کاربر:Hamzeahmadi/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها
Hamzeahmadi (بحث | مشارکت‌ها) |
Hamzeahmadi (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
مجازات جنایت عمدی قصاص است و مجازات جنایت آسیب رسان شبه عمد و خطای محض دیه است. مسئولیت پرداخت دیه در جنایت و آسیب رسان شبه عمدی و خطایی که در شبه عمدی است بر عهده آسیب‌رسان است؛ ولی مسئولیت پرداخت دیه در جنایت و آسیب‌رسانی در خطای محض بر عهده عاقله است. از نظر نویسنده در ضربات و آسیب‌زدن‌های عمدی ورزشی، ضارب هم قصد فعل را دارد و هم قصد نتیجه فعل، برخلاف شبه عمد و غیر عمد که ضارب در آسیب‌زدن تنها قصد فعل دارد و نه قصد نتیجه. (ص۱۹۶) | مجازات جنایت عمدی قصاص است و مجازات جنایت آسیب رسان شبه عمد و خطای محض دیه است. مسئولیت پرداخت دیه در جنایت و آسیب رسان شبه عمدی و خطایی که در شبه عمدی است بر عهده آسیب‌رسان است؛ ولی مسئولیت پرداخت دیه در جنایت و آسیب‌رسانی در خطای محض بر عهده عاقله است. از نظر نویسنده در ضربات و آسیب‌زدن‌های عمدی ورزشی، ضارب هم قصد فعل را دارد و هم قصد نتیجه فعل، برخلاف شبه عمد و غیر عمد که ضارب در آسیب‌زدن تنها قصد فعل دارد و نه قصد نتیجه. (ص۱۹۶) | ||
بنابراین در آسیب زدن عمدی در ورزش، خود ورزشکار عالم به فن و حرکت ورزشی‌اش است، ولی برخلاف قوانین و مقرراتی که در آن ورزش خاص تعریف شده، از روی عمد مرتکب جرمی می‌شود که به آن معرفت و شناخت دارد و در این حالت ورزشکار عامد، قاصد به فعل عمدی آسیب‌رسان و جرمی است و لذا خود او مسئول عواقب فعل مجرمانه‌اش است و تاوان آن را باید بپردازد. (ص۱۹۹) برای مثال ورزشکاری که می‌داند فلان ضربه در یک ورزش خاص خطا و در قوانین مربوط به آن ورزش ممنوع است، ولی از روی عمد به سر صورت حریفش می‌زند. مانند ضربه زدن با مشت به سر و صورت در رشته رزمی تکواندو، در اینجا قصد رفتاری و قصد نتیجه ضارب محرز است و عمل او عمدی محسوب می‌شود. (ص۲۱۴) | |||
به طور خلاصه | |||