فقه هسته‌ای (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
ابوالقاسم علیدوست، با استفاده از آیات [[آیه ۱۹۰ سوره بقره|۱۹۰]] و [[آیه ۲۰۵ سوره بقره|۲۰۵]] سوره بقره، و نیز آیات [[آیه ۲ سوره مائده|۲]] و [[آیه ۸ سوره مائده|۸]] سوره مائده، کاربست سلاح‌های کشتارجمعی را ممنوع می‌داند. وی همچنین از آیات [[آیه ۲۶ سوره اسراء|۲۶]] و [[آیه ۲۷ سوره اسراء|۲۷]] سوره اسراء، نهی از تولید و انباشت این سلاح‌ها را برداشت می‌کند(ص۱۰۹-۱۱۱). ناصر قربان‌نیا نیز آیات [[آیه ۱۹۰ سوره بقره|۱۹۰]] و [[آیه ۲۰۵ سوره بقره|۲۰۵]] بقره، و آیات [[آیه ۸ سوره مائده|۸]] و [[آیه ۳۲ سوره مائده|۳۲]] مائده را به‌معنای منع مطلق به‌کارگیری سلاح هسته‌ای می‌شمارد(ص۱۸۲-۱۸۴). سید سجاد ایزدهی با اشاره به آیات [[آیه ۳۲ سوره مائده|۳۲]] سوره مائده و [[آیه ۲۰۵ سوره بقره|۲۰۵]] سوره بقره، حرمت استفاده از سلاح‌های کشتارجمعی را نتیجه گرفته است(ص۲۶۵-۲۶۶). | ابوالقاسم علیدوست، با استفاده از آیات [[آیه ۱۹۰ سوره بقره|۱۹۰]] و [[آیه ۲۰۵ سوره بقره|۲۰۵]] سوره بقره، و نیز آیات [[آیه ۲ سوره مائده|۲]] و [[آیه ۸ سوره مائده|۸]] سوره مائده، کاربست سلاح‌های کشتارجمعی را ممنوع می‌داند. وی همچنین از آیات [[آیه ۲۶ سوره اسراء|۲۶]] و [[آیه ۲۷ سوره اسراء|۲۷]] سوره اسراء، نهی از تولید و انباشت این سلاح‌ها را برداشت می‌کند(ص۱۰۹-۱۱۱). ناصر قربان‌نیا نیز آیات [[آیه ۱۹۰ سوره بقره|۱۹۰]] و [[آیه ۲۰۵ سوره بقره|۲۰۵]] بقره، و آیات [[آیه ۸ سوره مائده|۸]] و [[آیه ۳۲ سوره مائده|۳۲]] مائده را به‌معنای منع مطلق به‌کارگیری سلاح هسته‌ای می‌شمارد(ص۱۸۲-۱۸۴). سید سجاد ایزدهی با اشاره به آیات [[آیه ۳۲ سوره مائده|۳۲]] سوره مائده و [[آیه ۲۰۵ سوره بقره|۲۰۵]] سوره بقره، حرمت استفاده از سلاح‌های کشتارجمعی را نتیجه گرفته است(ص۲۶۵-۲۶۶). | ||
ابوالحسن حسنی، دلالت [[آیه ۳۳ سوره اسراء|آیه حرمت اسراف در قتل]]،<ref>اسراء، ۳۳.</ref> آیات حرمت قتل به‌ناحق<ref>مائده، ۳۲؛ فرقان، ۶۹.</ref> و [[آیه ۲۰۵ سوره بقره|آیه حرمت نابودی حرث و نسل]]<ref>بقره، ۲۰۵.</ref> را برای حرمت ساخت و کاربست این سلاح‌ها کافی دانسته(ص۲۸۳-۲۸۵)، و نیز استدلال به آیات وجوب اعداد و جواز مقابله به مثل را در راستای بیان و تلاش می‌کند به آن‌ها پاسخ دهد(ص۲۹۲-۳۰۰). همچنین حسین‌علی یزدانی، از آیات [[آیه ۲۰۵ سوره بقره|سعی بر فساد]]، [[آیه ۱۶۴ سوره انعام|نفی وزر]]، و [[آیه ۱۹۰ سوره بقره|نفی اعتدا]]، در راستای عدم جواز استفاده از سلاح‌های کشتارجمعی بهره برده است(ص۳۴۱-۳۴۳). از سوی دیگر، محمود حکمت‌نیا، آیات [[آیه ۱۹۴ سوره بقره|مقابله به مثل]]<ref>بقره، ۱۹۴.</ref> و [[آیه ۱۲۶ سوره نحل|معاقبه]]<ref>نحل، ۱۲۶.</ref> را برای جواز به‌کارگیری سلاح‌های هسته‌ای ناکافی می‌داند(ص۱۵۴-۱۵۹). | ابوالحسن حسنی، دلالت [[آیه ۳۳ سوره اسراء|آیه حرمت اسراف در قتل]]،<ref>اسراء، ۳۳.</ref> [[آیه ۳۲ سوره مائده|آیات حرمت قتل به‌ناحق در سوره مائده]] و [[آیه ۶۹ سوره فرقان|فرقان]]<ref>مائده، ۳۲؛ فرقان، ۶۹.</ref> و [[آیه ۲۰۵ سوره بقره|آیه حرمت نابودی حرث و نسل]]<ref>بقره، ۲۰۵.</ref> را برای حرمت ساخت و کاربست این سلاح‌ها کافی دانسته(ص۲۸۳-۲۸۵)، و نیز استدلال به آیات وجوب اعداد و جواز مقابله به مثل را در راستای بیان و تلاش می‌کند به آن‌ها پاسخ دهد(ص۲۹۲-۳۰۰). همچنین حسین‌علی یزدانی، از آیات [[آیه ۲۰۵ سوره بقره|سعی بر فساد]]، [[آیه ۱۶۴ سوره انعام|نفی وزر]]، و [[آیه ۱۹۰ سوره بقره|نفی اعتدا]]، در راستای عدم جواز استفاده از سلاح‌های کشتارجمعی بهره برده است(ص۳۴۱-۳۴۳). از سوی دیگر، محمود حکمت‌نیا، آیات [[آیه ۱۹۴ سوره بقره|مقابله به مثل]]<ref>بقره، ۱۹۴.</ref> و [[آیه ۱۲۶ سوره نحل|معاقبه]]<ref>نحل، ۱۲۶.</ref> را برای جواز به‌کارگیری سلاح‌های هسته‌ای ناکافی می‌داند(ص۱۵۴-۱۵۹). | ||
با این حال، محمدجواد فاضل لنکرانی، بر آن شده است که گرچه به‌کارگیری سلاح‌های کشتارجمعی حرام است، اما تولید آن به‌تنهایی منعی ندارد. وی آیاتی از قرآن را که می‌تواند در بحث سلاح‌های کشتارجمعی استفاده شود، دو دسته می‌داند: | با این حال، محمدجواد فاضل لنکرانی، بر آن شده است که گرچه به‌کارگیری سلاح‌های کشتارجمعی حرام است، اما تولید آن به‌تنهایی منعی ندارد. وی آیاتی از قرآن را که می‌تواند در بحث سلاح‌های کشتارجمعی استفاده شود، دو دسته می‌داند: | ||