مجسمه‌سازی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hasanejraei (بحث | مشارکت‌ها) |
Hasanejraei (بحث | مشارکت‌ها) اصلاح ساختار و حذف گزاره‌های نادرست |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
فقیهان با تفکیک حکم فقهیِ ساختن مجسمه موجودات جاندار از غیرجاندار، بر آنند که مجسمه‌سازی از موجودات جاندار حرام است. از سوی دیگر، در حالی که بیشتر فقیهان ساختن مجسمه از موجودات غیرجاندار را بی‌اشکال قلمداد کرده‌اند، اما [[جعفر سبحانی]] بر آن است که اطلاق کلام ابوالصلاح حلبی<ref>حلبی، الکافی فی الفقه، ص۲۸۱.</ref> و ابن‌براج،<ref>ابن‌براج، المهذب، ج۱، ص۳۴۴.</ref> ظهور در حرمت ساخت مجسمه، و حتی مجسمه موجودات غیرجاندار است.<ref>یعقوبی اصفهانی، المواهب فی تحریر مکاسب المحرمة، ص۳۷۷.</ref> | فقیهان با تفکیک حکم فقهیِ ساختن مجسمه موجودات جاندار از غیرجاندار، بر آنند که مجسمه‌سازی از موجودات جاندار حرام است. از سوی دیگر، در حالی که بیشتر فقیهان ساختن مجسمه از موجودات غیرجاندار را بی‌اشکال قلمداد کرده‌اند، اما [[جعفر سبحانی]] بر آن است که اطلاق کلام ابوالصلاح حلبی<ref>حلبی، الکافی فی الفقه، ص۲۸۱.</ref> و ابن‌براج،<ref>ابن‌براج، المهذب، ج۱، ص۳۴۴.</ref> ظهور در حرمت ساخت مجسمه، و حتی مجسمه موجودات غیرجاندار است.<ref>یعقوبی اصفهانی، المواهب فی تحریر مکاسب المحرمة، ص۳۷۷.</ref> | ||
بنابر ادعای شیخ انصاری، فقیهان شیعه درباره حرمت ساخت مجسمه موجودات جاندار اتفاق نظر دارند<ref>شیخ انصاری، کتاب المکاسب، ج۱۴، ص۱۸۳.</ref> و بنا به گفته [[سید ابوالقاسم خویی]]، درباره حرمت مجسمه‌سازی موجودات جاندار در میان فقهای شیعه و اهل‌سنت | بنابر ادعای شیخ انصاری، فقیهان شیعه درباره حرمت ساخت مجسمه موجودات جاندار اتفاق نظر دارند<ref>شیخ انصاری، کتاب المکاسب، ج۱۴، ص۱۸۳.</ref> و بنا به گفته [[سید ابوالقاسم خویی]]، اختلافی درباره حرمت مجسمه‌سازی موجودات جاندار در میان فقهای شیعه و اهل‌سنت نیست.<ref>توحیدی تبریزی، مصباح الفقاهة، ج۱، ص۳۵۳.</ref> علاوه بر این، شیخ انصاری بر آن است که حتی اگر مجسمه موجودات غیرجاندار موجب اعجاب شود و تحسین بیننده را برانگیزد، ساختن آن دارای اشکال است.<ref>شیخ انصاری، کتاب المکاسب، ج۱، ص۱۸۸.</ref> | ||
از میان معاصران، فقیهانی چون سید ابوالقاسم خویی،<ref>خویی، توضیح المسائل، ص۲۶۲.</ref> [[سید علی سیستانی]]،<ref>سیستانی، توضیح المسائل، ص۴۲۳.</ref> سید روح‌الله خمینی،<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ج۱، ص۴۷۲.</ref> محمداسحاق فیاض،<ref>فیاض، الاستفتائات الشرعیة، ج۲، ص۱۳.</ref> [[سید موسی شبیری زنجانی]]،<ref>شبیری زنجانی، توضیح المسائل، ص۸۰.</ref> ناصر مکارم شیرازی،<ref>مکارم شیرازی، استفتائات جدید، ج۱، ص۱۵۸.</ref> و لطف‌الله صافی گلپایگانی،<ref>صافی گلپایگانی، توضیح المسائل، ص۴۰۹.</ref> ساختن مجسمه موجودات جاندار (ذی‌روح) مانند انسان و حیوان را حرام دانسته‌اند. | از میان معاصران، فقیهانی چون سید ابوالقاسم خویی،<ref>خویی، توضیح المسائل، ص۲۶۲.</ref> [[سید علی سیستانی]]،<ref>سیستانی، توضیح المسائل، ص۴۲۳.</ref> سید روح‌الله خمینی،<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ج۱، ص۴۷۲.</ref> محمداسحاق فیاض،<ref>فیاض، الاستفتائات الشرعیة، ج۲، ص۱۳.</ref> [[سید موسی شبیری زنجانی]]،<ref>شبیری زنجانی، توضیح المسائل، ص۸۰.</ref> ناصر مکارم شیرازی،<ref>مکارم شیرازی، استفتائات جدید، ج۱، ص۱۵۸.</ref> و لطف‌الله صافی گلپایگانی،<ref>صافی گلپایگانی، توضیح المسائل، ص۴۰۹.</ref> ساختن مجسمه موجودات جاندار (ذی‌روح) مانند انسان و حیوان را حرام دانسته‌اند. | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
اجماع مذکور از سوی فقیهانی چون سید تقی طباطبایی قمی و حسینعلی منتظری مورد انتقاد واقع شده است؛ چرا که این اجماع را مدرکی و یا محتمل المدرک دانسته و بر این نظرند که محتمل است مدرک فتوای فقها در مسئله حرمت مجسمه‌سازی، روایات زیادی باشد که از طریق شیعه و سنی وارد شده، و بنابراین اجماع دلیل مستقلی برای این مسئله محسوب نمی‌شود.<ref>منتظری، دراسات فی المکاسب المحرمه، ج۲، ص۵۶۹؛ طباطبایی قمی، عمده المطالب فی التعلیق علی المکاسب، ج۱، ص۱۶۷.</ref> | اجماع مذکور از سوی فقیهانی چون سید تقی طباطبایی قمی و حسینعلی منتظری مورد انتقاد واقع شده است؛ چرا که این اجماع را مدرکی و یا محتمل المدرک دانسته و بر این نظرند که محتمل است مدرک فتوای فقها در مسئله حرمت مجسمه‌سازی، روایات زیادی باشد که از طریق شیعه و سنی وارد شده، و بنابراین اجماع دلیل مستقلی برای این مسئله محسوب نمی‌شود.<ref>منتظری، دراسات فی المکاسب المحرمه، ج۲، ص۵۶۹؛ طباطبایی قمی، عمده المطالب فی التعلیق علی المکاسب، ج۱، ص۱۶۷.</ref> | ||
===استثنائات از حکم حرمت=== | ===استثنائات از حکم حرمت=== | ||
| خط ۵۴: | خط ۴۸: | ||
بیشتر فقیهانی که فتوای جواز مجسمه‌سازی صادر کرده‌اند، حرمت آن را مبتنی بر ملاک‌هایی تلقی می‌کنند که از روایات استخراج می‌شود و بر این اساس، برآنند که در صورت نبود این ملاکات، حتی ساختن مجسمه موجودات جاندار نیز جایز است. برخی از این دیدگاه‌ها به شرح زیر است: | بیشتر فقیهانی که فتوای جواز مجسمه‌سازی صادر کرده‌اند، حرمت آن را مبتنی بر ملاک‌هایی تلقی می‌کنند که از روایات استخراج می‌شود و بر این اساس، برآنند که در صورت نبود این ملاکات، حتی ساختن مجسمه موجودات جاندار نیز جایز است. برخی از این دیدگاه‌ها به شرح زیر است: | ||
*به‌گفته حسینعلی منتظری نهی از مجسمه‌سازی و نظایر آن در روایات به این علت بوده است که ساختن مجسمه در موقعیت صدور حدیث، برای پرستش غیرخدا و شریک قرار دادن برای او بوده است؛ بنابراین چنانچه بدین منظور ساخته نشود و فقط جنبه هنری و فرهنگی داشته باشد اشکالی ندارد.<ref>منتظری، رساله استفتائات، ج۲، ص۳۲۵.</ref> | *به‌گفته حسینعلی منتظری نهی از مجسمه‌سازی و نظایر آن در روایات به این علت بوده است که ساختن مجسمه در موقعیت صدور حدیث، برای پرستش غیرخدا و شریک قرار دادن برای او بوده است؛ بنابراین چنانچه بدین منظور ساخته نشود و فقط جنبه هنری و فرهنگی داشته باشد اشکالی ندارد.<ref>منتظری، رساله استفتائات، ج۲، ص۳۲۵.</ref> | ||
*محمدابراهیم جناتی، مجسمه‌سازی را از فنون و هنرهای ارزشمند دانسته و بر آن است که چون امروزه مجسمه‌سازی در جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گونه انگیزه ناپسند و شرک‌آلود ندارد، عملی جایز است.<ref>جناتی، «نظریه اجتهاد تفریعی و تطبیقی»، ص۳۸.</ref> | *محمدابراهیم جناتی، مجسمه‌سازی را از فنون و هنرهای ارزشمند دانسته و بر آن است که چون امروزه مجسمه‌سازی در جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گونه انگیزه ناپسند و شرک‌آلود ندارد، عملی جایز است.<ref>جناتی، «نظریه اجتهاد تفریعی و تطبیقی»، ص۳۸.</ref> وی با این حال ساختن مجسمه به‌قصد پرستش و تعظیم آن و همچنین همانندی و تشبه به بت‌پرستان و مشرکان را موجب حرمت مجسمه‌سازی دانسته است.<ref>جناتی، «نظریه اجتهاد تفریعی و تطبیقی»، ص۳۸؛ حسینی، «جواز مجسمه‌سازی و نقاشی»، ص۲۱۳.</ref> | ||
*بنابر دیدگاه محمدجواد مَغنیّه اگر مجسمه‌سازی نه برای اهداف نامشروع، بلکه صرفاً به‌خاطر اغراض عقلایی مانند اشاره به شکوه و بزرگداشت تمدن‌ها و تاریخ آنها باشد، اشکالی ندارد.<ref>مغنیه، فلسفات اسلامیه، ص۹۲۱.</ref> او همچنین معتقد است که فتوای حرمت مجسمه‌سازی هیچ مستندی جز احتیاط ندارد.<ref>مغنیه، فلسفات اسلامیه، ص۹۲۱.</ref> | *بنابر دیدگاه محمدجواد مَغنیّه اگر مجسمه‌سازی نه برای اهداف نامشروع، بلکه صرفاً به‌خاطر اغراض عقلایی مانند اشاره به شکوه و بزرگداشت تمدن‌ها و تاریخ آنها باشد، اشکالی ندارد.<ref>مغنیه، فلسفات اسلامیه، ص۹۲۱.</ref> او همچنین معتقد است که فتوای حرمت مجسمه‌سازی هیچ مستندی جز احتیاط ندارد.<ref>مغنیه، فلسفات اسلامیه، ص۹۲۱.</ref> | ||
*بنابر فتوای یوسف صانعی، مجسمه‌سازی فی‌نفسه مانعی ندارد و اگر برای اغراض عقلایی باشد عملی جایز است.<ref>[http://saanei.org/index.php?view=01,02,48,157,0 «مجسمه سازی و هنرهای تجسمی»، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله العظمی صانعی.]</ref> | *بنابر فتوای یوسف صانعی، مجسمه‌سازی فی‌نفسه مانعی ندارد و اگر برای اغراض عقلایی باشد عملی جایز است.<ref>[http://saanei.org/index.php?view=01,02,48,157,0 «مجسمه سازی و هنرهای تجسمی»، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله العظمی صانعی.]</ref> | ||