کاربر:Mkhaghanif/صفحه تمرین۴: تفاوت میان نسخه‌ها

===حکم تولید سلاح‌های کشتار جمعی===

==حکم به کار بستن تسلیحات کشتار جمعی==

به کار بستن تسلیحات کشتار جمعی از سه منظر قابل تصور است. نخست: استفاده ابتدایی از تسلیحات کشتار جمعی علیه دشمن. دوم: کاربست تسلیحات کشتار جمعی در مقام مقابله به مثل. و سوم: کاربست تسلیحات کشتار جمعی در مقام اضطرار یا ضرورت.

==حرمت استفاده از تسلیحات کشتار جمعی==

در مورد کاربست ابتدایی تسلیحات کشتار جمعی، همه صاحبنظران شیعی قائل به حرمت هستند و دلیلی نیز دال بر جواز آن وجود ندارد. بنابراین به ذکر ادله حرمت پرداخته می شود.

از مهم ترین آیاتی که بر حرمت استفاده از سلاح های کشتارجمعی مطرح گردیده است، آیه ۳۲ سوره مایده است: «مَن قَتَلَ نَفسَاً بغَیرِ نفسٍ اَو فِسادٍ فِی الَارضِ فکانَّما قَتَلَ الناسَ جَمیعَاً»  

این آیه به مفهوم اولویت دلالت میکند بر اینکه وقتی کشتن یک انسان محترم از منظر خداوند به منزله کشتن تمام انسانهاست، پس به طریق اولی کشتن اهالی یک شهر یا کشور که بالبداهه در آن انسانهای بیگناه هم خواهد بود، از منظر خداوند بسیار قبیح خواهد بود و خدا به آن راضی نیست.

=== آیه نهی از افساد فی الارض===

آیه ۲۰۵ سوره بقره می فرماید: «اذا تَوَلی سعَی فِی الاَرض لیُفسِد فیها ویَهلِکَ الحَرثَ والنَسلَ واللهُ لا یُحِبُّ الفَسادِ» بی‌شک نابود ساختن کشت و نسل‌کشی، از بارزترین نوع فساد در زمین است که استفاده از سلاحهای کشتارجمعی آنرا درپی دارد. سلاح های میکروبی، شیمیایی، نیتروژنی و هسته ای از بارزترین عواملی است که در زمین موجب فساد و افساد میکند و قدرت تخریبی و گستره کشتار تسلیحات کشتار جمعی، چنان وسیع و فزاینده است که با هیچ سلاح متعارفی قابل مقایسه نیست.

یکی از ادله ای که بر حرمت استفاده از سلاح های کشتارجمعی ذکر شده است، آیه ۱۹۴ سوره بقره است: «فَمَن إعتَدی علیکُم اعتَدوا علیه بمِثل ما اعتَدی علَیکُم واتَّقواللهَ واعلَموا إِن الله مَعَ المُتقین».  این آیه میتواند از کلیدی‌ترین آیات، راجع به حرمت استفاده از ابزارهای کشتار جمعی به حساب آید، زیرا میتوان چندین اصل و قاعده را در این خصوص از آن استفاده کرد:

۱. «عن أبی عبدالله (ع) قال: کان رسول الله (ص) اذا أراد أن یَبعث سرِیة دَعَاهُم فأجلَسَهم بَین یدیه ثُم یقَول سیروا بِسمِ اللهِ و بالله وفی سَبیل الله وعلی ملة رَسول الله (ص) لا تغلُوا ولاتمثِلوا ولا تغدُروا ولا تقتُلوا شیخاً فانیاً ولا صَبیّاً ولا امرأة ولا تَقطَعوا شَجراً إلا أن تضطَروا إلیها...»،  «پیامبر گرامی اسلام وقتی اراده میکرد که جنگی را با دشمن انجام دهد سپاه خویش را دور هم جمع می کرد و میفرمود حرکت کنید با نام خدا و در راه خدا و بر دین خدا پس زیاده روی نکنید و مثله نکنید و عهد نشکنید و پیر فرتوت و کودك و زنان را نکشید و درختی را قطع نکنید، مگر اینکه مضطر به آن شوید».

۲. «عن أبی عبدالله (ع) قال: إن النبی (ص) کان إذا أراد أن یَبعثَ أَمیراً علَی سریة أمَرَه بتَقوی اللهِ عز وجل فِی

۳. روایات دالّ بر حرمت مسموم كردن محل سکونت دشمن