|
|
| خط ۲۵: |
خط ۲۵: |
|
| |
|
| *دیدگاه فقهای شیعی | | *دیدگاه فقهای شیعی |
| به گفته نویسنده، دلیل مخالفان شبیه‌سازی عبارت است از:
| | مخالفان شبیه‌سازی با استناد به آیات ۱۱۸ و ۱۱۹ سوره نساء آن را تغییر در خلقت الهی و لذا حرام می‌دانند، اما نویسنده این استدلال را نادرست می‌داند و معتقد است این آیات به تغییر در فطرت و دین اشاره دارند، نه به امور طبیعی مانند شبیه‌سازی (ص۹۹–۱۰۴). همچنین برخی فقهای اهل سنت بر پایه اصل مالکیت نداشتن انسان بر بدن، شبیه‌سازی را ممنوع می‌دانند، در حالی که مولف با استناد به فقه شیعه مالکیت انسان بر بدن و جواز شبیه‌سازی را تأیید می‌کند (ص۱۰۴-۱۰۵). برخی با استناد به آیه ۳۸ سوره قصص و آیه ۲۴ سوره نازعات معتقدند که شبیه‌سازی موجب انکار خدا و طغیان انسان می شود، اما نویسنده این دیدگاه را رد کرده و شبیه‌سازی را استفاده از قوانین الهی می‌داند، نه ادعای خدایی (ص۱۰۷-۱۱۰). |
|
| |
|
| ۱. تغییر در خلقت الهی: برخی شبیه‌سازی را تغییر در خلقت دانسته و به آیات ۱۱۸ و ۱۱۹ سوره نساء برای حرمت آن استناد کرده‌اند. مولف این استدلال را نادرست می‌داند و می‌گوید منظور از «تغییر خلقت» در این آیات، تغییر در فطرت و دین الهی است، نه امور طبیعی مانند شبیه‌سازی.(ص۹۹–۱۰۴)
| | از سوی دیگر، مخالفان شبیه‌سازی آن را دخالت در خلقت الهی می‌دانند، اما نویسنده تأکید می‌کند که انسان استقلالی در آفرینش ندارد و صرفاً از ابزارهای الهی بهره‌مند است (ص۱۱۰-۱۱۱). همچنین برخی معتقدند انسان شبیه‌سازی‌شده فاقد هویت خانوادگی و کرامت است، اما نویسنده پاسخ می‌دهد که کرامت انسانی وابسته به اخلاق و شخصیت است نه شیوه تولد، و حتی بردگان نیز در تاریخ از کرامت برخوردار بوده‌اند (ص۱۱۴–۱۱۷). |
| | |
| ۲. اصالت حظر (ص۱۰۴): برخی از فقهای اهل سنت معتقدند که انسان مالک بدن خود نیست، بلکه امانت‌دار آن است، پس اصل اولی در شبیه‌سازی حرمت است. اما مولف می‌گوید در فقه شیعه اصل بر اباحه است، و مالکیت انسان بر اعضای بدنش پذیرفته شده، بنابراین اصل اولی جواز است (ص۱۰۵). (ص۱۰۴- ۱۰۵)
| |
| | |
| ۳. زمینه‌ساز انکار خدا: برخی با استناد به آیه ۳۸ سوره قصص و آیه ۲۴ سوره نازعات شبیه‌سازی را راهی برای طغیان انسان و نفی خداوند می‌دانند. مولف در پاسخ می‌گوید: این نگرانی مبنای درستی ندارد؛ شبیه‌سازی نوعی استفاده از امکانات و قوانین الهی است، نه خلق مستقل یا ادعای خدایی.(ص۱۰۷-۱۱۰)
| |
| | |
| ۴. دخالت در خلقت الهی: گروهی دیگر شبیه‌سازی را دخالت در کار خدا می‌دانند. نویسنده این استدلال را نیز رد می‌کند و می‌گوید انسان استقلالی در آفرینش ندارد و از ابزار و مخلوقات الهی بهره می‌برد. بنابراین، این کار دخالت در خلقت به شمار نمی‌آید.(ص۱۱۰-۱۱۱)
| |
| | |
| ۵. بی‌هویتی و بی‌کرامتی انسان شبیه‌سازی‌شده: برخی معتقدند چنین انسانی هویت خانوادگی و کرامت انسانی نخواهد داشت زیرا با او مانند کالای تولید شده رفتار می‌شود. اما نویسنده پاسخ می‌دهد که کرامت انسان به اخلاق و شخصیت او بستگی دارد، نه به شیوه تولدش. همچنین، در گذشته نیز انسان‌ها برده می‌شدند، ولی این به معنای فقدان کرامت نبود.(ص۱۱۴–۱۱۷)
| |
|
| |
|
| *دیدگاه فقهای اهل سنت | | *دیدگاه فقهای اهل سنت |