کودک‌آزاری (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع مطالعاتی|[[تنبیه کودک]]}} | {{منابع مطالعاتی|[[تنبیه کودک]]}} | ||
[[کودک‌آزاری]] هرگونه فعل یا ترک فعلی است که باعث آسیب رساندن واقعی یا احتمالی به سلامت روحی و جسمی و رشد کودک شود. کودک‌آزاری | [[کودک‌آزاری]] هرگونه فعل یا ترک فعلی است که باعث آسیب رساندن واقعی یا احتمالی به سلامت روحی و جسمی و رشد کودک شود. کودک‌آزاری طیف وسیعی از رفتارهای آسیب رسان از قبیل عدم برآوردن نیازهای اولیه کودک، غفلت از مراقبت‌های بهداشتی، فقدان رشد کافی، تنبیه بدنی و بدرفتاری فیزیکی، سوء استفاده جنسی و سوء رفتار هیجانی و آزار روانی کودک را در بر می‌گیرد. مسئله کودک‌آزاری ارتباط تنگاتنگی با فرهنگ جوامع دارد و امروزه با توجه به رواج مسائل حقوق بشری بیشتر مورد توجه قرار گرفته و به‌همین‌دلیل در پژوهش‌های جدید فقهی-حقوقی زیاد به آن پرداخته شده است. کودک از منظر قوانین بین‌المللی مانند پیمان‌نامه حقوق کودک، به فرد زیر ۱۸ سال و در فقه اسلامی به فردی که به بلوغ شرعی نرسیده، اطلاق می‌گردد. | ||
مسائل پیش‌روی [[فقه معاصر]] در ارتباط با کودک‌آزاری | مسائل پیش‌روی [[فقه معاصر]] در ارتباط با کودک‌آزاری عبارت است از: آیا برای کودک‌آزاری در فقه، احکامی تدوین شده است؟ تفاوت بین کودک‌آزاری و تنبیه کودک چیست؟ چه کسی حق تنبیه کودک را دارد؟ آیا سوءنیت در تنبیه کودک از مصادیق کودک‌آزاری است؟ آیا کودک‌آزاری از جانب ولیّ کودک قابل جرم‌انگاری و مجازات کیفری است؟ | ||
در متون فقهی و حقوقی، احکام و قوانین خاصی برای انواع کودک آزاری ازجمله کودک آزاری جسمی، کودک آزاری روانی و کودک آزاری جنسی تصویب شده است. همه انواع کودک آزاری چه توسط والدین و چه توسط دیگران در فقه امامیه حرام دانسته شده و برای ریزترین آسیب که در اثر آزار، خشونت و حتی تنبیه در کودک به وجود آمده باشد، حد و تعزیر در نظر گرفته شده است. در حقوق موضوعه ایران نیز که برگرفته از فقه امامیه است مجازات‌هایی برای آسیب و خشونت بر علیه کودکان در نظر گرفته شده است. | |||
==کتاب‌ها== | ==کتاب‌ها== | ||