توقیفی‌بودن عقود (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

[[توقیفی بودن عقود]]، به این معناست که تمامی قردادها باید در چارچوب عقود شرعی که شارع آنها را تأسیس یا امضا کرده است، منعقد شود. فقهای متقدم این نظریه را به عنوان اصل در عقود پذیرفته‌اند. در مقابل، نظریه پویایی عقود مطرح است که مطابق آن نیازی به تطبیق عقود جدید بر عقود شرعی نیست بلکه اگر عقود جدید وجه عقلائی داشته و در شرع نیز با آن مخالفت نشده باشد، به عنوان عقد جدید و مستقل قابل قبول است. در این زمینه پژوهش‌هایی صورت گرفته است ولی نیازمند بررسی و دقت نظر بیشتر است.