کاربر:Ms.sadeghi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

Ms.sadeghi (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح ارقام، اصلاح فاصلهٔ مجازی
Ms.sadeghi (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۵۴: خط ۵۴:


==تروریسم در قرآن و روایات==
==تروریسم در قرآن و روایات==
نگارنده در فصل سوم، مفاهیم و واژگان قرآنی را که مورد تمسک عده‌ای قرار گرفته تا اسلام را تروریست معرفی و کارهای تروریستی خودشان را هم توجیه کنند، اشاره کرده و آنها را با دلایل متعدد رد می‌کند. (ص۵۹) یکی از واژگانی که مورد استناد قرار گرفته کلمه (ارهاب) و مشتقات آن است که در آیات متعددی (ص۵۹-۶۳) همچون [[آیه ۶۰ سوره انفال]] ذکر شده است. به باور مولف، این آیات همه در معنای لغوی (ارهاب) یعنی خوف و ترس به کار رفته و هیچ بار منفی ندارد (ص۶۳)؛ و در آیات متعددی مانند [[آیه ۱۵۱ سوره اعراف]] و [[آیه ۳۲ سوره مائده]] با کشتن بدون دلیل شرعی مخالفت شده؛ لذا اعمال تروریستی به هیچ وجه مورد تایید دین اسلام نیست (ص۶۵).
نگارنده در فصل سوم به بررسی مفاهیم و واژگان قرآنی پرداخته که برخی افراد برای معرفی اسلام به‌عنوان دینی تروریستی و توجیه اقدامات خشونت‌آمیز خود به آن‌ها استناد کرده‌اند. او با ارائه دلایل متعدد این برداشت‌ها را رد می‌کند (ص۵۹). یکی از این واژگان، کلمه «ارهاب» و مشتقات آن است که در آیات مختلفی از جمله [[آیه ۶۰ سوره انفال]] ذکر شده است (ص۵۹-۶۳). به باور مؤلف، این واژه در قرآن به معنای لغوی خود یعنی ایجاد خوف و ترس به‌کار رفته و هیچ بار منفی ندارد (ص۶۳). همچنین، در آیاتی مانند [[آیه ۱۵۱ سوره اعراف]] و [[آیه ۳۲ سوره مائده]] به صراحت با کشتار بدون دلیل شرعی مخالفت شده است؛ بنابراین، اسلام به هیچ وجه اعمال تروریستی را تأیید نمی‌کند (ص۶۵).
 
باهری شاهرودی نیز معتقد است که در روایات، واژگانی وجود دارد که ممکن است برای توجیه اعمال تروریستی مورد استناد قرار گیرد. از جمله این واژگان، «فتک» است که به معنای غافلگیر کردن و کشتن شخص می‌باشد (ص۶۶). در این باره، روایات متعددی صادر شده است (ص۶۷-۷۰). واژه دیگر «غیله» است که به معنای فریب دادن فرد، بردن او به مکانی و سپس کشتنش می‌باشد (ص۷۰-۷۱). در این زمینه نیز روایاتی وجود دارد (ص۷۲-۷۳). به گفته مؤلف، اسلام به‌شدت با قتل از طریق غافلگیری، فریبکاری و بدون دلیل شرعی مخالف است و این اقدامات را نهی کرده است (ص۷۴).


==احکام تکلیفی ترور==
==احکام تکلیفی ترور==