کاربر:Ms.sadeghi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
Ms.sadeghi (بحث | مشارکت‌ها) |
Ms.sadeghi (بحث | مشارکت‌ها) ←تجسس به جهت حفظ نظام اسلامی: اصلاح ارقام، اصلاح فاصلهٔ مجازی |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
===تجسس به جهت حفظ نظام اسلامی=== | ===تجسس به جهت حفظ نظام اسلامی=== | ||
به گفته وی حفظ نظام اسلامی یکی از انگیزه‌های تجسس می‌تواند باشد. وی معانی مختلفی برای نظام همانند نظام نوع انسانی و جامعه اسلامی و مجتمع اسلامی از فقها ذکر می‌کند. | به گفته وی حفظ نظام اسلامی یکی از انگیزه‌های تجسس می‌تواند باشد. وی معانی مختلفی برای نظام همانند نظام نوع انسانی و جامعه اسلامی و مجتمع اسلامی از فقها ذکر می‌کند. مظفری، معنای نظام را همان جامعه اسلامی و مجتمع اسلامی می‌داند (ص۹۷). | ||
مولف | مولف یک سوال را مطرح می‌کند که تجسس حرام است و حفظ نظام واجب است در تزاحم بین این دو کدام یک مقدم است. به گفته مولف آنچه از منابع دینی به دست می‌آید وجوب حفظ نظام اسلامی است. (ص۹۹-۱۰۰) به گفته مولف فقهایی همچون شیخ طوسی علامه حلی شهید اول امام خمینی حفظ نظام اسلامی را واجب دانستند (ص۱۰۰-۱۰۲). مولف ادله و اسناد وجوب حفظ نظام اسلامی را ذکر و بررسی کرده است. به باور وی، آیه ۶۰ سوره انفال به صورت آشکار بر لزوم حفظ آمادگی برای حفظ جامعه اسلامی از هجوم دشمنان دلالت دارد. (ص۱۰۳) | ||
مظفری از صفحه ۱۰۳ تا ۱۰۷ چهار روایت را ذکر کرده است. وی معتقد است از روایات چنین برداشت می‌شود که حفظ نظام واجب و یکی از مهم‌ترین فرایض اسلامی است. بر پایه وجوب حفظ نظام تدارک مقدمات آن نیز واجب می‌گردد. بی تردید سنجش وضعیت دشمن از حیث نیروی انسانی و تجسس از تجهیزات جنگی برنامه‌ها و تدابیر آنها در شمار مقدمات مهم حفظ نظام مسلم می‌باشد (ص۱۰۷). | |||
به گفته مولف برخی از دلایل مانند آیات و روایات بر لزوم مراقبت از نظام در برابر فعالیت‌های مخالفان منافقان و جاسوسان دشمن دلالت دارد. (ص۱۰۷) به گفته وی آیه ۴ سوره منافقون به جهت حفظ نظام اسلامی و جلوگیری از توطئه‌های منافقان بر پیامبر نازل شده است. همچنین مولف معتقد است برخی مسلمانان در عصر پیامبر گزارشگران مخفی رسول خدا بودند که از فعالیت‌ها و تصمیمات منافقین کسب خبر نموده و گزارش می‌دادند مانند زید بن ارقم که نقشه عبدالله بن ابی برای اخراج پیامبر و اصحاب را به پیامبر اطلاع داد (ص۱۰۸). | |||
مولف از صفحه ۱۱۱ تا ۱۱۳ چهار روایت را ذکر کرده است. او می‌نویسد از مجموع این روایات به دست میاد که حفظ نظام اسلامی در مقابل دسیسه‌ها و نیرنگ‌های منافقان و دشمنان داخلی واجب و دفع و رفع آن لازم است. همه ترفندهای برانداز مخالفان در جلساتی شکل می‌گیرد که به شکل محرمانه تشکیل می‌گردد نفوذ در این نشست‌های توطئه آمیز جز با پرورش نیروهای جاسوسی استفاده از ابزار تجسس امکان‌پذیر نیست. لذا بر پایه این مقدمه و وجوب حفظ نظام، تجسس از نقشه‌های براندازانه منافقان و دشمنان داخلی لازم است (ص۱۱۲). | |||
مولف از صفحه ۱۱۱ تا | |||
*تجسس در سیره اهل بیت(ع) | *تجسس در سیره اهل بیت(ع) | ||
مولف در صفحه ۱۱۳ معتقد است در سیره پیامبر و اهل بیت تجسس و جاسوسی وجود داشته است. به گفته مولف در صفحه ۱۱۴ پیامبر و امام علی در دوران حکومت خویش بارها افرادی را برای جاسوسی ه لشکر دشمن می‌فرستادند. مانند فرستادن عبدالله بن جحش در سریه عبدالله بن جحش و طلحه بن عبدالله سعید بن زید در جنگ بدر (ص۱۱۵) و عدی بن ابی زغباء در جنگ بدر (ص۱۲۱) و انیس و مونس و حباب بن منذر بن جموح در جنگ احد (ص۱۲۲-۱۲۳) و نعیم بن مسعود اشجعی (ص۱۲۴) و حذیفه (ص۱۲۷) و امام علی (ص۱۲۹) و جبله بن عامر بلوی (ص۱۳۷) در جنگ خندق و برید بن حصیب اسلمی در جنگ بنی مصطلق (ص۱۳۳) و عبدالله بن ابی حدرد اسلمی در جنگ حنین (ص۱۳۶) | مولف در صفحه ۱۱۳ معتقد است در سیره پیامبر و اهل بیت تجسس و جاسوسی وجود داشته است. به گفته مولف در صفحه ۱۱۴ پیامبر و امام علی در دوران حکومت خویش بارها افرادی را برای جاسوسی ه لشکر دشمن می‌فرستادند. مانند فرستادن عبدالله بن جحش در سریه عبدالله بن جحش و طلحه بن عبدالله سعید بن زید در جنگ بدر (ص۱۱۵) و عدی بن ابی زغباء در جنگ بدر (ص۱۲۱) و انیس و مونس و حباب بن منذر بن جموح در جنگ احد (ص۱۲۲-۱۲۳) و نعیم بن مسعود اشجعی (ص۱۲۴) و حذیفه (ص۱۲۷) و امام علی (ص۱۲۹) و جبله بن عامر بلوی (ص۱۳۷) در جنگ خندق و برید بن حصیب اسلمی در جنگ بنی مصطلق (ص۱۳۳) و عبدالله بن ابی حدرد اسلمی در جنگ حنین (ص۱۳۶) | ||
به گفته مولف | به گفته مولف از سیره پیامبر و امیرالمومنین آشکار می‌گردد که تجسس به عنوان ابزاری مشروع در جنگ‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین پیامبر و امام علی برای برپایی حکومت و مدیریت نظام اسلامی در جنگ‌ها جاسوسانی داشته‌اند که بارها برای آنها جاسوسی کرده‌اند (ص۱۳۷). | ||
*تجسس از عملکرد کارگزاران | *تجسس از عملکرد کارگزاران | ||
به گفته مولف | به گفته مولف از برخی روایات به دست می‌آید که پیامبر و امام علی افرادی را برای تجسس و جاسوسی از کارکرد و عملکرد کارگزاران خود می‌گمردند. در روایتی از امام رضا علیه السلام آمده است هرگاه پیامبر سپاهی را برای ماموریت می‌فرستاد و فرماندهی برای آن تعیین و نصب می‌کرد برخی از افراد موثق و مورد اعتماد خود را نیز مخفیانه بر او می‌گماشت که در رفتارش تجسس کرده و برای پیامبر گزارش کنند. (ص۱۳۸) به گفته مولف این روایت از جهت سندی و دلالی صحیح و بدون اشکال است (ص۱۳۹). | ||
مولف از صفحه ۱۳۸ تا ۱۴۶، نه روایت را نقل کرده که در آنها پیامبر و امام علی افرادی را برای نظارت بر اعمال کارگزاران خویش گماردند. مولف | مولف از صفحه ۱۳۸ تا ۱۴۶، نه روایت را نقل کرده که در آنها پیامبر و امام علی افرادی را برای نظارت بر اعمال کارگزاران خویش گماردند. مولف می‌گوید از بررسی سیره پیامبر و امیرالمومنین علی علیه السلام معلوم می‌گردد آنان جاسوسانی پنهانی را برای نظارت بر کار املان خویش می‌گماردند و مراقب عملکرد آنها بودند. این نوع تجسس در بهبود فرایند مدیریت و سامان بخشی نظام موثر بوده و مانع انحراف و لغزش آنها می‌شده است (ص۱۴۶). | ||
===تجسس به جهت مصالح تحسینی=== | ===تجسس به جهت مصالح تحسینی=== | ||