کاربر:Mojtaba61.Abedini/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: برگردانده‌شده |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: برگردانده‌شده |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
روایت دوم نیز به دلیل اینکه از بحث اصلی غنا خارج است، مورد توجه قرار نمی‌گیرد (ص۱۳۴-۱۳۷) | روایت دوم نیز به دلیل اینکه از بحث اصلی غنا خارج است، مورد توجه قرار نمی‌گیرد (ص۱۳۴-۱۳۷) | ||
فقه معاصر کتابشناسی, [۱۲.۱۲.۲۴ ۱۷:۱۸] | |||
غنا در قرائت قرآن | |||
به باور نویسنده، روایات مربوط به غنا در قرائت قرآن به دو دسته تقسیم می‌شوند: | |||
1. روایاتی که غنا در قرآن را جایز می‌دانند. | |||
نویسنده معتقد است که روایات مربوط به ترجیع در قرائت به دلیل اینکه به بلند کردن صدا در هنگام قرائت مربوط می‌شوند و ملازمه‌ای با غنا ندارند، از بحث غنا در قرآن خارج هستند. | |||
2. روایاتی که غنا در قرآن را نهی می‌کنند: نویسنده در این بخش به بررسی روایاتی می‌پردازد که صراحتاً بر جواز غنا در قرآن دلالت دارند و به لفظ "غنا" اشاره کرده‌اند. او تأکید می‌کند که تعداد این روایات بیش از سه روایت نیست و همچنین سند هر سه روایت دارای مشکل است. | |||
در نتیجه، نویسنده نتیجه می‌گیرد که دلیلی بر جواز غنا در قرآن وجود ندارد. حتی اگر فرض کنیم که روایتی بر جواز غنا دلالت کند، در برابر روایات متعدد معارض، این روایت کنار گذاشته خواهد شد (ص ۱۳۷-۱۴۳). | |||
@geminibedebot | |||
فقه معاصر کتابشناسی, [۱۲.۱۲.۲۴ ۱۸:۰۶] | |||
در فصل سوم، نویسنده به بررسی موضوع غنا و این نکته می‌پردازد که غنا به عنوان یک امر عرفی شناخته می‌شود (۱۴۷-۱۶۵). | |||
فقه معاصر کتابشناسی, [۱۲.۱۲.۲۴ ۲۲:۲۲] | |||
استثناهایی حکم غنا | |||
نویسنده در فصل چهارم به مستثنیات حکم غنا اشاره کرده و چهار مورد از آنها را بررسی می‌کند: حُدا، غنا در وقت عروسی، غنا در جشن‌ها، غنا در مرثیه‌ها | |||
حُدا | |||
حدا صدایی مرجع است که ساربان برای حرکت دادن شتر می‌خواند. | |||
به باور نویسنده یکی از قیودی که در تعریف غنا بیان شده بود این بود که غنا صدایی است که موجب تحریک شهوت جنسی می‌شود اگر این قید قابل تطبیق بر حدا باشد در این صورت حدا حرام است و برای تخصیص آن از حکم غنا نیاز به دلیل است و اگر این قید قابل تطبیق بر حدا نباشد یعنی حدا این کیفیت را ایجاد نکند در این صورت حلال است و تخصصاً از حکم غنا خارج است ظاهر این است که حدا موجب تحریک شهوت جنسی نمی‌شود زیرا غرض از خواندن آن سرعت دادن به حرکت شتر است نه تحریک شهوت. | |||
روایتی هم که دلالت بر حلیت حدا تخصیصاً یا تخصصاً دارد روایت سکونی است که سند آن بدون اشکال است و فقها نیز حدا را جزو مستثنیات غنا دانستند به اعتقاد نویسنده اگر حدا را تخصصاً از موضوع غنا خارج بدانیم تعدی آن از شتر به موارد دیگر اشکالی ندارد اما اشکال زمانی است که غنا را تخصیصاً خارج بدانیم (ص۱۶۹-۱۷۵). | |||
فقه معاصر کتابشناسی, [۱۲.۱۲.۲۴ ۲۲:۵۴] | |||
غنا در وقت مشایعت عروسی | |||
نویسنده در ابتدا نظر فقها را درباره استثنای غنای عروسی ذکر می‌کند. | |||
به باور نویسنده اصلی‌ترین دلیل قائلین به جواز غنا صحیحه ابی بصیر است به اعتقاد برخی صحیح ابی بصیر در مقام تخصیص غنا در عروسی نیست بلکه در مقام بیان این نکته است که غنا بر دو قسم است قسمی که موجب جلب مردان و تحریک شهوت می‌شود و قسم دیگری که این کیفیت را ندارد اگرچه به این قسم دوم غنا گفته می‌شود اما این عنوان مجازی است نه حقیقی. آنچه در مجالس عروسی در میان زن‌ها اتفاق می‌افتد از این قبیل نیست بلکه آثار متفاوتی دارد بنابراین غنایی که در صحیحه آمده و جایز دانسته شده موضوعاً خارج از غنای حرام است نه اینکه از آن استثنا شده باشد. | |||
نویسنده در ادامه به قیودی که برخی علما برای استثنای غنا در عروسی بیان کرده‌اند اشاره می‌کند (ص۱۷۵-۱۸۸). | |||
فقه معاصر کتابشناسی, [۱۶.۱۲.۲۴ ۱۴:۵۳] | |||
غنا در اعیاد و شادی‌ها | |||
نویسنده در سومین مورد از مستثنیات حرمت غنا، غنا در اعیاد و شادی را مطرح می‌کند. او ابتدا نظر اهل سنت را درباره جواز غنا در اعیاد بیان کرده و سپس به نظر شیعه می‌پردازد. باور نویسنده این است که در میان شیعه، کسی از قدما بر جواز غنا در اعیاد سخنی نگفته است؛ هرچند که آنها به طور نفیاً و اثباتاً به این بحث نپرداخته‌اند. بنابراین باید طبق عمومات منع از غنا، حکم حرمت در اعیاد را به آنها نسبت داد (ص۱۸۸-۱۹۵). | |||
فقه معاصر کتابشناسی, [۱۶.۱۲.۲۴ ۱۴:۵۳] | |||
چهارمین مورد از مستثنیات حرمت غنا، غنا در مراثی است. به باور نویسنده، وقتی دلیلی برای استثنا کردن مراثی از حرمت غنا وجود ندارد، حکم حرمت همچنان پابرجاست، هرچند که تحقق غنا در مراثی جداً بعید است (ص۱۹۵). | |||
فقه معاصر کتابشناسی, [۱۶.۱۲.۲۴ ۱۴:۵۴] | |||
در انتهای بحث کتاب، مصنف به مسائل مستحدثه، همچون حکم غنا در صدای ضبط شده، می‌پردازد (ص۱۹۶). | |||