کاربر:Hamzeahmadi/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها

Hamzeahmadi (بحث | مشارکت‌ها)
Hamzeahmadi (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۲۲: خط ۲۲:
از نظر نویسنده یکی از مهم‌ترین راه‌های تشخیص ضرر و آسیب در مسئله آسیب‌زدن به حریف ورزشی، عرف است. خطاهای ورزشی‌ای که منجر به آسیب و صدمه می‌شود را عرف می‌تواند تشخیص بدهد؛ منتهی این عرف به‌وسیله فدراسیون‌های بین‌المللی تدوین می‌شود و در مجموعه‌هایی مانند قوانین ضبط و گاهی تعدیل و تصحیح می‌شوند. بنابراین عرف ورزشی به عنوان قاعده الزام‌آوری که مرجع تشخیص آسیب و محدوده مسئولیت ورزشکار آسیب‌رسان است، در نظر گرفته می‌شود.(ص۱۲۴)
از نظر نویسنده یکی از مهم‌ترین راه‌های تشخیص ضرر و آسیب در مسئله آسیب‌زدن به حریف ورزشی، عرف است. خطاهای ورزشی‌ای که منجر به آسیب و صدمه می‌شود را عرف می‌تواند تشخیص بدهد؛ منتهی این عرف به‌وسیله فدراسیون‌های بین‌المللی تدوین می‌شود و در مجموعه‌هایی مانند قوانین ضبط و گاهی تعدیل و تصحیح می‌شوند. بنابراین عرف ورزشی به عنوان قاعده الزام‌آوری که مرجع تشخیص آسیب و محدوده مسئولیت ورزشکار آسیب‌رسان است، در نظر گرفته می‌شود.(ص۱۲۴)
==مسئولیت‌ها و قوانین موضوعه==
==مسئولیت‌ها و قوانین موضوعه==
نوبسنده در این بخش از کتاب به مسئولیت‌ها و قوانینی که در ارتباط با مسائل ورزشی از سوی نهادهای جهانی ایجاد شده اشاره می‌کند. این قوانین و مسئولیت‌ها توسط سازمان‌ها و فدراسیون‌های جهانی وضع و تدوین می‌شوند و از سوی آنان برای مسئولان ورزشی در کشورهای مختلف ابلاغ شده و دولت‌ها ملزم به رعایت این قوانین و مقررات هستند. (ص۱۲۷) نویسنده سپس به بررسی مسئولیت کیفری و جرم شناسی در خصوص آسیب‌هایی که ممکن است به حریف ورزشی وارد شود پرداخته است. (ص۱۳۳)
براساس ماده ۲ قانون مجازات اسلامی در بیان اوصاف جرم آمده است که «هر رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل که در قانون برای آن مجازات تعیین شده است، جرم محسوب می‌شود». نویسنده در این بخش در یک دسته‌بندی کلی به سه نوع جرم؛ یعنی جرم کیفری، جرم مدنی و جرم انتظامی اشاره کرده و مسئولیت و مجازات مجرم را در خصوص آسیب‌زدن به حریف ورزشی بررسی کرده است. (ص۱۴۹-۱۵۵) نویسنده سپس به بررسی مسئولیت مدنی در رابطه با آسیب زدن به حریف ورزشی پرداخته است.
==تحلیل فقهی و حقوقی==
==تحلیل فقهی و حقوقی==