کاربر:Alikhani/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها

[[محمد مؤمن]] اصل همزادسازی را جایز و تنها برخی اقسام آن را حرام دانسته است.<ref>نگاه کنید به: مؤمن، «شبیه‌سازی»، ص۵۰-۸۰.</ref> محمد فاضل لنکرانی نیز اگر چه این کار را جایز دانسته، اما معتقد است اگر بخواهند سلول به وجود آمده را بعد از فوت مرد، در رحم همسرش قرار دهند، این عمل جایز نیست.<ref>فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ۱۳۸۵ش، ص۹۴.</ref> سید محمدسعید حکیم همزادسازی را تنها در صورتی جایز دانسته که سلول در رحم همسر پرورش یابد، اما پرورش سلول در رحم زن اجنبی را بنا بر احتیاط واجب جایز ندانسته است.<ref>حکیم، فقه الاستنساخ البشری و فتاوی الطبیة، ص۴۲.</ref> در مقابل سید علی سیستانی بر این باور است، همزادسازی انسان حتی در رحم زن اجنبی حرام نیست.<ref>سیستانی، «[https://www.sistani.org/persian/qa/01019/ پرسش و پاسخ، لقاح مصنوعی]»، سایت دفتر آیت‌الله سیستانی.</ref> [[حسن جواهری]] با رعایت دو شرط، همزادسازی را جایز دانسته است: ۱. نطفه به وجود آمده از بین نرود؛ ۲. به صورت بسیار گسترده انجام نگرفته، منجر به اختلال نظام نشود.<ref>جواهری، «تقسیم جنینی و شبیه‌سازی»، ص۸۵.</ref> البته محمد مؤمن معتقد است، رعایت نکردن شرایط ذکر شده در دستیابی به انسانِ همزاد، مستلزم حرام دانستن اساسِ همزادسازی نیست؛ بلکه در این صورت باید گفت همزادسازی، عملی جایزی است که با مقدمات حرام انجام شده است و لازمه حرام بودن مقدمه، حرمتِ ذی‌المقدمه نیست.<ref>مؤمن، «شبیه‌سازی»، ص۸۰.</ref>