کاربر:Hamzeahmadi/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها

Hamzeahmadi (بحث | مشارکت‌ها)
Hamzeahmadi (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۴۳: خط ۴۳:
در این بخش که آخرین بخش از کتاب است، نویسنده مسئله رضایت و رفع مسئولیت در آسیب‌رساندن به حریف ورزشی را از نگاه فقهی و حقوقی بررسی کرده است.
در این بخش که آخرین بخش از کتاب است، نویسنده مسئله رضایت و رفع مسئولیت در آسیب‌رساندن به حریف ورزشی را از نگاه فقهی و حقوقی بررسی کرده است.


به طور خلاصه ورزشکاری که با اراده و میل خویش و با آگاهی از خطرهای متعارف در میادین ورزشی و رقابت وارد می‌شود و با حریفان خویش به مبارزه می‌پردازد، بی‌تردید از روی علم و آگاهی از آن ورزش و خطرهای متعارف آن وارد این میدان شده و قبول خطر کرده است؛ اما این این قبول خطر، تنها به خطراتی که معلوم و قابل پیش‌بینی است در آن عملیات ورزشی است برمی‌گردد و شامل خطرهای و حوادث غیر معمول و نامتعارف و صدمات خارج از قوانین ورزشی و شرعی نمی‌شود. (ص۲۸۱)
به طور خلاصه ورزشکاری که با اراده و رضایت خویش و با آگاهی از خطرهای متعارف در میادین ورزشی وارد میدان رقابت می‌شود و با حریفان خویش به مبارزه می‌پردازد، بی‌تردید از روی علم و آگاهی از آن ورزش و خطرهای متعارف آن وارد این میدان شده و قبول خطر کرده است؛ اما این این قبول خطر، تنها به خطراتی که آن عملیات ورزشی، معلوم و قابل پیش‌بینی است برمی‌گردد و شامل خطرهای و حوادث غیر معمول و نامتعارف و صدمات خارج از قوانین ورزشی و شرعی نمی‌شود. لذا می‌توان ملاک و شاخصی موجه از عنوان «رضایت آسیب‌دیده» در جهت نفی مسئولیت‌های ناشی از حوادث و آسیب‌دیدگی‌های ورزشی، استفاده نمود. (ص۲۸۱)