فقه درمان (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
===صلاحیت معاینه‌کننده=== | ===صلاحیت معاینه‌کننده=== | ||
نویسنده با استناد به روایتی از پیامبر و قاعده ضمان، پزشک جاهل را مسئول عواقب پیش‌آمده در فرآیند معاینه درمان می‌داند. به گفته وی معاینه و درمان دانشجویان پزشکی به دلیل اصل عدم جواز تصرف در جان و مال دیگران بدون رضایت آنها، فقط منحصر به مواردی است که حفظ جان انسان‌ها بر آموزش و یادگیری دانشجویان متوقف باشد و در غیر این صورت جایز نیست.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۶۲-۶۴.</ref> | نویسنده با استناد به روایتی از پیامبر و قاعده ضمان، پزشک جاهل را مسئول عواقب پیش‌آمده در فرآیند معاینه درمان می‌داند. به گفته وی معاینه و درمان دانشجویان پزشکی به دلیل اصل عدم جواز تصرف در جان و مال دیگران بدون رضایت آنها، فقط منحصر به مواردی است که حفظ جان انسان‌ها بر آموزش و یادگیری دانشجویان متوقف باشد و در غیر این صورت جایز نیست.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۶۲-۶۴.</ref> | ||
===نگاه پزشک به بدن بیمار از جنس مخالف=== | |||
نویسنده کتاب فقه درمان با استناد به آیات و روایات متعدد، نگاه پزشک به بدن نامحرم را در شرایط عادی بدون وجود ضرورت خاص، مانند نگاه کردن دیگران حرام می‌داند و معتقد است تفاوت میان چگونگی آن (با قصد لذت یا بدون آن) وجود ندارد.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۶۶-۶۷.</ref> قاسمی درمورد نگاه پزشک مرد به دست و صورت زنان نامحرم معتقد به جواز آن است و ادله قائلان به حرمت مطلق نگاه را رد می‌کند.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۹۰.</ref> درباره نگاه پزشکان به عورت بیمار در حالت عادی بدون وجود ضرورت، نویسنده به تبع همه فقها قائل به حرمت شده است و فرقی میان جنس مخالف یا غیر مخالف نیست.<ref>قاسمی، فقه درمان، ص۹۶.</ref> | |||
=== | |||
=== | === | ||