراین بایستی در همه زمان‌ها قابل فهم و اجرا باشد. این مقاله پیشتر در فصلنامه قبسات (شماره ۲۵، دی ۱۳۸۱ش) منتشر شده است. [http://qabasat.iict.ac.ir/article_17207_7fe893d29bb7a6a7a961c91016a9d255.pdf مقاله را اینجا ببینید.]
محمدجواد سلمان‌پور در این مقاله مسئله حجیت ظواهر و اعتبار فهم فقهی از کتاب و سنت را بررسی کرده است. به عقیده او [[فقه و هرمنوتیک|هرمنوتیک]] به برخی پیش‌فرض‌های حجیت ظواهر خدشه وارد کرده است. با این حال، زبان‌ شریعت همان‌ زبان‌ عرفی‌ مردم‌ است‌ و از قواعد مشترک‌ بین‌ تمام‌ زبان‌ها پیروی‌ می‌کند. از همین‌ رو برای‌ فهم‌ زبان شارع باید سراغ‌ همان‌ استظهارات‌ عرفی‌ و بنای‌ عقلا رفت‌ و از به‌کارگیری‌ دقایق‌ فلسفی‌ یا عرفانی‌ پرهیز کرد. نویسنده با تکیه بر نظریه [[خطابات قانونی]] استدلال می‌کند که اوامر شارع محدود به‌ زمان‌ و مکان‌ یا افراد خاصی‌ نیست و بنابراین بایستی در همه زمان‌ها قابل فهم و اجرا باشد. این مقاله پیشتر در فصلنامه قبسات (شماره ۲۵، دی ۱۳۸۱ش) منتشر شده است. [http://qabasat.iict.ac.ir/article_17207_7fe893d29bb7a6a7a961c91016a9d255.pdf مقاله را اینجا ببینید.]