کاربر:Mojtaba61.Abedini/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها

Mojtaba61.Abedini (بحث | مشارکت‌ها)
برچسب: برگردانده‌شده
Mojtaba61.Abedini (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح ارقام
برچسب: برگردانده‌شده
خط ۱: خط ۱:
کتاب '''نگاهی نو به موسیقی و رقص''' نوشته علی اسماعیل‌پور، به بررسی جنبه‌های مختلف موسیقی و رقص می‌پردازد و بدون تقسیم‌بندی به فصل‌ها، موضوعاتی چون معنای غنا، فعلیت و شأنیت طرب، و ملاک تشخیص غنا را تحلیل می‌کند. نویسنده به بررسی دیدگاه‌های مختلف درباره غنا، از جمله ارتباط آن با صوت و کلام، و همچنین حکم غنا در ایام جشن و سرور می‌پردازد. او شرایط جواز غنا در عروسی‌ها و حکم موارد مشکوک را نیز مورد بحث قرار می‌دهد. در نهایت، نویسنده به تحلیل دیدگاه‌های فقهی امام و مقام معظم رهبری در موضوع غنا و موسیقی می‌پردازد.
==معرفی اجمالی و ساختار==
کتاب «نگاهی نو به موسیقی و رقص» نوشته علی اسماعیل‌پور، توسط نشر زمزمه جاوید در ۲۰۳ صفحه منتشر شده است. این کتاب بدون تقسیم‌بندی به بخش‌ها یا فصل‌ها، به بررسی جنبه‌های مختلف موسیقی و رقص می‌پردازد.
کتاب «نگاهی نو به موسیقی و رقص» نوشته علی اسماعیل‌پور، توسط نشر زمزمه جاوید در ۲۰۳ صفحه منتشر شده است. این کتاب بدون تقسیم‌بندی به بخش‌ها یا فصل‌ها، به بررسی جنبه‌های مختلف موسیقی و رقص می‌پردازد.


خط ۱۱: خط ۱۴:
نویسنده در بررسی مفهوم غنا به این سوال پاسخ می‌دهد که آیا غنا مربوط به صوت، کلام یا ترکیبی از هر دو است. سه دیدگاه را مطرح می‌کند:  
نویسنده در بررسی مفهوم غنا به این سوال پاسخ می‌دهد که آیا غنا مربوط به صوت، کلام یا ترکیبی از هر دو است. سه دیدگاه را مطرح می‌کند:  


1. کلام بودن غنا: برخی معتقدند غنا تنها به کلام مربوط است.
۱. کلام بودن غنا: برخی معتقدند غنا تنها به کلام مربوط است.
2. صوت بودن غنا: گروهی دیگر بر این باورند که غنا به کیفیت صوت مربوط می‌شود.
۲. صوت بودن غنا: گروهی دیگر بر این باورند که غنا به کیفیت صوت مربوط می‌شود.
3. ترکیب صوت و کلام: برخی از علما غنا را ترکیبی از صوت و کلام می‌دانند.
۳. ترکیب صوت و کلام: برخی از علما غنا را ترکیبی از صوت و کلام می‌دانند.


نویسنده معتقد است که دیدگاه سوم به واقعیت نزدیک‌تر است، زیرا دو نظریه اول پیامدهای نادرستی دارند که بدان‌ها اشاره می‌کند (ص۳۰-۳۵).
نویسنده معتقد است که دیدگاه سوم به واقعیت نزدیک‌تر است، زیرا دو نظریه اول پیامدهای نادرستی دارند که بدان‌ها اشاره می‌کند (ص۳۰-۳۵).
خط ۲۱: خط ۲۴:
نویسنده در مورد ملاک تشخیص غنا می‌نویسد که با مراجعه به متون فقهی قدما و متاخرین، به این نتیجه می‌رسیم که فقها عموماً عرف را به عنوان ملاک و مقیاس برای تعیین مصداق غنا معرفی کرده‌اند. او در ادامه، به بحث عرف پرداخته معتقد است:
نویسنده در مورد ملاک تشخیص غنا می‌نویسد که با مراجعه به متون فقهی قدما و متاخرین، به این نتیجه می‌رسیم که فقها عموماً عرف را به عنوان ملاک و مقیاس برای تعیین مصداق غنا معرفی کرده‌اند. او در ادامه، به بحث عرف پرداخته معتقد است:
عرف وقتی که موضوع حکم شرعی قرار می‌گیرد خودش تابع متغیرهایی همچون زمان مکان و اوضاع مختلف فرهنگی و اجتماعی است و چون موضوع تغییر کند حکم نیز به تبع آن تغییر خواهد کرد و لذا نمی‌توان یک تعریفی جامع و مانع عرفی برای غنا ارائه کرد چون مفهوم غنا به تبع تغییر عرف با تحول زمان، مکان و احوال انسان‌ها متحول می‌شود پس به ناچار باید برای تشخیص معنای غنا به کتاب و سنت روی آورد (ص۳۷-۴۳).
عرف وقتی که موضوع حکم شرعی قرار می‌گیرد خودش تابع متغیرهایی همچون زمان مکان و اوضاع مختلف فرهنگی و اجتماعی است و چون موضوع تغییر کند حکم نیز به تبع آن تغییر خواهد کرد و لذا نمی‌توان یک تعریفی جامع و مانع عرفی برای غنا ارائه کرد چون مفهوم غنا به تبع تغییر عرف با تحول زمان، مکان و احوال انسان‌ها متحول می‌شود پس به ناچار باید برای تشخیص معنای غنا به کتاب و سنت روی آورد (ص۳۷-۴۳).


==حکم غنا در ایام جشن و سرور مثل عروسی‌ها و غیره==
==حکم غنا در ایام جشن و سرور مثل عروسی‌ها و غیره==