کاربر:Mojtaba61.Abedini/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

Mojtaba61.Abedini (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
Mojtaba61.Abedini (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۱۶۲: خط ۱۶۲:
===مراسم زفاف===
===مراسم زفاف===


یکی از مواردی که بانوان به عنوان استثنای غنا مطرح کرده‌اند، غنای زن در زفاف عروس است. این مسئله از قدیم در میان فقهای شیعه مورد اختلاف بوده و علما در این زمینه به سه دسته تقسیم شده‌اند:
یکی از مواردی که به عنوان استثنای غنا مطرح کرده‌اند، غنای زن در زفاف عروس است. به باور نویسنده این مسئله از قدیم در میان فقهای شیعه مورد اختلاف بوده و علما در این زمینه به سه دسته تقسیم شده‌اند:


1. حرمت مطلق غنا، حتی در عروسی
1. حرمت مطلق غنا، حتی در عروسی
خط ۱۷۰: خط ۱۷۰:
3. جواز غنا در عروسی
3. جواز غنا در عروسی


با توجه به اینکه اکثر فقها به حلیت غنای زن در زفاف عروس قائل شده‌اند، نویسنده در این قسمت نظر ۳۵ نفر از فقها را ارائه می‌دهد. (ص ۲۱۲ - ۲۲۰).
با توجه به اینکه اکثر فقها به حلیت غنای زن در زفاف عروس قائل شده‌اند، نویسنده در این قسمت نظر ۳۵ نفر از فقهای متقدم و معاصر همچون شیخ طوسی، علامه حلی، خویی، بهجت و خامنه‌ای را بیان می‌کند (ص ۲۱۲ - ۲۲۰).


نویسنده در ادامه به اختلاف دیدگاه‌ها در مورد غنا در عروسی و استثنای غنای محرم اشاره می‌کند. در این زمینه، سه دیدگاه اصلی وجود دارد:
نویسنده در ادامه به اختلاف دیدگاه‌ها در مورد مجلس غنا در عروسی و استثنای آن اشاره می‌کند. در این زمینه، سه دیدگاه اصلی وجود دارد:


1. عده‌ای غنا را تنها در حال زفاف جایز دانسته‌اند.
1. عده‌ای غنا را تنها در حال زفاف جایز دانسته‌اند.
خط ۱۸۰: خط ۱۸۰:
3. عده‌ای دیگر غنا را در تمامی مراسم‌هایی که به عنوان عروسی برگزار می‌شود، جایز می‌دانند.
3. عده‌ای دیگر غنا را در تمامی مراسم‌هایی که به عنوان عروسی برگزار می‌شود، جایز می‌دانند.


نویسنده سپس به منبع اصلی اختلاف فقها پرداخته و توضیح می‌دهد که این اختلاف به دلیل تفاوت در ادله است. او در ابتدا مستندات قائلین به جواز غنا در زفاف را بررسی می‌کند و می‌نویسد که این افراد به روایات سه‌گانه ابا بصیر از امام صادق علیه‌السلام استناد کرده‌اند.  
با باور وی منشا اصلی اختلاف فقها در مورد مجلس عروسی به خاطر اختلاف ادله است که مورد استنادشان قرار گرفته است
 
نویسنده در ابتدا مستندات قائلین به جواز غنا در زفاف را بررسی می‌کند و می‌نویسد که این فقها به روایات سه‌گانه ابا بصیر از امام صادق علیه‌السلام استناد کرده‌اند. او پس از بررسی سندی و دلالت این روایات، نتیجه‌گیری می‌گیرد که سه روایت ابا بصیر در واقع فقط یک روایت است که اکثر فقها به آن عمل کرده و خوانندگی زن را در زفاف با شرایط خاصی جایز دانسته‌اند. (ص ۲۲۱ - ۲۳۰).
پس از بررسی سند و دلالت این روایات، نویسنده نتیجه‌گیری می‌کند که سه روایت ابا بصیر در واقع فقط یک روایت است که اکثر فقها به آن عمل کرده و خوانندگی زن را در زفاف با شرایط خاصی جایز دانسته‌اند. (ص ۲۲۱ - ۲۳۰).