کاربر:Salehi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==اهمیت و جایگاه در فقه معاصر== | ==اهمیت و جایگاه در فقه معاصر== | ||
تحزب و حکمرانی حزبی از ارکان دولت مدرن است؛ بههمین دلیل بررسی ماهیت آن، تمایز آن با سایر انواع حکمرانی، معیارهای صحیح از ناصحیح و نسبت آن با دانش فقه اهمیت زیادی دارد. فقه و حکمرانی حزبی از نخستین کتابهایی است که مسئله حزب و حکمرانی حزبی را از منظر فقه معاصر بررسی کرده است. به باور | تحزب و حکمرانی حزبی از ارکان دولت مدرن است؛ بههمین دلیل بررسی ماهیت آن، تمایز آن با سایر انواع حکمرانی، معیارهای صحیح از ناصحیح و نسبت آن با دانش فقه اهمیت زیادی دارد. فقه و حکمرانی حزبی از نخستین کتابهایی است که مسئله حزب و حکمرانی حزبی را از منظر [[فقه معاصر]] بررسی کرده است. به باور فیرحی، نویسنده کتاب، باوجود سابقه یکصد ساله حزب در ایران، پژوهشهای فقهی حزب هنوز از مسائل مستحدثه محسوب میشود. (ص۳۱۳) به گفته او، از زمان مشروطه، احزاب بزرگی در ایران وجود داشتهاند، ولی به حکمرانی حزبی ختم نشده است و فاصله نظر تا عمل در حکمرانی حزبی از مهمترین مشکلات حکومتداری در ایران معاصر است؛ (ص۴۷۹) بههمین دلیل موضوعشناسی و حکمشناسی فقهیِ حزب از ضروریات است.<ref>[https://mobahesat.ir/16238 نقد کتاب «فقه و حکمرانی حزبی»]، سایت مباحثات.</ref> دلیل دیگر اهمیت پرداختن به این موضوع، عدم وجود دانش حزبی در بین مسلمانان و جریانهای مذهبی است. به گفته نویسنده اگرچه در میان مسلمانان و جریانهای مذهبی حزب وجود دارد؛ ولی با کمبود متون علمی درباره موضوع حزب و همچنین عدم تبیین نسبت آن با دانشهای مذهبی مواجه هستیم.<ref>[https://www.irna.ir/news/83164037 امروزه حزب را شر لازم میدانند]، سایت ایرنا.</ref> | ||
به گفته فیرحی وجود | به گفته فیرحی وجود احزاب بدون حکمرانی حزبی باعث عوارضی چون ایجاد هزینههای بیحاصل، انجام فعالیتهای هیجانی و فصلی و در نهایت اختلال در افکار عمومی میشود؛ بههمین دلیل برای استقرار حکمرانی حزبی باید پژوهشهای گستردهای در این زمینه صورت گیرد و این کتاب در همین راستا نوشته شده است. (ص۴۹۱-۴۹۳) | ||
==روششناسی== | ==روششناسی== | ||
فیرحی در کتاب فقه و حکمرانی حزبی، با پیریزی چارچوب نظری خود بر پایه قواعد فقهی و اصولی به دنبال موضوعشناسی و حکمشناسی فقهی تحزب و حکمرانی حزبی است. (ص۵۴-۶۰) فیرحی از منظر فقهی-اصولی به پیگیری مباحث حزب که عمدتا جامعهشناسانه است، میپردازد. او برای این کار به شبیهسازی میان مناسک شرعی و مسائل باب معاملات ازجمله باب سبق و رمایه با | فیرحی در کتاب فقه و حکمرانی حزبی، با پیریزی چارچوب نظری خود بر پایه قواعد فقهی و اصولی به دنبال موضوعشناسی و حکمشناسی فقهی تحزب و حکمرانی حزبی است. (ص۵۴-۶۰) فیرحی از منظر فقهی-اصولی به پیگیری مباحث حزب که عمدتا جامعهشناسانه است، میپردازد. او برای این کار به شبیهسازی میان مناسک شرعی و مسائل باب معاملات ازجمله باب سبق و رمایه با مسئله تحزب (ص۵۸) و تطبیق احکام آنها میپردازد. نویسنده برای کشف مفهوم و موضوع حزب صحیح، ناقص و فاسد بر عرف موجود در جامعه ایران معاصر تکیه میکند و با استفاده از روش تبارشناسی، به احزاب مهم و تأثیرگذار در ایران پس از مشروطه تا پس از انقلاب اسلامی میپردازد. وی این روش را برای شناخت اجزا، شرایط و ماهیت حزب مناسب فرض میکند. (ص۱۵۲) فیرحی در حکمشناسی، مسئله حزب را ذیل ابواب معاملات مانند مالکیت مشاع، حیازت و احکام قراردادها بررسی میکند. | ||
== ساختار و محتوای کتاب == | == ساختار و محتوای کتاب == | ||
کتاب فقه و حکمرانی حزبی در یک مقدمه، دو بخش (ذیل ده فصل) و چهار پیوست تدوین شده است. در مقدمه، اهمیت مسئله حزب از منظر فقه سیاسی و ارتباط آن با دو موضوع حکومت و قانون موضوعه بررسی شده است. | کتاب فقه و حکمرانی حزبی در یک مقدمه، دو بخش (ذیل ده فصل) و چهار پیوست (فوانین و سیاستهای مرتبط با فعالیتهای تشکیلاتی) تدوین شده است. در مقدمه، اهمیت مسئله حزب از منظر فقه سیاسی و ارتباط آن با دو موضوع حکومت و قانون موضوعه بررسی شده است. | ||
===فقه و موضوعشناسی حزب=== | ===فقه و موضوعشناسی حزب=== | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
===حکمشناسی حزب=== | ===حکمشناسی حزب=== | ||
بخش دوم کتاب به تأمل در فقهپژوهی احکام حزب اختصاص دارد. در فصل هشتم با تکیه بر حقوق مشترک نوعی و نظریه عمومی قرارداد به طرح مسئله حزب و حکمرانی حزبی پرداخته شده است. هدف این فصل ارزیابی تحزب با تکیه | بخش دوم کتاب به تأمل در فقهپژوهی احکام حزب اختصاص دارد. در فصل هشتم با تکیه بر حقوق مشترک نوعی و نظریه عمومی قرارداد به طرح مسئله حزب و حکمرانی حزبی پرداخته شده است. هدف این فصل ارزیابی تحزب با تکیه بر امکانات دستگاه فقه شیعه بهویژه در درون فقه قرارداد است. فصل نهم به مسئله حزب در پیوند با شریعت و خطابات عمومی شارع میپردازد. این فصل بر ارزیابی حکمرانی حزبی در نسبت با تکالیف مشترک نوعی (که انجام آن به عهده همگان است) تمرکز دارد. فصل انتهایی این بخش نیز به ارتباط قانونگذاری و حکمرانی حزبی بهویژه در ایران پرداخته است. | ||
==مدعیات== | ==مدعیات== | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
===ضرورت موضوعشناسی فقهی مفاهیم نوآیین سیاسی=== | ===ضرورت موضوعشناسی فقهی مفاهیم نوآیین سیاسی=== | ||
به گفته | به گفته نویسنده، هر پدیدهای و ازجمله حزب که به مرحله ضرورت برسد، لاجرم تحقق پیدا میکند و اگر نوع صحیح آن شناسایی نشود، اشکال فاسد جایگزین میشود؛ بههمین دلیل فهم حقیقت حزب صحیح جهت دستیابی به حکم فقهی آن اهمیت دارد. به باور او همت نگماشتن برای تشخیص حقیقت حزب و تصحیح ارکان و شرایط آن، اعتماد عمومی را به دولت از بین خواهد برد. (ص۲۷-۲۸) | ||
===عرف مرجع شناخت موضوع حزب=== | ===عرف مرجع شناخت موضوع حزب=== | ||
نویسنده | نویسنده با این فرض که حزب امری اعتباری است و عرف در شناخت امور اعتباری مرجعیت دارد؛ موضوعشناسی حزب را وظیفه عرف میداند. (ص۳۳) البته به نظر او منظور از عرف در اینگونه موارد نه عرف عمومی بلکه عرف دقیق و تخصصگرا است که پیوندی وثیق با تخصصها، تجربهها و رشتههای علمی مرتبط با موضوع حزب و نظام حزبی دارد. به گفته فیرحی، به دلیل قرار گرفتن موضوع حزب در کانون گزارههای تخصصی، حزبشناسی و صدور حکم شرعی درباره حزب، امر سادهای نیست و نیاز به مشاوره دقیق با کارشناسان خبره دارد. (ص۳۴-۳۵) | ||
===ارزیابی نظام حزبی در جمهوری اسلامی ایران=== | ===ارزیابی نظام حزبی در جمهوری اسلامی ایران=== | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
===حزب صحیح و کامل=== | ===حزب صحیح و کامل=== | ||
نویسنده | نویسنده با استناد به سخن [[محمدکاظم آخوند خراسانی]] در کتاب کفایه درباره مفهوم صحت، معتقد است شرایط تشکیل حزب صحیح دو گونه است؛ شرایطی که پیدایی و پایایی حزب بدون آنها امکانپذیر نیست و شرایطی که ناظر به مزیت و کمال حزب است. (ص۵۵-۵۶) فیرحی با اعتقاد به نسبیبودن حزب صحیح به اعتبار جوامع در حال گذار و جوامع دموکراتیک میگوید مانند تفاوت کیفیت نماز برای افراد بیمار و سالم، حزب فاقد برخی شرایط نیز برای جامعه در حال گذار صحیح خواهد بود؛ ولی در مردمسالاریهای نهادینه شده، نامقبول است. (ص۵۸) به گفته او حزب صحیح، حزبی است که با ترکیب اجزای آن و انسجام آن، به دنبال حل مسالمتآمیز مسائل سیاسی و اداره دموکراتیک حکومت باشد. (ص۶۰) | ||
نویسنده تشکیل حزب کامل را منوط به وجود شرایط مقدماتی مانند مکان و ملیت تشکیل حزب، | نویسنده تشکیل حزب کامل را منوط به وجود شرایط مقدماتی مانند مکان و ملیت تشکیل حزب، سیاست رقابتی، نظام انتخاباتی و رأیگیری صحیح، وضعیت موازنه و تعادلی بین احزاب و نظام داوری بیطرف میداند. (ص۲۵۹-۲۸۴) به گفته او، عضویت حزبی، ترتیب سازمانی، داشتن مرامنامه، برنامه حزبی و اراده برای قدرت سیاسی از ارکان یک حزب کامل است (ص۲۸۴-۳۰۷) و در نهایت او تناقض در مرامنامه، نفی رقیب و عضویت اعضا در دو حزب را از موانع تشکیل حزب صحیح و کامل میداند. (ص۳۰۷-۳۱۱) | ||
===تدریجی الحصول بودن حزب=== | ===تدریجی الحصول بودن حزب=== | ||
فیرحی حزب را مانند هر امر عرفی دیگری، پدیدهای میبیند که به تدریج شکل میگیرد. به گفته او حزب ماهیتی ترکیبی دارد که ممکن است برخی از اجزای آن درست و برخی نادرست انجام شود. (ص۶۱-۶۲) او زاده شدن حزب بهعنوان موضوعی عرفی را در فرآیندی چند مرحلهای تصور میکند. شکلگیری رویداد حزب، تبدیل شدن آن رویداد به واقعیت، تبدیل شدن واقعیت حزب به مسئله مورد پژوهش، مشخص شدن تعریف و در نهایت شکلگیری موضوع حزب، مراحلی است که در این فرآیند طی میشود. به گفته | فیرحی حزب را مانند هر امر عرفی دیگری، پدیدهای میبیند که به تدریج شکل میگیرد. به گفته او حزب ماهیتی ترکیبی دارد که ممکن است برخی از اجزای آن درست و برخی نادرست انجام شود. (ص۶۱-۶۲) او زاده شدن حزب بهعنوان موضوعی عرفی را در فرآیندی چند مرحلهای تصور میکند. شکلگیری رویداد حزب، تبدیل شدن آن رویداد به واقعیت، تبدیل شدن واقعیت حزب به مسئله مورد پژوهش، مشخص شدن تعریف و در نهایت شکلگیری موضوع حزب، مراحلی است که در این فرآیند طی میشود. به گفته فیرحی، مراحل فوق مقدمه حکمشناسی حزب خواهد بود. (ص۶۱-۸۶) | ||
===تحول در موضوع حزب=== | ===تحول در موضوع حزب=== | ||
به باور نویسنده، واژه حزب اگرچه در متون دینی اسلامی تا صدر اسلام امتداد دارد؛ ولی به معنای جدید، پدیدهای مدرن است و مختصات خاص خود را دارد؛ بنابراین میتوان گفت واژه حزب دچار تحول موضوع و انقلاب در مفهوم شده است. (ص۹۰) فیرحی با پیگیری واژه حزب در متون دینی، معتقد است در ادبیات دینی، این مفهوم دارای بار منفی است؛ چراکه در بُعد اعتقادی به اختلاف در باورهای دینی اشاره دارد، (ص۹۱-۹۳) در بُعد نظامی به لشگرکشی مخالفان انبیا در غالب واژه احزاب میپردازد (۹۴-۹۶) و در بُعد اجتماعی، بر وحدتشکنی این واژه و ایجاد تفرقه میان امت واحده تأکید دارد. (۹۴-۱۰۰) مثبتترین برداشت از واژه حزب در ادبیات دینی به نظر فیرحی، کاربرد آن در مفهوم بازی و مسابقه در خیرات است. (۱۰۰-۱۰۲) | به باور نویسنده، واژه حزب اگرچه در متون دینی اسلامی تا صدر اسلام امتداد دارد؛ ولی به معنای جدید، پدیدهای مدرن است و مختصات خاص خود را دارد؛ بنابراین میتوان گفت واژه حزب دچار تحول موضوع و انقلاب در مفهوم شده است. (ص۹۰) فیرحی با پیگیری واژه حزب در متون دینی، معتقد است در ادبیات دینی، این مفهوم دارای بار منفی است؛ چراکه در بُعد اعتقادی به اختلاف در باورهای دینی اشاره دارد، (ص۹۱-۹۳) در بُعد نظامی به لشگرکشی مخالفان انبیا در غالب واژه احزاب میپردازد (۹۴-۹۶) و در بُعد اجتماعی، بر وحدتشکنی این واژه و ایجاد تفرقه میان امت واحده تأکید دارد. (۹۴-۱۰۰) مثبتترین برداشت از واژه حزب در ادبیات دینی به نظر فیرحی، کاربرد آن در مفهوم بازی و مسابقه در خیرات است. (۱۰۰-۱۰۲) | ||
فیرحی سابقه تشکیل احزاب در ایران را به دورهها (گروهی هم مشرب سیاسی مرکب از دوستان و آشنایان) و انجمنهای عصر مشروطه برمیگرداند. به گفته | فیرحی سابقه تشکیل احزاب در ایران را به دورهها (گروهی هم مشرب سیاسی مرکب از دوستان و آشنایان) و انجمنهای عصر مشروطه برمیگرداند. به گفته او، حزب دموکرات و اجتماعیون پیشدرآمد تاسیس و استقرار حزب در عرف سیاسی ایران بودند. نویسنده کتاب از مجموع احزابی که در ایران از زمان مشروطه تا پس از انقلاب اسلامی فعالیت کردهاند، دو حزب توده و جمهوری اسلامی را دارای مهمترین سازمان تشکیلاتی و گستردهترین آنها میداند. به باور نویسنده شناخت مرامنامه، ساختار و اهداف این احزاب برای شناخت و تحول موضوع حزب و درک شرایط و اجزای حزب صحیح، ناقص و فاسد بسیار مهم است. (ص۱۰۲-۱۰۳ و ۱۵۱-۱۵۴) | ||
===ارجاع رقابتهای حزبی به منطق بازی=== | ===ارجاع رقابتهای حزبی به منطق بازی=== | ||
فیرحی با استناد به سخنان [[محمد حسینی بهشتی]] از بنیانگذاران حزب جمهوری اسلامی که از رقابت حزبی به مثابه مسابقه در خیرات یاد میکند، (ص۲۰۶) حکمرانی حزبی را نوعی بازی تلقی کرده و به شبیهسازی عناصر اصلی بازیها با رقابتهای حزبی میپردازد. (ص۲۱۱-۲۱۶) وی نظریه بازی در ادبیات فقهی را ابزار تحلیل مشترکی برای بررسی | فیرحی با استناد به سخنان [[محمد حسینی بهشتی]] از بنیانگذاران حزب جمهوری اسلامی که از رقابت حزبی به مثابه مسابقه در خیرات یاد میکند، (ص۲۰۶) حکمرانی حزبی را نوعی بازی تلقی کرده و به شبیهسازی عناصر اصلی بازیها با رقابتهای حزبی میپردازد. (ص۲۱۱-۲۱۶) وی نظریه بازی در ادبیات فقهی را ابزار تحلیل مشترکی برای بررسی مسائل رقابتی ازجمله حزب میداند. به گفته او این نظریه امکانات دستیابی به هدف را در موقعیتهای تعارضآمیز فراهم میکند. (ص۲۱۶) نکته دیگر اینکه رقابتهای حزبی از نخستین موضوعات در دانش سیاسی است که خود را به ابزارهای ریاضیات کاربردی مانند نظریه بازیها گشوده است. (ص۲۱۸) به باور فیرحی دستیابی به اهداف حزب (کسب قدرت، [[مشارکت سیاسی]] و تربیت افراد) نیاز به ایجاد فرصت برابر، عادلانه و منصفانه برای بازی حزبی است و باید به هر قیمتی رقیب در شرایط رقابت بماند. (ص۲۲۶-۲۲۷) | ||
نویسنده با بررسی احکام بازی در متون فقهی بهویژه از منظر [[سید محمد صدر]] در [[کتاب ماورا الفقه]]، جواز هر نوع بازیِ دارای منفعت عقلانی را استخراج میکند. (ص۲۴۰-۲۴۸) به گفته | نویسنده با بررسی احکام بازی در متون فقهی بهویژه از منظر [[سید محمد صدر]] در [[کتاب ماورا الفقه]]، جواز هر نوع بازیِ دارای منفعت عقلانی را استخراج میکند. (ص۲۴۰-۲۴۸) به گفته فیرحی، حزب به مفهوم مدرن آن همه مختصات یک بازی عقلایی را داراست و میتوان ذیل باب سبق و رمایه از ابواب فقهی به حکمشناسی حزب پرداخت. (ص۲۵۰) او با استناد به سخن سید محمد صدر که بازیها را به معاملات عقلائیه ارجاع میدهد، معتقد است اگر حزب را نوعی بازی جدید تلقی کنیم، از آن روی که هر بازی معاملهای است، حزب و رقابتهای حزبی نیز نوعی معامله جدید است و لاجرم تابعی از قواعد و عمومات باب معاملات خواهد بود. (ص۲۵۰-۲۵۳) | ||
===پیوند حزب با حقوق نوعی، مالکیت ملی و قرارداد جمعی=== | ===پیوند حزب با حقوق نوعی، مالکیت ملی و قرارداد جمعی=== | ||
فیرحی با پیگیری زایش حقوق مشترک نوعی و [[مالکیت عمومی]] در متون فقهی، (ص۳۲۳-۳۳۴) به قاعدهای میرسد که هیچیک از شرکا بدون اجازه | فیرحی با پیگیری زایش حقوق مشترک نوعی و [[مالکیت عمومی]] در متون فقهی، (ص۳۲۳-۳۳۴) به قاعدهای میرسد که هیچیک از شرکا بدون اجازه همگان، حق تصرف در مشاعات ندارد. به گفته او، این قاعده نقش مهمی در حکمشناسی حزب دارد؛ زیرا حزب با بسیج ارادهها و رضایتها، ارادههای خرد را به کلاناراده ملی تبدیل میکند. (ص۳۳۴) به باور او، امور مشترک نوعی که به حقوق ملی تعبیر شده، به جمعی از مردمان جغرافیای سیاسی خاص تعلق دارد و همه شرکا در حکم مالک واحد هستند و احکام داراییهای فردی و مستقل را دارد. (ص۳۳۶) | ||
نویسنده با پیوند زدن قرارداد اجتماعی به مسئله حیازت (بهرهبرداری از طبیعت)، معتقد است حیازت نقطه اتصال امر اجتماعی و امر طبیعی است؛ زیرا ملکیت با حیازت و کار حاصل میشود و با حضور انسانهای مالک در مجاورت هم، اجتماع شکل میگیرد و نیاز به مشاعات یا مشترکات نوعی است.(ص۳۵۳) به گفته او حیازت فرصتی برای همگان است ولی مرز آن عدم اختلال به نظام زندگی و نیازمندیهای عمومی مردم است که اینجا مسئله قرارداد شکل میگیرد. (ص۳۵۵-۳۵۷) با باور او پیدایی مشاعات حاکی از نوعی مشارکت و عقد شرکت است. (ص۳۶۷) | نویسنده با پیوند زدن قرارداد اجتماعی به مسئله حیازت (بهرهبرداری از طبیعت)، معتقد است حیازت نقطه اتصال امر اجتماعی و امر طبیعی است؛ زیرا ملکیت با حیازت و کار حاصل میشود و با حضور انسانهای مالک در مجاورت هم، اجتماع شکل میگیرد و نیاز به مشاعات یا مشترکات نوعی است.(ص۳۵۳) به گفته او حیازت فرصتی برای همگان است ولی مرز آن عدم اختلال به نظام زندگی و نیازمندیهای عمومی مردم است که اینجا مسئله قرارداد شکل میگیرد. (ص۳۵۵-۳۵۷) با باور او پیدایی مشاعات حاکی از نوعی مشارکت و عقد شرکت است. (ص۳۶۷) | ||
===حکمرانی حزبی مقدمه انجام تکالیف دینی=== | ===حکمرانی حزبی مقدمه انجام تکالیف دینی=== | ||
فیرحی با بررسی مسئله خطابات عمومی شرع در متون فقهی و استخراج دو نوع احکام فردی و نوعی (عمومی)، (ص۳۸۱-۴۰۸) معتقد است از حزب و حکمرانی حزبی میتوان بهعنوان مقدمه واجب برای ادای واجبات عمومی سخن گفت. به باور او فقط این نوع از حکمرانی ظرفیت آن را دارد که اراده شهروندان مسلمان را در دولتهای مدرن برای تبدیل احکام اجتماعی شریعت به قوانین قابل اجر فراهم کند و در غیاب | فیرحی با بررسی مسئله خطابات عمومی شرع در متون فقهی و استخراج دو نوع احکام فردی و نوعی (عمومی)، (ص۳۸۱-۴۰۸) معتقد است از حزب و حکمرانی حزبی میتوان بهعنوان مقدمه واجب برای ادای واجبات عمومی سخن گفت. به باور او فقط این نوع از حکمرانی ظرفیت آن را دارد که اراده شهروندان مسلمان را در دولتهای مدرن برای تبدیل احکام اجتماعی شریعت به قوانین قابل اجر فراهم کند و در غیاب حزب، شهروندان توان تجمیع ارادهها را ندارند. (ص۴۰۹) | ||
===ارتباط متقابل قانون با حکمرانی حزبی=== | ===ارتباط متقابل قانون با حکمرانی حزبی=== | ||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
==بررسی و ارزیابی== | ==بررسی و ارزیابی== | ||
در بررسی و ارزیابی کتاب فقه و حکمرانی حزبی چند نکته قابل تأمل است و به برخی نقدهای این کتاب نیز اشاره خواهد شد. | |||
===استفاده از مباحث جامعهشناسانه و تاریخ سیاسی=== | ===استفاده از مباحث جامعهشناسانه و تاریخ سیاسی=== | ||
قسمت عمدهای از مباحث موضوعشناسانه کتاب فقه و حکمرانی حزبی، از منظر جامعهشناسی سیاسی یا تاریخ و تحولات سیاسی- اجتماعی به موضوعات حزب پرداخته است. ازجمله میتوان به ضرورت وجود احزاب، کارکرد احزاب، فرآیند نهادینگی احزاب، مرزهای حکمرانی حزبی، تاریخچه احزاب مهم و بزرگ در ایران معاصر و ... اشاره کرد. نویسنده کتاب، افزودن چنین مباحث غیرفقهی را صرفا به دلیل شناخت بهتر موضوع حزب و مقدمهای برای تقنین و صدور حکم دانسته است. (ص۳۹) فیرحی در فصلهای مربوط به معرفی احزاب مهم ایران، به صورت مفصل به ساختارها و اهداف آنها میپردازد، او در این فصول | قسمت عمدهای از مباحث موضوعشناسانه کتاب فقه و حکمرانی حزبی، از منظر جامعهشناسی سیاسی یا تاریخ و تحولات سیاسی- اجتماعی به موضوعات حزب پرداخته است. ازجمله میتوان به ضرورت وجود احزاب، کارکرد احزاب، فرآیند نهادینگی احزاب، مرزهای حکمرانی حزبی، تاریخچه احزاب مهم و بزرگ در ایران معاصر و ... اشاره کرد. نویسنده کتاب، افزودن چنین مباحث غیرفقهی را صرفا به دلیل شناخت بهتر موضوع حزب و مقدمهای برای تقنین و صدور حکم دانسته است. (ص۳۹) فیرحی در فصلهای مربوط به معرفی احزاب مهم ایران، به صورت مفصل به ساختارها و اهداف آنها میپردازد، او در این فصول کاملا از رویکرد فقهی فاصله گرفته و با دیدی جامعهشناسانه و تاریخنگارانه به مباحث مربوط به حزب میپردازد. | ||
===تقلیلگرایی در شناخت موضوع حزب === | ===تقلیلگرایی در شناخت موضوع حزب === |