Ahmadshayeq

نویسنده با بیان اینکه در منابع فقهی تعریفی از «عیوب فسخ نکاح» دیده نمی‌شود و مناقشه در تعریفی که در باب عیوب مبیع بیان شده است که آیا می‌تواند در باب عیوب نکاح ملاک عمل باشد یا خیر، چندان سودمند نیست؛ زیرا عیوب باب نکاح منصوص است.(ص۶۶).  

سپس با بیان مصادیق عیوب فسخ نکاح که در فقه و حقوق ایران ثبت شده است(ص۶۸-۶۶) به نسبت «عیوب فسخ نکاح» با «عیوب جنسی» اشاره می‌کند و از میان مصادیق عیوب فسخ نکاح، خصاء، عنن، جب، قرن، افضاء و عرج عیوبی هستند که سلامت جنسی را تحت تاثیر قرار می‌دهند و روابط جنسی زوجین را با مشکل مواجه می‌کنند وی معتقد است  از این قبیل آسیب‌ها می‌توان به «عیوب جنسی» تعبیر کرد؛ ولی جنون و زمین‌گیری و نابینایی به امور جنسی ارتباطی ندارند و حکم فسخ در این‌گونه موارد را نقص در استمتاع می‌داند مانند برص  و جذام که اساسا عیب محسوب نشده و در شمار بیماری‌ها قرار می‌گیرند و باتوجه به اینکه نقص در استمتاع می‌شوند به همین دلیل در شمار عیوب فسخ نکاح قرار گرفته‌اند(ص۶۸).