کاربر:Sarfipour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
اصلاح ارقام |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
=== ساختار === | === ساختار === | ||
کتاب حاضر شامل ده بحث اصلی می‌باشد که بطور کلی در سه دسته بندی جای می‌گیرند: | کتاب حاضر شامل ده بحث اصلی می‌باشد که بطور کلی در سه دسته بندی جای می‌گیرند: | ||
*احکام عبادات و شرعیات فردی: که شامل | *احکام عبادات و شرعیات فردی: که شامل سه بحث '''حکم الأضحية في العصر الحاضر'''، '''أحكام الغناء''' و '''العبادة في المناطق القطبية''' می‌شود. | ||
*احکام اجتماعی و فلسفه فقه اسلامی: که شامل پنج بحث '''جواز الإنشاء بالكتابة في العقود و الإيقاعات'''، '''حكم الخُمس في عصر الغيبة (عليه السلام)'''، '''فلسفة تنصيف دية النّساء'''، '''حجيّة علم القاضي''' و '''ضمان العاقلة و فلسفتها''' می‌شود. | |||
*مسائل مستحدثه و اجتهادات جدید در فقه اسلامی: که شامل دو بحث '''المسائل المستحدثة في الفقه الإسلامي''' و '''ولاية الفقيه و حدودها''' می‌شود. | *مسائل مستحدثه و اجتهادات جدید در فقه اسلامی: که شامل دو بحث '''المسائل المستحدثة في الفقه الإسلامي''' و '''ولاية الفقيه و حدودها''' می‌شود. | ||
نگارنده در ذیل مسائل مستحدثه به هشت مساله مستحدثه پرداخته که در سه دسته بندی قابل تقسیم اند: | نگارنده در ذیل مسائل مستحدثه به هشت مساله مستحدثه پرداخته که در سه دسته بندی قابل تقسیم اند: | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
#'''حرمت اسراف و تبذیر:''' نویسنده پس از اثبات آنکه اسراف و تبذیر در شریعت اسلام حرامند بیان می دارد که وضعیت امروز اضحیه در حج که عمده گوسفندان دفن یا سوزانده می شوند مصداق اسراف و تبذیر است.(ص29-35) | #'''حرمت اسراف و تبذیر:''' نویسنده پس از اثبات آنکه اسراف و تبذیر در شریعت اسلام حرامند بیان می دارد که وضعیت امروز اضحیه در حج که عمده گوسفندان دفن یا سوزانده می شوند مصداق اسراف و تبذیر است.(ص29-35) | ||
===احکام غناء=== | ===احکام غناء=== | ||
در این کتاب بحث غناء در سه مقام مورد بررسی قرار گرفته است. | |||
====مقام اول: ادله حرمت غناء==== | |||
در این مقام نویسنده بیان می دارد که آیات غناء <ref>آیه ۳۰ سوره مبارکه حج، آیه ۷۲ سوره مبارکه فرقان و آیه ۶ سوره مبارکه لقمان</ref> دلالتی بر حرمت غناء ندارند و آنچه در این زمینه قابل استناد است روایات است(ص۵۲) که در شش دسته تقسیم می شوند: | |||
#روایات دال بر اینکه غناء مصداق «زور» است.(ص۵۲) | |||
#روایات دال بر اینکه غناء مصداق «لهو الحدیث» است.(ص۵۴) | |||
#روایاتی که از نهی و اشمئزاز اهل بیت(ع) نسبت به غناء خبر می دهند.(ص۵۵) | |||
#روایاتی که اجرت خواننده غناء را حلال نمی شمرند چون دارای منفعت محلله نبوده.(ص۵۸) | |||
#روایات دال بر حرمت شنیدن غناء.(ص۵۹) | |||
#روایات دال بر حرمت قرآن خواندن به شکل غناء.(ص۶۰) | |||
در انتهای این مقام نگارنده هفت دلیل مخالفان حرمت مطلق غناء را نقل و نقد می کند(ص۶۲-۶۶) و در انتها بیان می کند که مخالفان تنها دو روایت صحیح السند و تام الدلاله نقل کرده اند لکن با وجود مخالفت اصحاب و روایات متعدد دال بر حرمت غناء نمی توان بر این دو روایت تکیه کرد.(ص۶۷) | |||
====مقام دوم: معنا و حقیقت غناء==== | |||
نویسنده در این مقام بعد از آنکه حرمت مطلق غناء را در مقام اول پذیرفت، به تبیین مفهوم غناء می پردازد و هشت معنا برای غناء در میان فقهاء ذکر می کند(ص۶۸) لکن در آخر تعریف شیخ انصاری(ره) را می پذیرد که عبارت است از اینکه: «غناء الحان مناسب مجالس اهل فسق و گناه است»ص۷۰) و خود نیز بر این تعریف می افزاید که «غناء با ضرب آلات موسیقی و رقص و کف زدن مناسبت دارد ولو بالفعل اینها انجام نشوند».(ص۷۰) | |||
====مقام سوم: استثنائات غناء==== | |||
در انتهای بحث نویسنده به آن مواردی که از حکم غناء استثناء می شوند می پردازد و به جز غنای در قرائت قرآن(ص۷۶) در مواردی همچون عروسی(ص۷۳-۷۴) و غناء در ایام عید و شادی(ص۷۴) جایز می داند و موارد دیگری را نیز همچون حداء(ص۷۵)، مرثیه خوانی(ص۷۵-۷۶) وهلهله(ص۷۷) که فقهاء ذکر کرده اند اصولا مصداق غناء نمی داند تا بشود بر استثناء شدن آن از حکم غناء بحث کرد. | |||
===عبادت در مناطق قطبی=== | |||
سومین بحث کتاب به شبهه عدم امکان تطبیق احکام عبادی مانند نماز و روزه در مناطق قطبی، به دلیل طولانی بودن شب و روز (گاهی تا شش ماه)، و در نتیجه به چالش کشیده شدن «عالمیت دین اسلام» پاسخ می‌دهد.(ص۸۱-۸۳) نگارنده با رد این مسئله به عنوان یک «مشکل لاینحل»،(ص۸۲) ابتدا تبیین می‌کند که حتی در این مناطق نیز می‌توان با توجه به حرکت ظاهری خورشید و رسیدن آن به بالاترین و پایین‌ترین نقطه در افق، «ظهر شرعی» و «نیمه‌شب» را تشخیص داد.(ص۸۵-۸۷) سپس با استناد به این قاعده کلی فقهی که «اطلاقات احکام شرعی ناظر به افراد و مناطق متعارف (معتدله) است»، حکم ساکنان این مناطق را استنباط می‌کند.(ص۸۸) در نتیجه، وی معتقد است که مکلفان در این مناطق باید در اموری مانند طول مدت روزه و تعیین اوقاتی چون فجر و مغرب، به افق مناطق معتدله رجوع کرده و بر اساس آن عمل نمایند.(ص۹۰-۹۱) | |||
==احکام اجتماعی و فلسفه فقه اسلامی== | |||
===جواز انشاء به وسیله کتابت در عقود و ایقاعات=== | |||