حق ارتفاق (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

Mojtaba61.Abedini (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mojtaba61.Abedini (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{منابع مطالعاتی}}
{{منابع مطالعاتی}}


حق ارتفاق حقی است که به موجب آن صاحب ملکی به اعتبار مالکیت خود، می‌تواند از ملک دیگری استفاده کند. مانند حق عبور، یا ناودان یا حق داشتن پنجره؛ مثلاً کسی برای آبیاری یا رفتن به ملک خود، می‌تواند از ملک دیگری عبور نماید.
[[حق ارتفاق]] حقی است که به مالک یک ملک اجازه می‌دهد از ملک دیگری برای نیازهای مشخصی استفاده کند. برای مثال، عبور از زمین همسایه برای رسیدن به ملک خود یا نصب ناودان روی ملک دیگر. این حق شامل مواردی مانند حق عبور، حق شرب، حق مجری (عبور آب)، حق مسیل (مسیر آب باران) و حق جوار (همسایگی) می‌شود.
حق ارتفاق یکی از اصطلاحات علم حقوق و منظور از آن، آن دسته از حقوقی است که برای شخص، در ملک دیگری وجود داشته باشد. حق ارتفاق شامل مواردی مانند حق شرب، حق مجری، حق مسیل، حق مرور و حق جوار می‌شود. در قرآن آیه‌ای خاص درباره حقوق ارتفاقی وجود ندارد، اما به روابط همسایگی و واگذاری منفعت اشاره شده است که در آیه ۳۶ سوره نساء بدان اشاره شده است. منابع مشروعیت حق ارتفاق شامل سنت پیامبر(ص) و ائمه(ع)، بنای عقلاء دانسته شده است.
 
در قرآن آیه‌ای به‌طور مستقیم درباره حقوق ارتفاقی وجود ندارد، اما به روابط همسایگی و بهره‌برداری از منافع اشاره شده است، مانند آیه ۳۶ سوره نساء. مشروعیت این حق از سنت پیامبر (ص) و ائمه (ع) و همچنین عرف عقلاء ناشی می‌شود.


== کتاب ==
== کتاب ==