کاربر:Abbasi/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها
Hasanejraei (بحث | مشارکت‌ها) ←استناد به آیات قرآن: اصلاح فهرست آیات به‌کارگرفته شده |
Hasanejraei (بحث | مشارکت‌ها) ←شرح استدلال به آیات: اصلاح متن |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
در کتاب فقه هسته‌ای، آیات فراوانی از قرآن کریم در راستای حرمت و منع به‌کارگیری سلاح‌های کشتارجمعی مورد بررسی قرار گرفته است که برخی ناظر به حرمت فساد و کشتن بی‌گناهان است،<ref>بقره، ۱۱ و ۲۷ و ۳۰ و ۲۰۵؛ مائده، ۳۲؛ اسراء، ۳۳؛ فرقان، ۶۸؛ انعام، ۱۶۴.</ref> و برخی دیگر حاوی مضامینی از قبیل توصیه به صلح، حرمت تعدی، و نهی از مقابله به مثل است.<ref>بقره، ۱۹۰؛ مائده، ۲ و ۸؛ اسراء، ۲۶ و ۲۷؛ انفال، ۶۱.</ref> همچنین آیاتی از قرآن نیز که در تأیید به‌کارگیری سلاح‌های مذکور به کار گرفته شده‌اند، بررسی شده است.<ref>انفال، ۶۰؛ نساء، ۷۱؛ توبه، ۵؛ بقره، ۱۹۴؛ نحل، ۱۲۶.</ref> | در کتاب فقه هسته‌ای، آیات فراوانی از قرآن کریم در راستای حرمت و منع به‌کارگیری سلاح‌های کشتارجمعی مورد بررسی قرار گرفته است که برخی ناظر به حرمت فساد و کشتن بی‌گناهان است،<ref>بقره، ۱۱ و ۲۷ و ۳۰ و ۲۰۵؛ مائده، ۳۲؛ اسراء، ۳۳؛ فرقان، ۶۸؛ انعام، ۱۶۴.</ref> و برخی دیگر حاوی مضامینی از قبیل توصیه به صلح، حرمت تعدی، و نهی از مقابله به مثل است.<ref>بقره، ۱۹۰؛ مائده، ۲ و ۸؛ اسراء، ۲۶ و ۲۷؛ انفال، ۶۱.</ref> همچنین آیاتی از قرآن نیز که در تأیید به‌کارگیری سلاح‌های مذکور به کار گرفته شده‌اند، بررسی شده است.<ref>انفال، ۶۰؛ نساء، ۷۱؛ توبه، ۵؛ بقره، ۱۹۴؛ نحل، ۱۲۶.</ref> | ||
=== | ===آیات منع به‌کارگیری سلاح کشتارجمعی=== | ||
اکثر نویسندگان | اکثر نویسندگان کتاب فقه هسته‌ای، با تکیه بر آیات قرآن، حرمت کاربست سلاح‌های کشتارجمعی را برداشت کرده‌اند. از این میان، ابوالقاسم علیدوست و ابوالحسن حسنی، حرمت تولید اینگونه سلاح‌ها را نیز از آیات قرآن استنباط کرده‌اند، اما در مقابل، محمدجواد فاضل لنکرانی، بر آن شده است که حرمت تولید سلاح کشتارجمعی از آیات قرآن برداشت نمی‌شود. | ||
ابوالقاسم علیدوست، با استفاده از آیات ۱۹۰ و ۲۰۵ سوره بقره، و نیز آیات ۲ و ۸ سوره مائده، کاربست سلاح‌های کشتارجمعی را ممنوع می‌داند. وی همچنین از آیات ۲۶ و ۲۷ سوره اسراء، نهی از تولید و انباشت این سلاح‌ها را برداشت می‌کند (ص۱۰۹-۱۱۱). ناصر قربان‌نیا نیز آیات ۱۹۰ و ۲۰۵ بقره، و آیات ۸ و ۳۲ مائده را به‌معنای منع مطلق به‌کارگیری سلاح هسته‌ای می‌شمارد (ص۱۸۲-۱۸۴). سید سجاد ایزدهی با اشاره به آیات ۳۲ سوره مائده و ۲۰۵ سوره بقره، حرمت استفاده از سلاح‌های کشتارجمعی را نتیجه گرفته است (ص۲۶۵-۲۶۶). | |||
ابوالحسن حسنی، دلالت آیه حرمت اسراف در قتل،<ref>اسراء، ۳۳.</ref> آیات حرمت قتل به‌ناحق<ref>مائده، ۳۲؛ فرقان، ۶۹.</ref> و آیه حرمت نابودی حرث و نسل<ref>بقره، ۲۰۵.</ref> را برای حرمت ساخت و کاربست این سلاح‌ها کافی دانسته (ص۲۸۳-۲۸۵)، و نیز استدلال به آیات وجوب اعداد و جواز مقابله به مثل را در راستای بیان و تلاش می‌کند به آنها پاسخ دهد (ص۲۹۲-۳۰۰). همچنین حسین‌علی یزدانی، از آیات سعی بر فساد، نفی زور، و نفی اعتدا، در راستای عدم جواز استفاده از سلاح‌های کشتارجمعی بهره برده است (ص۳۴۱-۳۴۳). از سوی دیگر، محمود حکمت‌نیا، آیات مقابله به مثل<ref>بقره، ۱۹۴.</ref> و معاقبه<ref>نحل، ۱۲۶.</ref> را برای جواز به‌کارگیری سلاح‌های هسته‌ای ناکافی می‌داند (ص۱۵۴-۱۵۹). | |||
با این حال، محمدجواد فاضل لنکرانی، بر آن شده است که گرچه به‌کارگیری سلاح‌های کشتارجمعی حرام است، اما تولید آن به‌تنهایی منعی ندارد. وی آیاتی از قرآن را که می‌تواند در بحث سلاح‌های کشتارجمعی استفاده شود، دو دسته می‌داند: | |||
# آیاتی که بر اساس آنها، مسلمانان باید با تقویت قدرت دفاعی خود باعث رعب دشمنان شوند. وی از این آیات،<ref>انفال، ۶۰؛ نساء، ۷۱؛ توبه، ۵.</ref> تولید و به‌کارگیری سلاح کشتارجمعی را نتیجه می‌گیرد. | |||
# آیاتی که دلالت بر حرمت فساد می‌کند. وی با اتکا به این آیات<ref>بقره، ۱۱ و ۲۷ و ۳۰ و ۲۰۵.</ref> بر آن می‌شود که فساد امری حرام و مبغوض است. | |||
فاضل لنکرانی در تحلیل کلی این دو دسته، بر آن است که حرمت تولید سلاح‌های کشتارجمعی از این آیات برداشت نمی‌شود و از تقیید آیات دسته اول با آیات دسته دوم، تنها می‌توان حرمت به‌کارگیری را برداشت کرد؛ چرا که موجب فساد می‌شود. وی همچنین با اتکا به آیات ۱۹۰ و ۱۹۴ سوره بقره، بر حرمت استفاده از سلاح‌های کشتارجمعی تأکید می‌کند (ص۷۷-۸۵). | |||
== استناد به روایات == | == استناد به روایات == | ||