پرش به محتوا

کاربر:Mojtaba61.Abedini/صفحه تمرین۳

از دانشنامه فقه معاصر

رب یسر ولاتعسر

شروع 7/20

آیه 8 سوره عنکبوت

آیه 8 سوره عنکبوت درباره سعد بن ابی وقاص نازل شد که پس از مهاجرت سعد، مادرش برای بازگشت او از دین اسلام سوگند به ترک سایه آفتاب کرد.[۱]

آیه ۸ سوره عنکبوت بیش از آنکه یک حکم تشریعی برای مومنان باشد قانونی تکوینی است که در وجود همه انسانها نهادینه شده است و اختصاص به مومنان ندارد[۲]

احسان به والدین بدون هیچ قید و شرطی توصیه شده است[۳] اما برای جلوگیری از این تصور که اطاعت از آنان حتی در دعوت به شرک نیز لازم است، از اطاعت پدر و مادر در امور مربوط به شرک نهی شده است[۴]

....برگشت معناى جمله به اين است كه: ما انسان را نهى كرديم از شرك هر چند كه شرك ورزيدنش اطاعت پدر و مادرش باشد، و در اين دستور خود هيچ نقطه ابهامى باقى نگذاشتيم.

به گفته علامه طباطبایی دعوت به شرک و پرستش غیر خدا، دعوت به جهل و نیز افتراء بر خداوند است در حالی که خداوند از پیروی بدون علم نهی کرده است[۵]

و في قوله: «ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ‏» إشارة إلى علة النهي عن الطاعة فإن دعوتهما إلى الشرك بعبادة إله من دون الله دعوة إلى الجهل و عبادة ما ليس له به علم افتراء على الله و قد نهى الله عن اتباع غير العلم قال: «وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ»: إسراء:

و در اينكه فرمود:" ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ" اشاره است به علت نهى از اطاعت، و حاصل آن اين است كه: اگر گفتيم پدر و مادر را در شرك به خدا اطاعت مكن، براى اين است كه اگر پدر و مادرى فرزند خود را دعوت كنند به اينكه نسبت به خدا شرك بورزد، در حقيقت دعوت كرده‏اند به جهل و نادانى و افتراء به خدا، و خدا همواره از پيروى غير علم نهى كرده، از آن جمله فرموده:" وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ‏- چيزى را كه بدان علم ندارى پيروى مكن"[1].

و به همين مناسبت در ذيل جمله مورد بحث فرموده:" إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ، فَأُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ" يعنى به زودى به شما مى‏فهمانم كه اعمالتان كه يكى از آنها بت‏پرستى و شرك به خداى سبحان بود چه معنا داشت.

و معناى آيه اين است كه: ما به انسان‏ها در خصوص پدر و مادرشان عهد خوبى كرديم، و دستورشان داديم كه به پدر و مادر احسان كنند، و اگر كوشش كردند كه به من شرك بورزيد، اطاعتشان مكنيد، براى اينكه اين اطاعت پيروى چيزى است كه علمى بدان نداريد.

در اين آيه شريفه- همان طورى كه قبلا اشاره كرديم- توبيخ كنايه‏اى است به بعضى از كسانى كه ايمان به خدا آورده و سپس به اصرار پدر و مادر از ايمان خود برگشته‏اند.


[1] ( 1) سوره اسرى، آيه 38.




احترام و اطاعت والدین و تکریم به آنها تا زمانیست که در در معصیت خالق نباشد کما اینکه روایات لا طاعة لمخلوق فى معصية الخالق موید این نیز هست

  1. طوسی، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، ج‏۸، ص۱۸۹.
  2. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۲۱۵.
  3. قرایتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸، ج۷، ص۱۱۶.
  4. طباطبایی، الميزان في تفسير القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۱۰۴.
  5. طباطبایی، الميزان في تفسير القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۱۰۴.