کاربر:Ma.sultanmoradi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
<big>در سطح دریافت</big> | <big>در سطح دریافت</big> | ||
فرهنگ عربى پیش از اسلام را مىتوان فرهنگى دانست که ساختار تمام متون آن پیش از آن که استوار بر متکلم باشد مبتنى بر مخاطب است. «مردم» هدف و غایت وحىاند و نص قرآنى به مثابه خطاب لاجرم دربر دارنده دالهایى است که بر خدا، محمد و ناس دلالت می‌کند. بر این پایه، دلالت نص قرآنى یکسره تنها از راه نظام زبانى ویژه مخاطبان صورت مىپذیرد. تعلق داشتن قرآن به این فرهنگ موجب شد که، از این جهت، نصى خطابى شود. بهترین دلیل بر وجود این سویه [خطابى] در ساختار و سازوکارهاى زبانى نص، کثرت کاربرد حروف نداست، خواه مخاطبان «ناس» باشند و خواه «بنىآدم» یا «مؤمنان»، «کافران» و «اهل کتاب» که باید مخاطب نخستبه نداى «یا ایها النبى» و «یا ایها الرسول» را نیز به این مجموعه افزود. | |||
فرهنگ عربى پیش از اسلام را مىتوان فرهنگى دانست که ساختار تمام متون آن پیش از آن که استوار بر متکلم باشد مبتنى بر مخاطب است. | نص قرآنى از طریق فرهنگ و نظام زبانى، برداشتى از خود ارائه مىدهد که بر پایه آن، تنها تاکید بر خاستگاه و گوینده نص، در واقع به معناى تباه کردن سرشت خود متن و نقش آن در واقعیت است. | ||
نص قرآنى از طریق فرهنگ و نظام زبانى، برداشتى از خود ارائه | |||