کاربر:Ma.sultanmoradi/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==معرفی اجمالی== | ==معرفی اجمالی== | ||
==نویسنده== | ==نویسنده== | ||
[[مهدی هادوی تهرانی]] روحانی شیعه و از اساتید حوزه علمیه قم است. هادوی پس از تحصیل در رشته مهندسی برق الکترونیک دانشگاه صنعتی شریف وارد حوزه علمیه قم شد. او تحصیلات دوره خارج فقه و اصول خود را نزد استادانی [[آیت‌الله جواد تبریزی]]، [[آیت‌الله وحید خراسانی]]، [[آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی]]، [[سید محمود هاشمی شاهرودی]] و [[سید کاظم حائری]] گذراند. همچنین او علم رجال را نزد [[آیت‌الله جعفر سبحانی]] و [[آیت‌الله سید موسی شبیری زنجانی]] فراگرفت. | |||
همچنین او نویسنده چندین کتاب در زمینه‌های فقه، حقوق، رجال و کلام است. عنوان برخی کتاب‌های او عبارتند از: [[ت‍ح‍ری‍ر ال‍م‍ق‍ال ف‍ی ک‍ل‍ی‍ات علم ال‍رج‍ال]]، [[ت‍ام‍لات در علم اصول فقه]]، [[ولای‍ت ف‍ق‍ی‍ه: مبانی، ادل‍ه و اخ‍ت‍ی‍ارات]]، [[ولای‍ت و دی‍ان‍ت: ج‍س‍ت‍اره‍ای‍ی در ان‍دی‍ش‍ه‌ی س‍ی‍اس‍ی اسلام]]، [[ شرایط عقود و قراردادهای جدید در فقه اسلامی]]، [[م‍ک‍ت‍ب و نظام اقتصادی اسلام]] و [[ساختار کلی نظام اقتصادی اسلام در قرآن]]. | |||
==ساختار کتاب== | ==ساختار کتاب== | ||
این اثر به دو بخش اصلی «مبانی صدوری» و «مبانی دلالی» تقسیم می‌شود. بخش مبانی صدوری کمتر از یک چهارم اثر را به خود اختصاص داده است. این بخش به سه مبنا صدور می‌پردازد: (۱) سندیت قرآن، یعنی اینکه با مفاد و الفاظ و چینش آیاتی که در قرآن کریم است از سوی خداوند نازل شده است. (۲) مصونیت قرآن از تحریف، یعنی اینکه قرآن امروزی به همان وضعیتی است که در صدر اسلام بوده و از تحریف مصون مانده است. (۳) آخرین مبنای صدوری نیز مصونیت وحی از خطا است. معنای این مبنا این است که علم الهی که به صورت وحی به پیامبر نازل شده است در مرحله پذیرش و ابلاغ آن از هر خطایی در امان بوده است. | این اثر به دو بخش اصلی «مبانی صدوری» و «مبانی دلالی» تقسیم می‌شود. بخش مبانی صدوری کمتر از یک چهارم اثر را به خود اختصاص داده است. این بخش به سه مبنا صدور می‌پردازد: (۱) سندیت قرآن، یعنی اینکه با مفاد و الفاظ و چینش آیاتی که در قرآن کریم است از سوی خداوند نازل شده است. (۲) مصونیت قرآن از تحریف، یعنی اینکه قرآن امروزی به همان وضعیتی است که در صدر اسلام بوده و از تحریف مصون مانده است. (۳) آخرین مبنای صدوری نیز مصونیت وحی از خطا است. معنای این مبنا این است که علم الهی که به صورت وحی به پیامبر نازل شده است در مرحله پذیرش و ابلاغ آن از هر خطایی در امان بوده است. | ||