کاربر:Mojtaba61.Abedini/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۳۴: | خط ۱۳۴: | ||
===ایام جشن=== | ===ایام جشن=== | ||
به گفته نویسنده | به گفته نویسنده غنا در ایام جشن و شادی و عید، طبق دو روایت از امام کاظم(ع)، ممکن است از حکم کلی حرمت استثنا شود. نویسنده پس از تحلیل سندی و دلالی دو روایت و بررسی دیدگاه‌های فقهای معاصر مانند صاحب جواهر و امام خمینی به این نتیجه می‌رسد که غنا در ایام عید مستثنی نیست و اگر شعر یا نثر به صورت غنا خوانده شود، حرام خواهد بود؛ چه مضمون آن حق باشد و چه باطل. (ص ۲۰۶ - ۲۱۰) | ||
نویسنده پس از | |||
===حُداء=== | ===حُداء=== | ||
حداء | حداء سرودی است که شتربان‌ها برای تحریک شترها می‌خوانند. برخی علما مانند محقق حلی و علامه حلی آن را از حرمت غنا مستثنی کرده‌اند، اما امام خمینی و شیخ یوسف بحرانی این نظر را نپذیرفته‌اند. نویسنده بر اساس روایات و قاعده اصل جواز، دلایلی برای جواز حداء ارائه کرده است. با این حال، پس از بررسی انتقادی این دلایل، به این نتیجه می‌رسد که ادله مطلق برای اثبات جواز حداء ناکافی هستند و در نتیجه، حداء از حکم حرمت غنا مستثنی نمی‌شود. (ص ۲۱۰ - ۲۱۱) | ||
نویسنده | |||
===مراسم زفاف=== | ===مراسم زفاف=== | ||
یکی از استثناهای غنا، غنای زن در زفاف عروس است که میان فقهای شیعه اختلاف نظر وجود دارد. به باور نویسنده این مسئله از قدیم الایام در میان فقهای شیعه مورد اختلاف بوده و علما در این زمینه به سه دسته تقسیم شده‌اند: | |||
۱. حرمت مطلق غنا، حتی در عروسی | |||
۲. کراهت غنای زن در عروسی | |||
۳. جواز غنا در عروسی | |||
نویسنده با اشاره به نظر ۳۵ فقیه متقدم و معاصر از جمله شیخ طوسی، علامه حلی، خویی، بهجت و خامنه‌ای، اظهار می‌دارد که اکثر فقها به حلیت غنای زن در زفاف عروس معتقدند (ص ۲۱۲ - ۲۲۰). | |||
نویسنده در ادامه به اختلاف دیدگاه‌ها در مورد مجلس غنا در عروسی و استثنای آن اشاره می‌کند. در این زمینه، سه دیدگاه اصلی وجود دارد: | |||
نویسنده | نویسنده سپس به اختلاف نظرها درباره مجلس غنا در عروسی و استثنای آن به سه دیدگاه اصلی اشاره می‌کند. | ||
۱. عده‌ای غنا را تنها در حال زفاف جایز دانسته‌اند. | |||
۲. عده‌ای غنا را در حال زفاف و همچنین در مجالس قبل و بعد از آن جایز می‌دانند. | |||
۳. عده‌ای دیگر غنا را در تمامی مراسم‌هایی که به عنوان عروسی برگزار می‌شود، جایز می‌دانند. | |||
به باور وی منشا اصلی اختلاف فقها در مورد مجلس عروسی به خاطر اختلاف ادله است که مورد استنادشان قرار گرفته است | به باور وی منشا اصلی اختلاف فقها در مورد مجلس عروسی به خاطر اختلاف ادله است که مورد استنادشان قرار گرفته است | ||
| خط ۱۶۹: | خط ۱۶۵: | ||
==قائلین به عدم حرمت استثنا زفاف== | ==قائلین به عدم حرمت استثنا زفاف== | ||
نویسنده | نویسنده به دیدگاه فقهایی اشاره می‌کند که غنا را به‌طور مطلق حتی در عروسی‌ها حرام دانسته‌اند، از جمله شیخ انصاری و صاحب مفتاح الکرامه که هیچ استثنایی قائل نشده‌اند. همچنین فقهایی مانند شیخ صدوق، شیخ مفید، سید محمد کاظم یزدی، مکارم شیرازی، صافی گلپایگانی و سیستانی در مورد جواز غنا در عروسی احتیاط کرده‌اند. (ص ۲۳۰ - ۲۳۴). | ||
==احکام شک در حکم خوانندگی زن== | ==احکام شک در حکم خوانندگی زن== | ||
نویسنده بیان می‌کند که در صورت وجود تردید درباره مسئله غنا، سه نوع شبهه قابل تصور است. او پس از شرح هر یک از این موارد، با استناد به قواعد اصولی و نظرات فقها، حکم مرتبط با هر نوع شبهه را درباره غنا ارائه می‌دهد. | نویسنده بیان می‌کند که در صورت وجود تردید درباره مسئله غنا، سه نوع شبهه قابل تصور است. او پس از شرح هر یک از این موارد، با استناد به قواعد اصولی و نظرات فقها، حکم مرتبط با هر نوع شبهه را درباره غنا ارائه می‌دهد. | ||