فقه عفاف جنسی: فقه فردی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز added Category:کتابهای حسین بستان نجفی using HotCat |
|||
خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
مؤلف واجبات پوشش زنان و ادله مربوط به آن را مطرح کرده و ادله جواز اظهار صورت و دستها و برخی از مستحبات پوشش را بیان نموده است (ص۹۳-۱۱۰). و در بحث نگاه مرد به زن نیز در پنج محور بحث کرده است که عبارت است از ویژگی نگاه، مواضع نگاه، شرایط ناظر، شرایط منظور الیها و استثناهای حرمت نگاه (ص۱۱۱). | مؤلف واجبات پوشش زنان و ادله مربوط به آن را مطرح کرده و ادله جواز اظهار صورت و دستها و برخی از مستحبات پوشش را بیان نموده است (ص۹۳-۱۱۰). و در بحث نگاه مرد به زن نیز در پنج محور بحث کرده است که عبارت است از ویژگی نگاه، مواضع نگاه، شرایط ناظر، شرایط منظور الیها و استثناهای حرمت نگاه (ص۱۱۱). | ||
با آنکه در حرمت نگاه با ریبه به صورت و دستهای زن نامحرم ادعای اجماع شده و برای اثبات آن به برخی از آیات قرآن کریم استدلال شده؛ نویسنده کتاب معتقد است در مواردی عدم صدق عنوان طمع، نمیتوان به آیه ۳۲ سوره احزاب استدلال کرد (ص۱۱۲-۱۱۳). برای اثبات حرمت نگاه به زن نامحرم با قصد تلذذ نیز به اعتقاد نویسنده، دلیل اجماع کفایت میکند. و برای اثبات کراهت و مبغوضیت که بهویژه از منظر سیاستگذاری اجتماعی اهمیت دارد میتوان به ادلهای همچون کشف [[مذاق شارع]] از آیات و روایات مختلف استناد کرد (ص۱۱۳-۱۱۶). | با آنکه در حرمت نگاه با ریبه به صورت و دستهای زن نامحرم ادعای اجماع شده و برای اثبات آن به برخی از آیات قرآن کریم استدلال شده؛ نویسنده کتاب معتقد است در مواردی عدم صدق عنوان طمع، نمیتوان به [[آیه ۳۲ سوره احزاب]] استدلال کرد (ص۱۱۲-۱۱۳). برای اثبات حرمت نگاه به زن نامحرم با قصد تلذذ نیز به اعتقاد نویسنده، دلیل اجماع کفایت میکند. و برای اثبات کراهت و مبغوضیت که بهویژه از منظر سیاستگذاری اجتماعی اهمیت دارد میتوان به ادلهای همچون کشف [[مذاق شارع]] از آیات و روایات مختلف استناد کرد (ص۱۱۳-۱۱۶). | ||
نویسنده درباره نگاه اول و تکرار نگاه بحث کرده و نتیجه گرفته است نگاه دوم از آن جهت که معمولا در معرض تحریک شهوت است، مورد نهی ارشادی قرار گرفته است (ص۱۱۸). او همچنین درباره نگاه با قصد تلذذ و بدون آن (ص۱۱۸-۱۲۰)، مواضع نگاه شامل نگاه به عورت، نگاه به غیر صورت و دستها و نگاه به صورت و دستها (ص۱۲۰) نیز بحث کرده و درباره نگاه عادی به صورت و دستهای نامحرم، پس از بررسی ادله جواز، ادله حرمت و مقتضای اصل عملی (ص۱۴۱-۱۴۸) به این نتیجه رسیده است که در فرض نارسایی ادله شرعی باید به اصل عملی احتیاط رجوع شود نه برائت؛ چون وجود مفسده در نگاه به صورت و دستهای زن محرز است و حکم عقل نیز این حرمت را ثابت میداند. (ص۱۴۹) | نویسنده درباره نگاه اول و تکرار نگاه بحث کرده و نتیجه گرفته است نگاه دوم از آن جهت که معمولا در معرض تحریک شهوت است، مورد نهی ارشادی قرار گرفته است (ص۱۱۸). او همچنین درباره نگاه با قصد تلذذ و بدون آن (ص۱۱۸-۱۲۰)، مواضع نگاه شامل نگاه به عورت، نگاه به غیر صورت و دستها و نگاه به صورت و دستها (ص۱۲۰) نیز بحث کرده و درباره نگاه عادی به صورت و دستهای نامحرم، پس از بررسی ادله جواز، ادله حرمت و مقتضای اصل عملی (ص۱۴۱-۱۴۸) به این نتیجه رسیده است که در فرض نارسایی ادله شرعی باید به اصل عملی احتیاط رجوع شود نه برائت؛ چون وجود مفسده در نگاه به صورت و دستهای زن محرز است و حکم عقل نیز این حرمت را ثابت میداند. (ص۱۴۹) | ||
خط ۱۲۶: | خط ۱۲۶: | ||
===رابطه عاطفی=== | ===رابطه عاطفی=== | ||
نویسنده ارتباط عاطفی را به طور کلی حرام دانسته و قائل به تفاوتی بین باواسطه و بیواسطه بودن آن نیست (ص۲۴۸). او ارتباط عاطفی با نامحرم را در سه حالت مورد بررسی قرار داده: رابطه دوستی مشتمل بر فعل حرام از قبیل نگاه شهوانی، لمس و بوسیدن را حرام دانسته و رابطه دوستی و رفاقت را به استناد آیه ۲۵ نساء و آیه ۵ مائده حرام میداند و رابطه گذرا در قالب خنده و شوخی را به سبب روایاتی همچون موثقه ابوبصیر که امام باقر(ع) او را بهخاطر شوخی با نامحرم توبیخ میکند، حرام دانسته است (ص۲۳۸-۲۳۹). | نویسنده ارتباط عاطفی را به طور کلی حرام دانسته و قائل به تفاوتی بین باواسطه و بیواسطه بودن آن نیست (ص۲۴۸). او ارتباط عاطفی با نامحرم را در سه حالت مورد بررسی قرار داده: رابطه دوستی مشتمل بر فعل حرام از قبیل نگاه شهوانی، لمس و بوسیدن را حرام دانسته و رابطه دوستی و رفاقت را به استناد [[آیه ۲۵ سوره نساء|آیه ۲۵ نساء]] و [[آیه ۵ سوره مائده|آیه ۵ مائده]] حرام میداند و رابطه گذرا در قالب خنده و شوخی را به سبب روایاتی همچون موثقه ابوبصیر که امام باقر(ع) او را بهخاطر شوخی با نامحرم توبیخ میکند، حرام دانسته است (ص۲۳۸-۲۳۹). | ||
=== ارتباطات با واسطه === | === ارتباطات با واسطه === |