کاربر:Mojtaba61.Abedini/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

Mojtaba61.Abedini (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mojtaba61.Abedini (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
==بسم الله الرحمن الرحیم==
==بسم الله الرحمن الرحیم==


==کتاب طنز در آیینه فقه==
==معرفی و گزارش ساختار==
کتاب طنز در آیینه فقه پژوهشی است با هدف تبیین احکام طنز در مقوله های فرهنگی و اجتماعی.
کتاب حاضر در سه بخش مجزا و چندین فصل تنظیم شده است. نویسنده در بخش اول، به بررسی مفهوم طنز و مفاهیم مشابه آن(هزل، بذل، لطیفه..)، معنای لغوی و اصطلاحی طنز و نیز تاریخچه طنز پرداخته است تا پایه‌ ی مفهومی را برای خواننده ایجاد کند. در بخش دوم، نویسنده، طنز را از منظر فقهی در سیزده فصل مختلف مورد تحلیل قرار داده و ابعاد فقهی آن را بررسی کرده است. در بخش سوم، به استعاره‌ها، کنایه‌ها و تشبیهات در قرآن و روایات اشاره کرده و آنها را با طنز پیوند داده تا نشان دهد طنز چگونه می‌تواند در قالب‌های قرآنی و روایی به کار رود.


==معرفی و گزارش ساختار==
این کتاب در سال 1393ش و به همت مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام در در 207 صفحه به چاپ رسیده است.  نویسنده کتاب عزیز الله زارع آملی (زاده 1340) محقق و مدرس حوزه ی علمیه قم بوده و کتاب «دوجهان بینی اسلام و کمونیسم» ازجمله آثار علمی اوست.
کتاب طنز در آیینه فقه پژوهشی است با هدف تبیین احکام طنز در مقوله های فرهنگی و اجتماعی. این کتاب در سال 1393ش و به همت مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام در در 207 صفحه به چاپ رسیده است.  نویسنده کتاب عزیز الله زارع آملی (زاده 1340) محقق و مدرس حوزه ی علمیه قم بوده و کتاب «دوجهان بینی اسلام و کمونیسم» ازجمله آثار علمی اوست.




خط ۱۲: خط ۱۳:


=ساختار و فهرست=
=ساختار و فهرست=
کتاب فقه درمان در چهار فصل، چندین گفتار و چند پیوست تدوین شده است. نویسنده در فصل اول کتاب به تبیین کلیات تحقیق (تبیین مسئله، پیشینه، ضرورت، شیوه و پرسش‌های پژوهش) و بررسی واژگانی چون درمان، معاینه و غربال‌گری پرداخته است.
کتاب طنز در آییه فقه در سه بخش و چندین فصل تدوین شده است. نویسنده در بخش اول کتاب برای تببین بهتر طنز به مفاهیم مشابه طنز، معنای لغوی و اصطلاحی و به تاریخچه طنز می پردازد. در بخش دوم ، سیزده فصل از موضوعات مختلف طنز را از منظر فقهی مورد بررسی قرار داده است. بخش سوم به استعارات و کنایات و تشبهیات قرآنی و روایی اشاره کرده است.