کاربر:Ms.sadeghi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

Ms.sadeghi (بحث | مشارکت‌ها)
احکام تکلیفی شبیه سازی انسان: اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام
Ms.sadeghi (بحث | مشارکت‌ها)
احکام تکلیفی شبیه سازی انسان: اصلاح ارقام، اصلاح فاصلهٔ مجازی
خط ۵۶: خط ۵۶:
مولف درباره شبیه‌سازی انسان دو دیدگاه را مطرح می‌کند: عده‌ای آن را حرام می‌دانند و برخی از فقها به جواز آن قائل هستند. (ص۳۲) او هفت دلیل برای حرمت شبیه‌سازی ذکر می‌کند، از جمله اینکه شبیه‌سازی نوعی تشبه به خالق است (ص۳۲)، مصداق تغییر در خلقت الهی محسوب می‌شود (ص۳۳)، تمایز و تفاوت بین انسان‌ها را از میان برمی‌دارد (ص۳۸)، قانون طبیعی فرزندآوری از طریق ترکیب سلول‌های جنسی زن و مرد را نقض می‌کند (ص۴۲) و نسب و هویت فرزند شبیه‌سازی‌شده را از بین می‌برد (ص۴۹).
مولف درباره شبیه‌سازی انسان دو دیدگاه را مطرح می‌کند: عده‌ای آن را حرام می‌دانند و برخی از فقها به جواز آن قائل هستند. (ص۳۲) او هفت دلیل برای حرمت شبیه‌سازی ذکر می‌کند، از جمله اینکه شبیه‌سازی نوعی تشبه به خالق است (ص۳۲)، مصداق تغییر در خلقت الهی محسوب می‌شود (ص۳۳)، تمایز و تفاوت بین انسان‌ها را از میان برمی‌دارد (ص۳۸)، قانون طبیعی فرزندآوری از طریق ترکیب سلول‌های جنسی زن و مرد را نقض می‌کند (ص۴۲) و نسب و هویت فرزند شبیه‌سازی‌شده را از بین می‌برد (ص۴۹).


نویسنده تأکید می‌کند که از بین رفتن نسب و هویت فرزند شبیه‌سازی‌شده از مهم‌ترین دلایل مخالفان شبیه‌سازی است. به باور این افراد، شریعت برای حفظ نسب اهمیت ویژه‌ای قائل است، اما شبیه‌سازی این اصل را نقض کرده و انسان‌هایی را به وجود می‌آورد که هیچ ارتباطی با والدین خود ندارند (ص۴۹). این گروه به احادیثی همچون وجوب نگه داشتن عده زنان برای جلوگیری از مخلوط شدن نطفه‌ها (ص۵۰) و روایات حرمت زنا برای حفظ نسب و هویت فرزندان (ص۵۱) استناد می‌کنند. برخی از فقهای شیعه مانند جواد تبریزی و ناصر مکارم شیرازی (ص۵۵) و اکثر علمای اهل سنت (ص۵۴ و ۵۷-۵۹) با استناد به این دلیل، شبیه‌سازی را حرام می‌دانند. در مقابل، مرتضوی با نقد و رد تمامی دلایل حرمت، شبیه‌سازی انسان را جایز می‌داند (ص۵۶).
نویسنده تأکید می‌کند که از بین رفتن نسب و هویت فرزند شبیه‌سازی‌شده از مهم‌ترین دلایل مخالفان شبیه‌سازی است. به باور این افراد، شریعت برای حفظ نسب اهمیت ویژه‌ای قائل است، اما شبیه‌سازی این اصل را نقض کرده و انسان‌هایی را به وجود می‌آورد که هیچ ارتباطی با والدین خود ندارند (ص۴۹). این گروه به احادیثی همچون وجوب نگه داشتن عده زنان برای جلوگیری از مخلوط شدن نطفه‌ها (ص۵۰) و روایات حرمت زنا برای حفظ نسب و هویت فرزندان (ص۵۱) استناد می‌کنند. برخی از فقهای شیعه مانند جواد تبریزی و ناصر مکارم شیرازی (ص۵۵) و اکثر علمای اهل سنت (ص۵۴ و ۵۷-۵۹) با استناد به این دلیل، شبیه‌سازی را حرام می‌دانند. مرتضوی همه هفت دلیل حرمت شبیه‌سازی انسان را رد می کند (ص۵۶).
 
نگارنده بعد از ذکر دلایل حرمت و رد کردن همه آنها می‌گوید، برخی از فقها با عناوین ثانویه همچون اختلال در نظام اجتماعی به خاطر شباهت زیاد فرزند شبیه سازی شده با صاحب سلول غیر جنسی (مرد یا زن) و بروز مشکلات زیاد در ازدواج، خرید و فروش، قضاوت و ... آن را حرام می‌دانند (ص۵۹)؛ زیرا معتقدند این شباهت زیاد موجب می‌شود مثلا افراد محرم انسان با فرد شبیه شازی شده، مشتبه می‌شوند و یا در خرید و فروش، مشتری یا فروشنده از فرد شبیه سازی شده، معلوم نمی‌شود. (ص۶۰) همچنین شبیه سازی موجب از بین رفتن ازدواح و تشکیل خانواده می‌شود؛ زیرا انسان‌ها بدون ازدواج، فرزند دار می‌شوند. (ص۶۴) از دیگر مفاسد شبیه سازی این است که باعث پیری زود رس و بیماری های ژنتیکی می شود. (ص65-65) از سوی دیگر، شبیه سازی انسان در برخی موارد با کارهای حرامی مانند لمس و نگاه به بدن نامحرم همراه است (ص66)


==احکام وضعی شبیه سازی انسان==
==احکام وضعی شبیه سازی انسان==