کاربر:Ms.sadeghi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

Ms.sadeghi (بحث | مشارکت‌ها)
←‏شرایط و عناصر لازم برای صدق قاعده تعاون بر اثم: اصلاح ارقام، اصلاح فاصلهٔ مجازی
Ms.sadeghi (بحث | مشارکت‌ها)
←‏شرایط و عناصر لازم برای صدق قاعده تعاون بر اثم: اصلاح ارقام، اصلاح فاصلهٔ مجازی
خط ۷۲: خط ۷۲:


===شرایط و عناصر لازم برای صدق قاعده تعاون بر اثم===
===شرایط و عناصر لازم برای صدق قاعده تعاون بر اثم===
به گفته مولف، درباره رابطه بین واژه اثم و جرم، دو دیدگاه وجود دارد؛ برخی رابطه بین آنها را تساوی می‌دانند بدین معنا که معاونت در اثم همان معاونت در جرم است یا جرم در فقه اسلامی، همان اثم و گناه است. برخی دیگر رابطه بین آن دو را عموم و خصوص من وجه می‌دانند و عده ای دیگر، این رابطه را عموم و خصوص مطلق می‌دانند یعنی اثم، گناهان شخص و اجتماعی را شامل می‌شود (ص۴۳)؛ اما مولف، رابطه عموم و خصوص من وجه را می‌پذیرد و معتقد است اثم، هر گناهی (ولو گناه شخصی) مانند دروغ، ترک واجبات را شامل می‌شود ولی جرم، فقط گناهان اجتماعی مانند سرقت، جنایت را شامل می‌شود (ص۴۴)
به گفته نویسنده، درباره رابطه میان واژه‌های «اثم» و «جرم» سه دیدگاه وجود دارد: گروهی این دو را معادل می‌دانند و معتقدند معاونت در اثم همان معاونت در جرم است یا اینکه جرم در فقه اسلامی همان اثم و گناه است. گروهی دیگر رابطه این دو را عموم و خصوص من وجه تلقی می‌کنند و عده‌ای نیز آن را عموم و خصوص مطلق می‌دانند، به این معنا که اثم شامل گناهان فردی و اجتماعی است (ص۴۳). اما نویسنده دیدگاه عموم و خصوص من وجه را می‌پذیرد و بر این باور است که اثم به هر گناهی، حتی گناهان فردی مانند دروغ یا ترک واجبات اطلاق می‌شود، در حالی که جرم تنها به گناهان اجتماعی مثل سرقت و جنایت محدود است (ص۴۴).
 
مرتضی چیت‌سازان شرایطی را برای تحقق معاونت در اثم مطرح می‌کند:
 
عمل شخص باید ذاتاً گناه باشد تا کمک به آن نیز گناه محسوب شود (ص۴۴).
فرد کمک‌کننده باید عملی انجام دهد؛ بنابراین سکوت یا جلوگیری نکردن از گناه، معاونت محسوب نمی‌شود، اما ممکن است از جهت ترک نهی از منکر، حرام باشد. در برخی موارد، ترک فعل نیز می‌تواند مصداق اعانت بر اثم باشد، مانند نگهبانی که با علم به وقوع سرقت، درب را قفل نمی‌کند (ص۴۵).
علم و اطلاع از قصد مباشر: برخی فقها معتقدند اگر فرد کمک‌کننده بداند شخص قصد ارتکاب گناه دارد و به او کمک کند، معاونت در اثم محقق می‌شود (ص۴۶).
قصد مجرمانه کمک‌کننده: برخی از فقها بر این باورند که علاوه بر علم و اطلاع، فرد کمک‌کننده باید نیت مجرمانه نیز داشته باشد. مثلاً اگر کسی انگور را با هدف تولید شراب به شراب‌ساز بفروشد، معاونت در گناه تحقق می‌یابد. این دیدگاه را روایات متعددی تایید می کند (ص۴۶-۴۸). به باور نویسنده، هر عملی که توسط فرد کمک‌کننده با قصد تحقق گناه انجام شود و در وقوع حرام تأثیرگذار باشد، معاونت در اثم محسوب می‌شود (ص۵۰).
وقوع گناه در خارج: برخی فقها معتقدند معاونت در اثم زمانی محقق می‌شود که گناه در عالم خارج انجام شود. مثلاً اگر فردی انگور را به شراب‌ساز بفروشد، معاونت در اثم زمانی تحقق می‌یابد که شراب تولید شود. اما گروهی دیگر بر این باورند که تحقق خارجی گناه ضروری نیست و صرف قصد مجرمانه فرد کمک‌کننده کافی است، حتی اگر گناهی در بیرون واقع نشود (ص۵۰).


===دلایل قاعده ضرر زدن به دیگران===
===دلایل قاعده ضرر زدن به دیگران===