آزمایش پزشکی بر روی انسان (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع مطالعاتی}} | {{منابع مطالعاتی}} | ||
[[آزمایش پزشکی بر روی انسان]]، به جهت اکتشاف علمی یا کشف درمان بیماری انجام می‌شود. گرچه | [[آزمایش پزشکی بر روی انسان]]، به جهت اکتشاف علمی یا کشف درمان بیماری انجام می‌شود. از دیدگاه فقه اسلامی، بر هر مسلمان واجب است خود را از خطرات جانی،حفظ کند. آزمایش‌های پزشکی گرچه در معرض خطر قرار دادن جان است اما منجر به نجات جان انسان‌های دیگر و یا اکتشافات علمی می‌شود. با توجه به این رویکرد سوالات پیش رو مطرح است: از دیدگاه فقه، آزمایش‌هایی که صرفاً به قصد درمان بیماری‌های سریع الانتشار باید بر روی انسان انجام شود چه حکمی دارد؟ اگر این آزمایش‌ها بر روی حیوان نیز قابل انجام باشد آیا می‌توان بر انسان نیز آزمایش کرد؟ آیا در جواز اجرای این آزمایش‌ها بین انسان کافر و مسلمان تفاوت است؟ رابطه اصل کرامت ذاتی انسان، و تفاوتی که در فقه اسلامی بین انسان مسلم و کافر در زمینه این آزمایش‌ها وجود دارد، چگونه است؟ آیا رضایت فرد برای نمونه آزمایش شدن شرط است؟ رابطه حفظ نفس به عنوان یک مسئله مهم در فقه اسلامی با حکم به عدم جواز آزمایش‌های پزشکی چیست؟ با توجه به تأکید دین بر دانش آموزی، آیا آزمایش‌های پزشکی صرفاً علمی که فقط بر روی انسان قابل اجرا است جایز است؟ | ||
مشهور فقیهان تازمانی که غیر مسلمان برای انجام این آزمایش‌ها موجود باشند به مسلمان اجازه این کار را نمی‌دهند. از فقیهان معاصر [[ناصر مکارم شیرازی]] در جواب استفتائی که در مورد شخصی که یقین به خطر جانی داشتن این آزمایش‌ها دارد حکم به عدم جواز کرده است؛ مگر در صورتی که ضرورت است (مثلا هنگامی که نجات جان مسلمان متوقف به این آزمایش باشد) یا احتمال ضرر ضعیف باشد. | مشهور فقیهان تازمانی که غیر مسلمان برای انجام این آزمایش‌ها موجود باشند به مسلمان اجازه این کار را نمی‌دهند. از فقیهان معاصر [[ناصر مکارم شیرازی]] در جواب استفتائی که در مورد شخصی که یقین به خطر جانی داشتن این آزمایش‌ها دارد حکم به عدم جواز کرده است؛ مگر در صورتی که ضرورت است (مثلا هنگامی که نجات جان مسلمان متوقف به این آزمایش باشد) یا احتمال ضرر ضعیف باشد. | ||