فقه درمان (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
===اجرت پزشکان و کادر درمان=== | ===اجرت پزشکان و کادر درمان=== | ||
در فصل آخر کتاب، ذیل عنوان دست‌مزد پزشکان، به گونه‌های پرداخت به پزشکان از بیت‌المال و توسط بیمار پرداخته و مسئله اخذ اجرت بر انجام واجبات ازجمله طبابت نیز بررسی شده است. در گفتار دوم این فصل به مسئله دریافت زیرمیزی و ادله حرمت آن (اکل مال به باطل و شکستن سوگند) می‌پردازد. پیوست فصل چهارم نیز آرا و نظرات فقها درباره اجرت پزشکان و زیرمیزی جمع‌آوری شده است. | در فصل آخر کتاب، ذیل عنوان دست‌مزد پزشکان، به گونه‌های پرداخت به پزشکان از بیت‌المال و توسط بیمار پرداخته و مسئله اخذ اجرت بر انجام واجبات ازجمله طبابت نیز بررسی شده است. در گفتار دوم این فصل به مسئله دریافت زیرمیزی و ادله حرمت آن (اکل مال به باطل و شکستن سوگند) می‌پردازد. پیوست فصل چهارم نیز آرا و نظرات فقها درباره اجرت پزشکان و زیرمیزی جمع‌آوری شده است. | ||
==مدعیات== | ==مدعیات== | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۲: | ||
===جواز دریافت اجرت برای طبابت و حرمت دریافت زیرمیزی=== | ===جواز دریافت اجرت برای طبابت و حرمت دریافت زیرمیزی=== | ||
قاسمی با تردید در ادله قائلان به حرمت دریافت وجه در مقابل انجام کارهای واجب ازجمله طبابت، معتقد است دریافت اجرت برای طبابت در همه موارد وجوب عینی، کفایی، مستحب و مباح بدون اشکال است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۳۷۹-۴۰۴.</ref> به گفته او دریافت حق‌الزحمه طبابت، حتی قبل از شروع فرآیند درمان جایز است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۴۰۵.</ref> وی با استناد به ادله حرمت اکل مال به باطل و همچنین نقض سوگند پزشکی، قائل به حرمت دریافت زیرمیزی توسط پزشکان شده است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۴۰۸.</ref> | قاسمی با تردید در ادله قائلان به حرمت دریافت وجه در مقابل انجام کارهای واجب ازجمله طبابت، معتقد است دریافت اجرت برای طبابت در همه موارد وجوب عینی، کفایی، مستحب و مباح بدون اشکال است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۳۷۹-۴۰۴.</ref> به گفته او دریافت حق‌الزحمه طبابت، حتی قبل از شروع فرآیند درمان جایز است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۴۰۵.</ref> وی با استناد به ادله حرمت اکل مال به باطل و همچنین نقض سوگند پزشکی، قائل به حرمت دریافت زیرمیزی توسط پزشکان شده است.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۴۰۸.</ref> | ||
==روش‌شناسی== | |||
محمدعلی قاسمی در کتاب فقه درمان، با جمع‌آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای و تحلیل داده‌ها و اطلاعات بر اساس قواعد اصولی و فقهی به شیوه اجتهادی، به استنباط مسائل مربوط به درمان به‌ویژه مسائل مستحدثه در حوزه فقه پزشکی می‌پردازد تا وظایف مکلفان (بیماران و پزشکان) در برخورد با بیماری‌ها را تدوین کند. در این کتاب برای اثبات مدعیات به آیات قرآن، روایات، سیره متشرعه، [[بنای عقلا]]، قواعد فقهیه و اصول لفظیه و عملیه استناد کرده است. نویسنده در هر فصل برای تکمیل مدعیات خود، به آرا، نظرات و استفتائات فقها نیز پرداخته است. | |||
==نقدها== | ==نقدها== | ||