کاربر:Mojtaba61.Abedini/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
به اعتقاد نویسنده، آنچه در اسلام ممنوع است، آواز زن به صورت غنا و لهوی است، نه صدای زن. زیرا در روایات اسلامی، استفاده از صوت زیبا در قرائت قرآن، اذان و موارد مشابه، هیچ اشکالی ندارد. ایشان در ادامه نظر فقهایی همچون خامنهای، نور همدانی و فاضل لنکرانی را در تایید کلام خود ذکر میکند. نویسنده سپس با استناد به کتب فقهی، صدای زن را به دو دسته تقسیم میکند: ۱. حرمت مطلق اظهار و شنیدن صدای زن، که برخی فقها همچون محقق حلی بدان قایل هستند. ۲. حرمت اظهار صدای زن بهصورت تحریکآمیز و شنیدن آن با نیت لذت. او با استناد به نظرات فقهای معاصر همچون سید یزدی، امام خمینی، خویی و برخی روایات، دیدگاه دوم را رایجتر میداند (ص ۵۲-۶۱). | به اعتقاد نویسنده، آنچه در اسلام ممنوع است، آواز زن به صورت غنا و لهوی است، نه صدای زن. زیرا در روایات اسلامی، استفاده از صوت زیبا در قرائت قرآن، اذان و موارد مشابه، هیچ اشکالی ندارد. ایشان در ادامه نظر فقهایی همچون خامنهای، نور همدانی و فاضل لنکرانی را در تایید کلام خود ذکر میکند. نویسنده سپس با استناد به کتب فقهی، صدای زن را به دو دسته تقسیم میکند: ۱. حرمت مطلق اظهار و شنیدن صدای زن، که برخی فقها همچون محقق حلی بدان قایل هستند. ۲. حرمت اظهار صدای زن بهصورت تحریکآمیز و شنیدن آن با نیت لذت. او با استناد به نظرات فقهای معاصر همچون سید یزدی، امام خمینی، خویی و برخی روایات، دیدگاه دوم را رایجتر میداند (ص ۵۲-۶۱). | ||
نویسنده در پایان فصل دوم به بررسی انواع صدای زن در خوانندگی میپردازد. او با مرور مطالب پیشین، به موضوع تغییر صدای زن به صدای بم، صدای مردانه و همچنین صدای کودکانه اشاره کرده و بدون پرداختن به جنبه فقهی، بحث را خاتمه میدهد (ص ۶۱). | |||
==حرمت ذاتی یا عرضی؟ == | |||
به باور نویسنده نظر اکثر فقهای مسلمان درباره غنا حرمت است اما اینکه حرمت غنا ذاتی است یا عرضی میان فقها اختلاف است | |||
نویسنده سه دیدگاه را. مطرح میکند: | |||
نویسنده سه دیدگاه را مطرح میکند: | |||
۱. حرمت ذاتی غنا | ۱. حرمت ذاتی غنا | ||
۲. حرمت به خاطر عوامل خارجی | ۲. حرمت به خاطر عوامل خارجی | ||