کاربر:Alikhani/صفحه تمرین۳: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: برگردانده‌شده |
←اشکالات دیگر: اصلاح ارقام برچسب: برگردانده‌شده |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
اگرچه نویسنده بحث مفصّلی را درباره تاریخ غنا و موسیقی (حتی برشمردن نام خوانندگاه و نوازندگان و انواع مختلف آلات موسیقی در گذر زمان) بیان نموده، اما ارتباط آن را با بحث فقهیِ حکم غنا و موسیقی روشن نکرده است (ص۵۶-۸۸). رویکرد او در ذکر تاریخچه رقص نیز به همین صورت است (ص۱۹۳-۲۰۸). نویسنده بر خلاف رویکرد معمول فقیهان، به ستایش از رقص پرداخته، آن را مسئله عاطفی مشترک در بین انسان‌ها، همچون اسطوره، نمادی از عالم والاتر از واقعیات روزمره، دانسته است (ص۱۹۴). | اگرچه نویسنده بحث مفصّلی را درباره تاریخ غنا و موسیقی (حتی برشمردن نام خوانندگاه و نوازندگان و انواع مختلف آلات موسیقی در گذر زمان) بیان نموده، اما ارتباط آن را با بحث فقهیِ حکم غنا و موسیقی روشن نکرده است (ص۵۶-۸۸). رویکرد او در ذکر تاریخچه رقص نیز به همین صورت است (ص۱۹۳-۲۰۸). نویسنده بر خلاف رویکرد معمول فقیهان، به ستایش از رقص پرداخته، آن را مسئله عاطفی مشترک در بین انسان‌ها، همچون اسطوره، نمادی از عالم والاتر از واقعیات روزمره، دانسته است (ص۱۹۴). | ||
بر خلاف عنوان کتاب، که انتظار می‌رفت موضوع موسیقی نیز از نظر فقهی بررسی شود، اما نویسنده درباره این موضوع تنها تعاریف مختلفی از موسیقی ارائه داده،(ص۴۹-۵۳) تاریخچه آن را بیان کرده است(؟؟؟) و ارتباط این بحث‌ها با بحث فقهی را روشن نساخته است. | |||
رویکرد نویسنده در مواجهه با روایات اهل‌تسنن روشن نیست؛ زیرا او در بررسی تاریخچه رقص، احادیث متعددی را از منابع اهل‌تسنن درباره رقص‌کردن برخی صحابه در حضور پیامبر و تأیید او نقل کرده، و سند و دلالت آنها را به‌وزان روایات شیعه بررسی کرده است (ص۱۹۶-۲۰۱). | رویکرد نویسنده در مواجهه با روایات اهل‌تسنن روشن نیست؛ زیرا او در بررسی تاریخچه رقص، احادیث متعددی را از منابع اهل‌تسنن درباره رقص‌کردن برخی صحابه در حضور پیامبر و تأیید او نقل کرده، و سند و دلالت آنها را به‌وزان روایات شیعه بررسی کرده است (ص۱۹۶-۲۰۱). | ||
نسخهٔ ۷ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۴۹
اشکالات ویراستاری
مانند «انوع» به جای «انواع» ص۱۲،
اشکالات دیگر
نویسنده در مواضعی بحث موسیقی و غنا را با مطالبی که ارتباط روشنی با بحث ندارند، پیوند داده است؛ مثلا او در بررسی تاریخچه غنا و موسیقی، به شادی در مراسم ازدواج پیامبر(ص) و خدیجه(س) (بدون اشاره به انجام غنا یا موسیقی در آن مجلس) (ص۷۳) و نوای اذان (بدون اشاره به غنایی‌بودنِ آن) اشاره کرده است (ص۷۴).
اگرچه نویسنده بحث مفصّلی را درباره تاریخ غنا و موسیقی (حتی برشمردن نام خوانندگاه و نوازندگان و انواع مختلف آلات موسیقی در گذر زمان) بیان نموده، اما ارتباط آن را با بحث فقهیِ حکم غنا و موسیقی روشن نکرده است (ص۵۶-۸۸). رویکرد او در ذکر تاریخچه رقص نیز به همین صورت است (ص۱۹۳-۲۰۸). نویسنده بر خلاف رویکرد معمول فقیهان، به ستایش از رقص پرداخته، آن را مسئله عاطفی مشترک در بین انسان‌ها، همچون اسطوره، نمادی از عالم والاتر از واقعیات روزمره، دانسته است (ص۱۹۴).
بر خلاف عنوان کتاب، که انتظار می‌رفت موضوع موسیقی نیز از نظر فقهی بررسی شود، اما نویسنده درباره این موضوع تنها تعاریف مختلفی از موسیقی ارائه داده،(ص۴۹-۵۳) تاریخچه آن را بیان کرده است(؟؟؟) و ارتباط این بحث‌ها با بحث فقهی را روشن نساخته است.
رویکرد نویسنده در مواجهه با روایات اهل‌تسنن روشن نیست؛ زیرا او در بررسی تاریخچه رقص، احادیث متعددی را از منابع اهل‌تسنن درباره رقص‌کردن برخی صحابه در حضور پیامبر و تأیید او نقل کرده، و سند و دلالت آنها را به‌وزان روایات شیعه بررسی کرده است (ص۱۹۶-۲۰۱).