تنبیه الامة و تنزیه الملة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

Salehi (بحث | مشارکت‌ها)
Salehi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:
|نسخه الکترونیکی=
|نسخه الکترونیکی=
}}
}}
'''تنبیه الامه و تنزیه المله''' از مشهورترین رساله‌های سیاسی در عصر مشروطه است که در دفاع از سلطنت مشروطه و در مخالفت با حکومت استبدادی توسط [[میرزا محمدحسین غروی نائینی]] نوشته شد. این کتاب در یک مقدمه، پنج فصل و دو مقصد در خاتمه تدوین شده است. دفاع فقهی و اصولی از مفاهیم نوآیینی مانند [[آزادی]]، [[مساوات]]، [[شورا]]، [[تفکیک قوا]]، [[قانون]] و [[رأی اکثریت]] و همچنین مشروعیت‌بخشی به نهادهای جدیدی همچون [[دولت مشروطه]] و [[مجلس شورای ملی]] از منظر آموزه‌های شیعی، مهم‌ترین ویژگی این کتاب است.
'''تَنبِیهُ الاُمَّه وَ تَنزیهُ المِلَّه''' از مشهورترین رساله‌های سیاسی در عصر مشروطه است که در دفاع از سلطنت مشروطه و در مخالفت با حکومت استبدادی توسط [[میرزا محمدحسین غروی نائینی]] نوشته شد. این کتاب در یک مقدمه، پنج فصل و دو مقصد در خاتمه تدوین شده است. دفاع فقهی و اصولی از مفاهیم نوآیینی مانند [[آزادی]]، [[مساوات]]، [[شورا]]، [[تفکیک قوا]]، [[قانون]] و [[رأی اکثریت]] و همچنین مشروعیت‌بخشی به نهادهای جدیدی همچون [[دولت مشروطه]] و [[مجلس شورای ملی]] از منظر آموزه‌های شیعی، مهم‌ترین ویژگی این کتاب است.


نائینی [[حکومت مشروطه]] را ضروری دین دانسته؛ زیرا به نظر او در این نوع از حکومت به خلاف حکومت مطلقه، غصب حق مردم وجود نخواهد داشت. او با مقدس دانستن دو کلمه آزادی و مساوات، رابطه مستقیمی میان آن دو و پیشرفت جوامع می‌بیند. نائینی با استناد به سخنان حضرت علی(ع) در عهدنامه مالک اشتر، تفکیک قوا را امری مشروع تلقی می‌کند و تبعیت از رأی اکثریت را از باب ضرورت [[حفظ نظام]] واجب می‌داند. نائینی با اعتقاد به عدم لزوم تصدی شخص مجتهد در امور حسبه و کفایت اذن او در صحت و مشروعیت تصدی غیرمجتهد، به ایجاد مستند شرعی برای کارکرد [[مجلس شورای ملی]] می‌پردازد.
نائینی [[حکومت مشروطه]] را ضروری دین دانسته؛ زیرا به نظر او در این نوع از حکومت به خلاف حکومت مطلقه، غصب حق مردم وجود نخواهد داشت. او با مقدس دانستن دو کلمه آزادی و مساوات، رابطه مستقیمی میان آن دو و پیشرفت جوامع می‌بیند. نائینی با استناد به سخنان حضرت علی(ع) در عهدنامه مالک اشتر، تفکیک قوا را امری مشروع تلقی می‌کند و تبعیت از رأی اکثریت را از باب ضرورت [[حفظ نظام]] واجب می‌داند. نائینی با اعتقاد به عدم لزوم تصدی شخص مجتهد در امور حسبه و کفایت اذن او در صحت و مشروعیت تصدی غیرمجتهد، به ایجاد مستند شرعی برای کارکرد [[مجلس شورای ملی]] می‌پردازد.