کاربر:Abbasi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

Abbasi (بحث | مشارکت‌ها)
Abbasi (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۳: خط ۳:
۱. کسانی که برای مومنین در زمان غیبت وظیفه خاصی را قائل نیستند.
۱. کسانی که برای مومنین در زمان غیبت وظیفه خاصی را قائل نیستند.
۲.کسانی که برای فقیه در زمان غیبت حق ویژه‌ای قائل هستند.
۲.کسانی که برای فقیه در زمان غیبت حق ویژه‌ای قائل هستند.
۳.کسانی که با نفی حق ویژه فقها، معتقدند امر حکومت با رعایت ضوابط کلی به مردم واگذار شده است. <ref>علی اکبر کمالی اردکانی و محسن کدیور، مردم سالاری در آرای شیخ محمد مهدی شمس الدین و دکتر مهدی حائری یزدی و مقایسة آن با مدل دموکراسی تکاملی (آرای روسو _ میل)، نامه مفید، شماره ۴۴، صفحه ۶۲.
۳.کسانی که با نفی حق ویژه فقها، معتقدند امر حکومت با رعایت ضوابط کلی به مردم واگذار شده است. <ref>علی اکبر کمالی اردکانی و محسن کدیور، مردم سالاری در آرای شیخ [[محمدمهدی شمس‌الدین]] و دکتر مهدی حائری یزدی و مقایسة آن با مدل دموکراسی تکاملی (آرای روسو _ میل)، نامه مفید، شماره ۴۴، صفحه ۶۲.
</ref>
</ref>
محمدمهدی شمس‌الدین و مهدی حائری یزدی از دسته سوم قلمداد می‌شوند.
[[محمدمهدی شمس‌الدین]] و مهدی حائری یزدی از دسته سوم قلمداد می‌شوند.


=== نظریه ولایت امت ===
=== نظریه ولایت امت ===
خط ۲۲: خط ۲۲:
=== نظریات مشابه ===
=== نظریات مشابه ===
در میان نظریات شیعی دوران معاصر نظریه مالکان شخصی مشاع که دکتر مهدی حائری یزدی مبتکر آن است، با نظریه ولایت امت بر خویش همسوئی فراوان دارد. ایشان در کتاب حکمت و حکومت به تفصیل راجع به این دیدگاه بحث کرده است. ایشان از یک سو مالکیت مشاع مردم را بر حکومت بیان می‌کند و از سوی دیگر حاکم را وکیل مالکان مشاع در امر حکومت می‌داند. <ref>مظفر نامدار و رضا دوستدار، بررسی انتقادی نظریه مالکان شخصی مشاعاز منظر الگوی نظریه‌های سیاسی، دوفصلنامه پژوهش سیاست نظری، شماره ۲۳. صفحه ۱۱۵.</ref>
در میان نظریات شیعی دوران معاصر نظریه مالکان شخصی مشاع که دکتر مهدی حائری یزدی مبتکر آن است، با نظریه ولایت امت بر خویش همسوئی فراوان دارد. ایشان در کتاب حکمت و حکومت به تفصیل راجع به این دیدگاه بحث کرده است. ایشان از یک سو مالکیت مشاع مردم را بر حکومت بیان می‌کند و از سوی دیگر حاکم را وکیل مالکان مشاع در امر حکومت می‌داند. <ref>مظفر نامدار و رضا دوستدار، بررسی انتقادی نظریه مالکان شخصی مشاعاز منظر الگوی نظریه‌های سیاسی، دوفصلنامه پژوهش سیاست نظری، شماره ۲۳. صفحه ۱۱۵.</ref>
=== ناقدین ===