کاربر:Alikhani/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخهها
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== دیدگاه فقیهان == | == دیدگاه فقیهان == | ||
موضعگیری فقهی درباره | موضعگیری فقهی درباره جایز بودن یا جایز نبودنِ همزادسازیِ انسان اندک است و فقیهان کمتری دیدگاه خود را در این باره ارائه دادهاند. صرفنظر از برخی مقدمات یا روشهای حرام در همزادسازی (مانند لمس کردن یا نگاه کردن به بدن نامحرم<ref>حائری، «شبیهسازی انسان»، ص۳۵.</ref>) فقیهان شیعه در جواز یا عدم جواز همزادسازی انسان اتفاق نظر ندارند. در شبیهسازی فرضهای مختلفی قابل طرح است که در حکم فقهی اثرگذارند؛ مانند معلوم بودن صاحب سلول یا معلوم نبودن آن، گرفتن سلول از فرد زنده یا میت، و نیز پرورش سلول در رحم همسر یا زن نامحرم.<ref>موسوی سبزواری، الاستنساخ بین التقنیة و التشریع، ص۴۴-۴۵.</ref> [[محمد مؤمن]] اصل همزادسازی را جایز و تنها برخی اقسام آن را حرام دانسته است.<ref>نگاه کنید به: مؤمن، «شبیهسازی»، ص۵۰-۸۰.</ref> محمد فاضل لنکرانی نیز اگر چه این کار را جایز دانسته، اما معتقد است اگر بخواهند سلول به وجود آمده را بعد از فوت مرد، در رحم همسرش قرار دهند، این عمل جایز نیست.<ref>فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ۱۳۸۵ش، ص۹۴.</ref> سید محمدسعید حکیم همزادسازی را تنها در صورتی جایز دانسته که سلول در رحم همسر پرورش یابد، اما پرورش سلول در رحم زن اجنبی را بنا بر احتیاط واجب جایز ندانسته است.<ref>حکیم، فقه الاستنساخ البشری و فتاوی الطبیة، ص۴۲.</ref> در مقابل سید علی سیستانی بر این باور است، همزادسازی انسان حتی در رحم زن اجنبی حرام نیست.<ref>سیستانی، «[https://www.sistani.org/persian/qa/01019/ پرسش و پاسخ، لقاح مصنوعی]»، سایت دفتر آیتالله سیستانی.</ref> [[حسن جواهری]] با رعایت دو شرط، همزادسازی را جایز دانسته است: | ||
# نطفه به وجود آمده از بین نرود؛ | # نطفه به وجود آمده از بین نرود؛ | ||
# به صورت بسیار گسترده انجام نگرفته، منجر به اختلال نظام نشود.<ref>جواهری، «تقسیم جنینی و شبیهسازی»، ص۸۵.</ref> | # به صورت بسیار گسترده انجام نگرفته، منجر به اختلال نظام نشود.<ref>جواهری، «تقسیم جنینی و شبیهسازی»، ص۸۵.</ref> | ||
البته محمد مؤمن معتقد است، رعایت نکردن شرایط ذکر شده در دستیابی به انسانِ همزاد، مستلزم حرام دانستن اساسِ همزادسازی نیست؛ بلکه در این صورت باید گفت همزادسازی، عملی جایزی است که با مقدمات حرام انجام شده است و لازمه حرام بودن مقدمه، حرمتِ ذیالمقدمه نیست.<ref>مؤمن، «شبیهسازی»، ص۸۰.</ref> | البته محمد مؤمن معتقد است، رعایت نکردن شرایط ذکر شده در دستیابی به انسانِ همزاد، مستلزم حرام دانستن اساسِ همزادسازی نیست؛ بلکه در این صورت باید گفت همزادسازی، عملی جایزی است که با مقدمات حرام انجام شده است و لازمه حرام بودن مقدمه، حرمتِ ذیالمقدمه نیست.<ref>مؤمن، «شبیهسازی»، ص۸۰.</ref> | ||
== بررسی ادله حرمت شبیهسازی == | == بررسی ادله حرمت شبیهسازی == |