کاربر:Mojtaba61.Abedini/صفحه تمرین۳: تفاوت میان نسخه‌ها

Mojtaba61.Abedini (بحث | مشارکت‌ها)
Mojtaba61.Abedini (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۳: خط ۷۳:


== آرای و ادله فقهای اهل سنت ==
== آرای و ادله فقهای اهل سنت ==
نویسنده در فصل چهارم به آرای و ادله فقهای اهل سنت در مورد غنا می‌پردازد (ص۸۷-۹۰).
نویسنده بخشی از کتاب را به بررسی دیدگاه‌های مذاهب چهارگانه اهل سنت درباره موسیقی اختصاص داده است. در این بخش، نظرات بزرگان اهل سنت مانند ابوحنیفه، مالک، شافعی، غزالی و دیگران ذکر شده که موسیقی و غنا را ذاتاً حلال می‌دانند. دلایل فقهای اهل سنت برای حلیت موسیقی شامل آیاتی از قرآن کریم مانند آیه ۳۲ سوره اعراف، آیه ۱۹ سوره لقمان و آیه ۱ سوره فاطر است. همچنین احادیث و قیاس نیز از جمله مبانی استدلال آنان در این موضوع محسوب می‌شود. (۸۷-۹۰)


== آرای عرفای اسلامی در باب غنا ==
== آرای عرفای اسلامی در باب غنا ==
نویسنده در فصل پنجم به بررسی آرای عرفای اسلامی درباره غنا می‌پردازد. در ادامه به مقایسه و تطبیق آرای فقها و اندیشمندان صوفیه در زمینه غنا می‌پردازد (ص ۹۳-۱۰۰).
به نظر نویسنده، غنا در عرفان و تصوف به‌طور مستقل بررسی نشده، بلکه همراه با موضوع سِماع تحلیل شده است. سماع در لغت به معنای شنیدن و در تصوف تجربه‌ای خاص است که از شنیدن قرآن، آواز خوش، سرود یا موسیقی به دست می‌آید.  نویسنده معتقد است عارفان و صوفیان با رعایت احکام شرعی، سماع و غنا را تنها در صورتی که همراه با فساد یا امور حرام باشد، ممنوع می‌دانند و به نظرات افرادی چون شیخ ابوطالب مکی (۳۸۶ق) اشاره می‌کند. سپس به انواع سماع می‌پردازد. (ص۹۳ - ۹۴).


غنا از منظر امام خمینی و فقهای معاصر
غنا از منظر امام خمینی و فقهای معاصر


نویسنده در فصل ششم موسیقی را از منظر امام خمینی و فقهای معاصر مطرح می‌کند (ص۱۰۳-۱۱۶).
نویسنده در فصل ششم موسیقی را از منظر امام خمینی و فقهای معاصر مطرح می‌کند (ص۱۰۳-۱۱۶).