پرش به محتوا

فقه معاصر:پیش‌نویس مقصدهای شریعت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه فقه معاصر
Alikhani (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: برگردانده‌شده
Alikhani (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۷: خط ۳۷:
| نوع رسانه =  
| نوع رسانه =  
| وبسایت ناشر =  
| وبسایت ناشر =  
| نام کتاب = <!--  مقصدهای شریعت -->
| نام کتاب = مقصدهای شریعت
| مترجم = سید ابوالقاسم حسینی (ژرفا)
| مترجم = سید ابوالقاسم حسینی (ژرفا)
| مشخصات نشر = پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
| مشخصات نشر = پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
خط ۴۵: خط ۴۵:
* '''چکیده'''
* '''چکیده'''


کتاب «مقصدهای شریعت» به این پرسش پاسخ می‌دهد که آیا فقه می‌تواند با حفظ مبانی سنتی خود، پاسخگوی نیازها و دغدغه‌های انسان معاصر باشد.
'''مقاصد الشریعة'''، کتابی در حوزه [[فلسفه فقه]]، تألیف [[طه جابر العلوانی]] است. نویسنده [[مقاصد شریعت]] را نه فقط ابزاری فقهی، بلکه نظام معرفتی کلان می‌داند که می‌تواند فقه اکبر و اصول فقه را بازسازی کند. العلوانی بر ضرورت بازنگری در میراث فقهی تأکید دارد و فقه اولویت‌ها را ابزاری برای تطبیق احکام با مصالح شریعت معرفی می‌کند.  


این کتاب، بررسی جامع و نوآورانه‌ای از فلسفه فقه و اهداف کلان شریعت اسلامی ارائه می‌دهد. نویسنده با نقد میراث فقهی سنتی و تأکید بر ضرورت بازنگری در روش‌شناسی اجتهاد، مفهوم «فقه اولویت‌ها» را معرفی می‌کند که در آن استنباط احکام باید بر اساس مقاصد و مصالح شریعت و اولویت‌بندی آنها صورت گیرد. العلوانی همچنین به اهمیت توسعه فقه اقلیت‌ها برای پاسخگویی به نیازهای مسلمانان در جوامع غیرمسلمان پرداخته و پیامدهای منفی بی‌توجهی به مقاصد شریعت را در فهم دینی و عقلانیت مسلمانان تحلیل می‌کند. نویسنده در نهایت، سه مقصد کلان و برتر شریعت یعنی یکتاپرستی (توحید)، پاک‌سازی (تزکیه) و آبادانی (عمران) را به عنوان اساس و محور تمام احکام و اهداف شریعت معرفی می‌کند. این اثر، چارچوبی نظام‌مند برای فهم و کاربرد مقاصد شریعت در عصر حاضر ارائه می‌دهد و منبعی ارزشمند برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به فقه معاصر و فلسفه دین است.
نویسنده در این اثر، کارآمدی رویکرد مقاصدی را در حل مسائل مسلمانان اقلیت نشان می‌دهد و پیامدهای بی‌توجهی به مقاصد شریعت را در فهم دینی و عقلانیت مسلمانان بیان می‌کند. نویسنده در نهایت، سه مقصد کلان و برتر شریعت، یعنی توحید، تزکیه و آبادانی را به‌عنوان محور تمام احکام و اهداف شریعت معرفی کرده است.


نکته‌ی قابل تامل آنکه در جلد، شناسنامه و مقدمه محقق، نام نویسنده اصلی کتاب ضبط نشده و تنها در پایان مقدمه مترجم نام طه جابر العلوانی به عنوان نویسنده ثبت شده است(ص۶۸).
این کتاب را سید ابوالقاسم حسینی با عنوانِ مقصدهای شریعت به زبان فارسی ترجمه کرده و [[ابوالقاسم علیدوست]] بر آن مقدمه نگاشته است.


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
مقاصد الشریعه، اثر دکتر [[طه جابر العلوانی]]، کتابی در حوزه [[فلسفه فقه]] است. این اثر برای نخستین‌بار در ۱۴۲۱ق به کوشش انتشارات دار الهادی در ۱۸۷ صفحه منتشر شد.   
مقاصد الشریعه، اثر دکتر [[طه جابر العلوانی]]، کتابی در حوزه [[فلسفه فقه]] است. نویسنده در این اثر با استناد به ادله عقلی و نقلی، شریعت را مبتنی بر مقاصد معرفی می‌کند و تلاش دارد فهم سنتی و ایستا از فقه و شریعت را به سمت رویکرد مقاصدی و منطبق بر مقتضیات زمان و مکان هدایت کند. او علم مقاصد شریعت را نه فقط ابزاری فقهی، بلکه نظام معرفتی کلی می‌داند که می‌تواند در بازسازی فقه اکبر (کلام) و اصول فقه نقش فعال داشته باشد (ص۷۵).   


نویسنده در این اثر با استناد به ادله عقلی و نقلی، شریعت را مبتنی بر مقاصد معرفی می‌کند و تلاش دارد تا فهم سنتی و ایستا از فقه و شریعت را به سمت رویکرد مقاصدی و منطبق بر مقتضیات زمان و مکان هدایت کند. العلوانی روش‌شناسی خاصی برای فهم مقاصد شریعت ارائه می‌دهد که مبتنی بر مرجعیت قرآن است. او معتقد است باید ابعاد غیبی و ماورایی دین را به واقعیت مادی و محسوس پیوند زد تا تأثیرات غیب در عالم محسوس قابل درک شود. همچنین به نظر العلوانی، میراث فقهی باید پالایش و تصحیح شود تا با قرآن منطبق و قابلیت جهانی شدن و مشارکت در فرهنگ مشترک جهانی را پیدا کند. او علم مقاصد شریعت را نه فقط ابزاری فقهی، بلکه نظام معرفتی کلی می‌داند که می‌تواند در بازسازی فقه اکبر (کلام) و اصول فقه نقش فعال داشته باشد.{{مدرک}}
در این کتاب صرفاً به نظریه‌پردازی بسنده نشده، بلکه نویسنده با طرح مباحثی چون «فقه اولویات» و «فقه اقلیات»، نشان می‌دهد که چگونه رویکرد مقاصدی می‌تواند برای چالش‌های نوپدید، به‌ویژه برای مسلمانان ساکن در جوامع غربی، راه‌حل‌های عملی ارائه دهد. این کتاب بخشی از پروژه فکری اصلی نویسنده، یعنی «بازسازی اندیشه اسلامی» و «اسلامی‌سازی معرفت» به‌شمار می‌آید. 
 
این اثر برای نخستین‌بار در ۱۴۲۱ق به کوشش انتشارات دار الهادی بیروت در ۱۸۷ صفحه منتشر شد.  


=== ساختار ===
=== ساختار ===
کتاب با مقدمه‌ای از عبدالجبار الرفاعی، مؤلف [[فلسفة الفقه و مقاصد الشریعة (کتاب)|فلسفة الفقه و مقاصد الشریعة]]، آغاز شده، با فهرست مطالب پایان می‌یابد. مباحث کتاب در پنج فصل سامان یافته است. در فصل اول به نقد و بررسی میراث فقهی پرداخته می‌شود و نویسنده موانعی را که بازنگری در میراث فقهی را دشوار ساخته‌اند، شناسایی می‌کند. فصل دوم به فقه اولویت‌ها اختصاص دارد و در آن مباحثی در زمینه تشخیص و رتبه‌بندی امور بر اساس اهمیت شرعی و مقاصدی توضیح داده می‌شود.
کتاب با مقدمه‌ای از عبدالجبار الرفاعی، نویسنده [[فلسفة الفقه و مقاصد الشریعة (کتاب)|کتاب فلسفة الفقه و مقاصد الشریعة]]، آغاز شده با فهرست مطالب پایان می‌یابد. مباحث کتاب در پنج فصل سامان یافته است و مؤلف در سیری منطقی، مباحث کتاب را از آسیب‌شناسی تا ارائه راه‌حل و پیامدهای بی‌توجهی به مقاصد شریعت دنبال می‌کند.  
 
نویسنده در فصل اول به نقد و بررسی میراث فقهی می‌پردازد و موانعی را که بازنگری در میراث فقهی را دشوار ساخته‌اند، شناسایی می‌کند. فصل دوم به فقه اولویت‌ها اختصاص دارد و در آن مباحثی در زمینه تشخیص و رتبه‌بندی امور بر اساس اهمیت شرعی و مقاصدی توضیح داده می‌شود.


العلوانی در فصل سوم چگونگی استنباط احکام برای مسلمانان ساکن در جوامع غیراسلامی، و چالش‌های فقهی آن را توضیح می‌دهد. در فصل چهارم و پنجم نیز به ترتیب، پیامد‌های بی‌توجهی به مقاصد شریعت و مقاصد کلان شریعت شرح داده می‌شود.
العلوانی در فصل سوم چگونگی استنباط احکام برای مسلمانان ساکن در جوامع غیراسلامی، و چالش‌های فقهی آن را توضیح می‌دهد. در فصل چهارم و پنجم نیز به ترتیب، پیامد‌های بی‌توجهی به مقاصد شریعت و مقاصد کلان شریعت شرح داده شده است.


=== نویسنده ===
=== نویسنده ===
دکتر طه جابر العلوانی (۱۹۳۵-۲۰۱۶م) از اساتید فقه اهل عراق است که در حوزه فلسفه فقه و مقاصد شریعت آثار متعددی دارد. العلوانی بنیان‌گذار و رئیس شورای فقه آمریکا (North American Fiqh Council) یکی از نهادهای مهم فقهی در آمریکای شمالی، رئیس دانشگاه علوم اسلامی و اجتماعی (SISS) در ایالات متحده آمریکا، مؤسس و رئیس «[[المعهد العالمی للفکر الاسلامی]]» در آمریکا و استاد و پژوهشگر برجسته در دانشگاه‌ها بود. «[[التوحید و التزکیة و العمران (کتاب)|التوحید و التزکیة و العمران]]» و «[[مدخل الی فقه الاقلیات (کتاب)|مدخل الی فقه الاقلیات]]» از دیگر آثار او در حوزه فقه معاصر به‌شمار می‌آیند.
دکتر طه جابر العلوانی (۱۹۳۵-۲۰۱۶م) از اساتید فقه اهل عراق است که در حوزه فلسفه فقه و مقاصد شریعت آثار متعددی دارد. العلوانی بنیان‌گذار و رئیس شورای فقه آمریکا (North American Fiqh Council) یکی از نهادهای مهم فقهی در آمریکای شمالی، رئیس دانشگاه علوم اسلامی و اجتماعی (SISS) در ایالات متحده آمریکا، مؤسس و رئیس «[[المعهد العالمی للفکر الاسلامی]]» در آمریکا و استاد و پژوهشگر برجسته در دانشگاه‌ها بود. «[[التوحید و التزکیة و العمران (کتاب)|التوحید و التزکیة و العمران]]» و «[[مدخل الی فقه الاقلیات (کتاب)|مدخل الی فقه الاقلیات]]» از دیگر آثار او در حوزه فقه معاصر به‌شمار می‌آیند.


== فقه و میراث؛ برخی به سود وی و برخی در برابر وی ==
== ضرورت بازنگری در میراث فقهی ==
طه جابر در فصل اول به بررسی وضعیت میراث فقهی اسلام و موانع فکری و فرهنگی بازنگری در آن می‌پردازد و تأکید می‌کند برای تحول روشمند و مطلوب در فقه اسلامی، باید در میراث گذشته بازنگری کلی و همه‌جانبه صورت پذیرد(ص۸۶). او میان «وحی» و «میراث» تفاوت قائل می‌شود و روشن می‌سازد که منظور از بازاندیشی، فهم و تفسیر انسان‌های گذشته از دین و وحی است، نه خود وحی که امری ثابت و تغییرناپذیر است(ص۸۷ و ۸۸).
طه جابر در فصل اول به بررسی وضعیت میراث فقهی اسلام و موانع بازنگری در آن می‌پردازد و تأکید می‌کند برای تحول مطلوب در فقه اسلامی، باید در میراث گذشته بازنگری همه‌جانبه صورت پذیرد (ص۲۱). او با فرق‌گذاشتن میان «وحی» و «میراث» روشن می‌سازد که منظورش از بازاندیشی، بازنگری در تفسیر انسان‌های گذشته از دین و وحی است، نه بازنگری در وحی که امری ثابت و تغییرناپذیر است (ص۲۳-۲۴). او با استناد به شواهدی از فقه اهل‌سنت، ضرورت ارزیابی و بازبینی این میراث را نشان می‌دهد و بر تاریخ‌مندی اندیشه اسلامی و روشمندی معرفت قرآنی تأکید دارد (ص۲۸-۳۴).  
 
سپس العلوانی به علل و اسباب متعددی اشاره می‌کند که باعث شده‌اند اندیشمندان مسلمان تاکنون به بازنگری جدی در میراث فقهی نپردازند و این میراث بدون نقد باقی بماند. او با استناد به شواهد فراوانی از فقه اهل سنت، ضرورت ارزیابی و بازبینی این میراث را نشان می‌دهد و بر تاریخ‌مندی اندیشه اسلامی و روشمندی معرفت قرآنی تأکید دارد(ص ۹۰-۹۸).
 
از دیگر نکات مهم این فصل، تأکید بر این است که بازنگری در میراث فقهی باید با رعایت اصول و مبانی قرآنی و توجه به مقاصد عالی شریعت صورت گیرد تا فقه بتواند پاسخگوی نیازهای زمانه و مسائل جدید باشد. نویسنده معتقد است که بدون این بازنگری، فقه در برابر تحولات اجتماعی و فکری معاصر ناتوان خواهد ماند و این امر به عقلانیت دینی مسلمانان آسیب می‌رساند. در ادامه به موضوعاتی چون تاثیر اسرائیلیات بر تفکر فقهی(ص۹۸)، فقه و تدبیرها و حیله‌های شرعی(ص۱۰۴) و رهنمودهای آیات به روش قرآن پرداخته است(ص۱۱۲).
 
== فقه اولویت‌ها یا دانش اولویت‌ها؟ ==
العلوانی در این فصل به بررسی مفهوم «فقه اولویت‌ها» می‌پردازد. سؤال اصلی این است: آیا فقه اولویت‌ها علمی مستقل است یا بخشی از دانش فقه؟ نویسنده معتقد است در فرآیند استنباط احکام باید اولویت‌ها و مصالح شریعت به صورت نظام‌مند مدنظر قرار گیرند و اجتهاد باید بر اساس این اولویت‌ها انجام شود. نویسنده به نقد فقهی می‌پردازد که صرفاً به ظواهر نصوص توجه می‌کند و موضوعاتی چون ماهیت موضوع، فقه اولویت‌ها، دانش اولویت‌ها، آثار بی‌اعتنایی به دانش اولویت‌ها و اقتصاد در فقه را بررسی کرده است (ص۱۲۵- ۱۴۶).
 
در نگاه نویسنده فقه اولویت‌ها به معنای اعم از شناخت احکام، اعمال شرعی و اعتقادات است و منظور از فقه اکبر، فقه شناخت تمام این مسائل است (ص۱۲۸) و بخشی از فقه اولویت‌ها، تأسیس معنایی است که آن را به دانش اولویت نامگذاری می‌کنیم (ص۱۳۸). 
 
العلوانی معتقد است اسلام رسالتی جهانی دارد و برای تحقق این جهان شمولی باید از محدوده عمل و ظاهر و هیئت گذشت تا به حوزه حقیقتی برسد که دارای حقایقی بنیادین و اساسی است (ص۱۴۴).
 
در نگاه نویسنده بیشترین چیزی که در نقش دانش و مبانی شریعت در زمان ما رواج دارد، کتاب‌های دوره ششم ادوار فقه است. این مرحله با سقوط بغداد در سال ۶۵۶ آغاز و تا کنون ادامه دارد که مرحله تقلیدی محض می‌باشد(ص۱۵۰).
 
== درآمدی بر فقه اقلیت‌ها؛ نظریاتی بنیادین ==
العلوانی در فصل سوم موضوع «درآمدی بر فقه اقلیت‌ها؛ نظریاتی بنیادین» را مطرح و در مورد چگونگی استنباط احکام برای مسلمانانی که در جوامع غیرمسلمان زندگی می‌کنند می‌پردازد. وی چالش‌های فقهی، اجتماعی و سیاسی مرتبط با فقه اقلیت‌ها را بررسی می‌کند و ضرورت توسعه این حوزه فقهی را برای حفظ حقوق و مصالح اقلیت‌های مسلمان مطرح می‌سازد. این فصل شامل نظریات بنیادین و راهکارهای نوین برای پاسخ به مسائل اقلیت‌ها است که فقه باید انعطاف‌پذیر و متناسب با شرایط خاص اقلیت‌ها باشد و موضوعاتی چون فقه اقلیت‌ها، ضرورت اجتهاد، اصول فقه اقلیت‌ها و دادخواهی و عمل‌گرایی فعال و مثبت را مطرح کرده است (ص۱۵۵- ۱۷۸).
 
برنامه‌ریزی برای مسلمانان هر کشور، پرهیز فرزندان مسلمانان اقلیت از گرفتار شدن در بند اصطلاحات فقهی و تاریخی که ریشه در وحی ندارد مانند دار الاسلام و دار الکفر، بیان کردن حقایق زیبای اسلام توسط اقلیت‌های مسلمان از جمله نتایجی است که در این فصل بیان شده است (ص۱۷۸- ۱۸۱).
 
== بی‌توجهی به مقاصد و اولویت‌ها و تأثیر منفی بر عقل مسلمان ==
العلوانی در فصل چهارم، به پیامدهای منفی بی‌توجهی به مقاصد شریعت و اولویت‌ها در فقه می‌پردازد و توضیح می‌دهد که عدم توجه به این مقاصد، موجب سردرگمی، تعارض در فتاوی، کاهش کارآمدی فقه و تضعیف عقلانیت دینی می‌شود. همچنین تأثیر این بی‌توجهی بر فهم و درک مسلمانان از دین و شریعت مورد بررسی قرار گرفته است. در این فصل، موضوعاتی چون تبیین علت‌های احکام و اهداف اسلام، مقاصد شریعت، ترتیب اولویت‌های شرعی و آثار منفی غفلت از مقاصد و اولویت‌ها توسط نویسنده تشریح شده است (ص۱۸۳-۱۹۱).
 
== مقاصد شرعی برتر و حاکم: یکتاپرستی، پاک‌سازی و آبادانی ==
نویسنده در فصل پنجم به معرفی سه مقصد کلان و برتر شریعت پرداخته و آنها را محور تمام مقاصد عالی قرآنی می‌داند. وی معتقد است این سه مقصد کلان از طریق استقراء در متون قرآنی و روایی استخراج شده‌اند و باید محور تمام احکام و اجتهادات شرعی قرار گیرند (ص۱۹۳-۲۴۱).
 
۱. یکتاپرستی (توحید): محور اصلی شریعت، تأکید بر یگانگی خداوند و پرستش او به‌تنهایی است. بنابراین، همه احکام و قوانین شرعی باید در خدمت حفظ و تقویت این اصل بنیادین قرار گیرند. یکتاپرستی به عنوان پایه و اساس ایمان، زمینه‌ساز ارتباط مستقیم انسان با خدا و راهنمای زندگی فردی و اجتماعی است
 
۲. پاک‌سازی (تزکیه): شریعت با احکام و دستورات خود تلاش می‌کند انسان‌ها را از گناهان، فساد و انحرافات دور کند و به سوی فضایل و ارزش‌های اخلاقی سوق دهد.


۳. آبادانی (عمران): آبادانی به معنای ساختن جامعه‌ای سالم، عادلانه و پویا است که در آن انسان‌ها بتوانند زندگی شایسته و متعادل داشته باشند.
العلوانی در ادامه به تأثیر منفی اسرائیلیات بر شکل‌گیری بخشی از میراث تفسیری و حدیثی اشاره کرده (ص۳۴-۴۰)، [[حیله‌های شرعی]] را که به دنبال راه‌هایی برای دورزدن ظاهر احکام است، مصداق بارز انحراف از روح و مقاصد شریعت می‌شمارد (ص۴۰-۴۷). او سپس به نمونه‌هایی که شایسته بازنگری هستند اشاره می‌کند. نویسنده معتقد است بدون این بازنگری، فقه در برابر تحولات اجتماعی و فکری معاصر ناتوان خواهد ماند و این امر به عقلانیت دینی مسلمانان آسیب می‌رساند (ص۵۰-۶۰).


العلوانی این سه اصل را به عنوان اصول راهنمای کلان در فقه و اجتهاد اسلامی مطرح می‌سازد که می‌توانند به بازسازی و ارتقاء فهم شریعت در جهان معاصر کمک کنند. وی معتقد است هر کسی که خداوند وی را در ضبط قواعد فقه و کلیات و اصول و فروع فقه همراه مقاصد برتر موفق کند، تمام خیر و نیکی را به دست آورده است (ص۱۹۷). نویسنده در این فصل، ۲۵ نکته را با تمسک به شماری از آیات و دیدگاه فقها و متفکران مورد بسط و شرح قرار داده است (ص۱۹۳-۲۴۱).  
== فقه اولویت‌ها، ابزاری برای رویکرد مقاصد شریعت ==
العلوانی پس از آسیب‌شناسی میراث فقهی، فقه اولویت‌ها را به عنوان ابزاری برای احیای رویکرد مقاصدی معرفی می‌کند. او معتقد است در فرآیند استنباط احکام باید اولویت‌ها و مصالح شریعت به صورت نظام‌مند در نظر گرفته شوند و اجتهاد باید بر اساس این اولویت‌ها انجام شود. در نگاه نویسنده فقه اولویت‌ها، شناخت احکام، اعمال شرعی و اعتقادات را در بر می‌گیرد و منظور از فقه اکبر، فقه شناخت تمام این مسائل است (ص۶۶). نویسنده برای توضیح اهمیت فقه اولویت‌ها، تاریخچه مختصری از جنبش‌های اصلاح‌طلبی فقیهان در کشورهای مختلف را گزارش می‌کند و معتقد است فقه اولویت‌ها با انعطاف‌پذیری خود می‌تواند مسائل پیچیده اسلامی را به فقه اکبر رهنمون شود و اندیشه‌ای باز را جایگزین فقه اصغر و اندیشه بسته آن کند (ص۶۷-۷۵).  


== ترجمه ==
مؤلف پس از برشمردن آثار بی‌توجی به فقه اولویت‌ها (ص۷۸-۸۲) رسالت اسلام را رسالتی جهانی می‌داند و با برشمردن ویژگی‌های شریعت اسلام، معتقد است برای جهان‌شمولی اسلام باید از محدوده عمل و ظاهر عبور کرد تا به حوزه حقیقتی رسید که حقایق بنیادین دارد (ص۸۳-۸۴). وی در ادامه با اشاره به آیات و روایاتی که از توجه بیش از حد به فقه نهی کرده‌اند، نقش اولویت‌ها را در جلوگیری از این زیاده‌روی شرح می‌دهد (ص۸۵-۹۰). العلوانی در فصل چهارم کتاب نیز به صورت تفصیلی‌تر، پیامدهای منفی بی‌توجهی به مقاصد شریعت و اولویت‌ها در فقه را می‌شمارد و توضیح می‌دهد که توجه‌نکردن به این مقاصد، به تحجر، تفرقه، و گسست میان نظر و عمل می‌انجامد و در مواجهه با چالش‌های زمانه، ناتوانی را در پی دارد (ص۱۲۳-۱۳۱).
[[پرونده:مقاصد الشریعة (کتاب).jpg|200px|بندانگشتی|ترجمه فارسی از کتاب مقاصد الشریعة]]
این کتاب توسط سید ابوالقاسم حسینی(ژرفا) به زبان فارسی ترجمه شده است. این ترجمه به همت پژوهشکده نظام‌های اسلامی: فقه و حقوق، توسط پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در سال ۱۳۸۸ و در ۲۶۱ صفحه منتشر شده است. این پژوهش با مقدمه طولانی و پنجاه صفحه‌ای ابوالقاسم علیدوست و زیر نظر ارزیابان محمود علیدانی، ناصر قربان نیا و محمود حکمت نیا به سرانجام رسیده است.


ابوالقاسم علیدوست، در مقدمه به اهمیت بحث مقاصد شریعت اشاره می‌کند و ضرورت توجه به این موضوع را در مواجهه با چالش‌های فقهی و اجتماعی معاصر بیان می‌دارد. وی توضیح می‌دهد که مقاصد شریعت، اهداف و غایات شارع در وضع احکام است که فهم آن برای اجتهاد پویا و پاسخگو به مسائل نوین حیاتی است. همچنین نسبت میان شریعت، فقه و مقاصد شریعت به تفصیل بررسی می‌شود و اهمیت بازخوانی این مباحث در شرایط کنونی برجسته می‌گردد (ص۱-۱۵).
== کارآمدی فقه مقاصدی در تبیین فقه اقلیت‌ها ==
طه جابر در فصل سوم کارآمدی رویکرد فقه مقاصدی و فقه اولویت‌ها را در تبیین فقه اقلیت‌ها نمایش می‌دهد. به گفته نویسنده، فقه اقلیت‌ها نوعی فقه است که فقه جمیعت محدودی را که ویژ‌گی‌ها و مصالح خاصی دارند (مانند مسلمانانی که در کشورهای غربی زندگی می کنند) لحاظ می‌کند. به نظر او، فقیهِ این رشته باید از برخی دانش‌ها مانند جامعه‌شناسی، اقتصاد، علوم سیاسی و روابط بین‌الملل آگاهی داشته باشد (ص۹۷).


علیدوست در مقدمه کتاب «مقصدهای شریعت العلوانی» به چند محور اصلی پرداخته است:
نویسنده پس از برشمردن دلایل عبور از فقه سنتی (ص۱۰۰-۱۰۲)، برای به‌کارگیری درست از فقه اقلیت‌ها اصولی را برمی‌شمارد، اصولی مانند دقت به هدفمندی قرآن و اعتراف به ناکارآمدی فقه سنتی در پاسخ به احکام مربوط به اقلیت‌ها (ص۱۰۲-۱۰۶). او با طرح پرسش‌های بنیادین در حوزه فقه اقلیت‌ها (پرسش‌هایی مثل چیستی حقیقت همزیستی میان اعضای جامعه و چگونگی ایجاد یا گسیختگی فرهنگی میان اقلیت‌ها و اکثریت) پاسخ به آنها را برای رسیدن به حکم صحیح در این حوزه لازم می‌داند (ص۱۰۶-۱۰۹). او با بررسی برخی آیات قرآن (ص۱۰۹-۱۱۴) و برخی نمونه‌های تاریخی صدر اسلام (ص۱۱۵) نتایجی را به دست آورده است، از جمله: لزوم برنامه‌ریزی برای حضور مسلمانان در کشورهای دیگر با لحاظ حضور مستمر و دائمی آنان (نه موقّتی)، پرهیز اقلیت‌های مسلمان از اصطلاحات فقهی و تاریخی که ریشه در وحی ندارد، مانند دار الاسلام و دار الکفر، و لزوم مشارکت فعال در اجتماعات سیاسی و اجتماعی مردم (ص۱۱۸-۱۲۰).


* نسبت شریعت و مقاصد: علیدوست به تبیین رابطه میان شریعت و اهداف کلان آن می‌پردازد و توضیح می‌دهد که شریعت دارای اهداف کلان و کلی است که به عنوان «مقاصد شریعت» شناخته می‌شوند و این اهداف کلان، چارچوب و جهت‌دهنده به احکام خاص و جزئی فقهی هستند. از منظر علیدوست چون خداوند حکیم است، در تشریع مقررات، مقصد یا مقاصدی را دنبال می‌کند (ص۱۳ و ۱۴).
== توحید، تزکیه و عمران، سه مقصد کلان شریعت ==
* توضیح مقاصد شریعت: او به تشریح مفهوم مقاصد شریعت می‌پردازد و تفاوت آن را با علل و حکمت‌های خاص احکام بیان می‌کند؛ مقاصد شریعت اهداف کلی و عقل‌محور هستند که بر همه احکام ناظرند و به عنوان پارادایم یا لباس کلی برای فهم احکام عمل می‌کنند. از نظر علیدوست در تفسیر مقاصد شریعت بایه به سه منبع و اصل معتبر یعنی درک عقل، تفسیر آیات و تفسیر احادیث وارده توجه کرد. علیدوست با تمسک به شماری از آیات، روایات و دیدگاه برخی فقها، درصدد توضیح مقاصد شریعت برآمده است (ص۱۴- ۱۹).
نویسنده در فصل پنجم به معرفی سه مقصد کلانِ شریعت، یعنی توحید، تزکیه و عمران، پرداخته، آنها را محور تمام مقاصد عالی قرآنی معرفی می‌کند. وی معتقد است، این سه مقصد کلان از طریق استقراء در متون قرآنی و روایی استخراج شده‌اند و باید محور تمام احکام و اجتهادات شرعی قرار گیرند. او در این فصل ۲۵ نکته را درباره مقاصد شرعی برتر توضیح می‌دهد (ص۱۳۵-۱۸۴)، از جمله: سنت و روش پیامبر(ص) همان تطبیق عملی قرآن بر مقاصد برتر است که با توجه به این نکته هزاران روایت صحیحی که از پیامبر نقل شده، فهمیده می‌شود (ص۱۳۶)، و مقاصد برتر همانند مبانی قانونی است و در سایه آن، ارتباط جزئیات با کلیات محقق می‌شود (ص۱۳۹). او در ادامه دلیل مقدم‌شدن مقاصد شریعت بر احکام تکلیفی را توضیح می‌دهد (ص۱۷۳).
* مقاصد شریعت و فقه: علیدوست به نقش مقاصد در فهم و استنباط فقهی اشاره می‌کند و اهمیت توجه به این مقاصد را در مواجهه با مسائل و نیازهای معاصر برجسته می‌سازد. و با تمسک به برخی آیات(بقره/ ۴۲ و ۴۳ و نیز نساء/۱۷۶) و همچنین تمسک به مستندات مقبول میان شیعه و اهل سنت، برای روشن شدن بهتر بحث با توجه به رابطه فقه و شریعت از یک سو ورابطه شریعت و مقاصد از سوی دیگر، پرسش‌هایی را مطرح می‌کند (ص۱۹-۲۲).


علیدوست اهمیت توجه به مقاصد شریعت را به عنوان راهی برای پاسخگویی به چالش‌های روز و حفظ اصالت مبانی دینی در عین مواجهه با مسائل جدید بیان می‌کند (ص۲۳).  
== ترجمه کتاب به زبان فارسی ==
[[پرونده:مقصدهای شریعت (کتاب).jpg|200px|بندانگشتی|ترجمه فارسی از کتاب مقاصد الشریعة]]
کتاب مقاصد الشریعة به قلم سید ابوالقاسم حسینی (ژرفا) به زبان فارسی ترجمه شده و به کوشش پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در سال ۱۳۸۸ش، در ۲۶۱ صفحه منتشر گردیده است. [[ابوالقاسم علیدوست]] بر این ترجمه، مقدمه‌ای مفصل نگاشته است. او ابتدا به تبیین رابطه شریعت و اهداف کلان آن می‌پردازد و با استناد به حکمت خدا معتقد است، شارع در تشریع مقررات، مقصد یا مقاصدی را دنبال می‌کند (ص۱۴). وی با تمسک به شماری از آیات، روایات و دیدگاه برخی فقها، مقاصد شریعت را توضیح داده، تفاوت آن را با علل و حکمت‌های خاص احکام شرح می‌دهد (ص۱۴-۱۹). علیدوست به نقش مقاصد در فهم و استنباط فقهی اشاره می‌کند و اهمیت توجه به این مقاصد را در مواجهه با مسائل و نیازهای معاصر برجسته ساخته، آن را راه‌حلی برای چالش‌های روز معرفی می‌کند (ص۱۹-۲۳).


علیدوست در مقدمه مفصل خود پنج اندیشه و روش فقهی در ارتباط با قاعده انگاشتن مقاصد یا سند انگاری ادله مبین مقاصد را اینگونه برشمرده است:
=== پنج رویکرد فقهی نسبت به مقاصد شریعت ===
علیدوست در ارتباط با قاعده‌انگاشتن مقاصد پنج اندیشه و روش فقهی برشمرده و برای توضیح این دیدگاه‌ها، عبارت فقیهان شیعه و سنی‌مذهب، و روایات متناسب با آنها را بیان کرده است:


# نص بسند: دیدگاهی است که به طور مطلق و قاطع تنها به نصوص شرعی (متون دینی) به عنوان سند و دلیل قطعی احکام و فهم شریعت اتکا می‌کند و از پذیرش یا به‌کارگیری مقاصد شریعت به عنوان منبع یا راهنمای استنباط احکام خودداری می‌کند. علیدوست برای توضیح نص بسند، به روایات و دیدگاه برخی از فقها استناد کرده است (ص۲۴-۲۸).
# نص‌بسند: بر اساس این دیدگاه از به‌کارگیری مقاصد شریعت به عنوان منبع یا راهنمای استنباط احکام خودداری شده، تنها به نصوص شرعی بسنده می‌شود (ص۲۴-۲۸).
# نص محور با گرایش به مقاصد: از نظر علیدوست این مورد، رویکردی است که در آن فقیه در استنباط احکام، به نصوص شرعی (قرآن و سنت) به عنوان منبع اصلی و سند قطعی استناد می‌کند، اما در فهم و تفسیر این نصوص به مقاصد کلی و اهداف شریعت نیز توجه دارد. این دیدگاه میان دو رویکرد مطلقاً نص‌محور (که فقط به نصوص بدون توجه به مقاصد تکیه می‌کند) و رویکرد صرفاً مقصدمحور (که نصوص را در حاشیه قرار می‌دهد) قرار می‌گیرد. علیدوست با تمسک به شماری از فتاوای و دیدگاه‌های فقهای شیعه و اهل سنت به توضیح این مورد پرداخته است (ص۲۸-۳۲).
# نص‌محور با گرایش به مقاصد: در این رویکرد فقیه در استنباط احکام، به قرآن و سنت به‌عنوان منبع اصلی استناد می‌کند، اما در تفسیر این نصوص به اهداف شریعت نیز توجه دارد (ص۲۸-۳۲).
# نص پذیر و مقاصد محور: صاحبان این اندیشه، با وجود پذیرش ادله و نصوص شرعی به عنوان اسناد اجتهاد، به مقاصد کلی شرع توجه بیشتری کرده و بر این باورند نصوص شرعی در استناد، متاخر از مقاصد است نه مفسر آن. سپس علیدوست برای اثبات مدعای خود به شماری از فتاوای فقهای فریقین استناد کرده است (ص۳۲-۳۴).
# نص‌پذیر و مقاصدمحور: صاحبان این اندیشه، با پذیرش ادله و نصوص شرعی به عنوان اسناد اجتهاد، به مقاصد کلی شرع توجه بیشتری دارند و معتقدند نصوص شرعی، متأخر از مقاصد است و مفسر آن نیست (ص۳۲-۳۴).
# مقاصد بسند: علیدوست در توضیح بیان می‌کند در استنباط فقهی، مقاصد کلان و اهداف شریعت به عنوان سند و مبنای اصلی عمل می‌کنند و فقیه باید احکام شرعی را بر اساس این مقاصد بسند قرار دهد. یعنی مقاصد شریعت نه صرفاً به عنوان تفسیر یا ملاک فهم نصوص، بلکه به عنوان منبع و مبنای اصلی استنباط احکام شناخته می‌شوند. سپس علیدوست برای اثبات مدعای خود به بیان نمادها و نمونه‌هایی از جمله اقامه نماز جمعه در آمریکا که روز جمعه تعطیل نیست روی آورده است. در نگاه علیدوست قائلین به این رویه، ناآشنایان به اصول اجتهاد هستند (ص۳۴-۴۱).
# مقاصدبسند: در این رویکرد مقاصد شریعت نه فقط به‌عنوان تفسیر یا ملاک فهم نصوص، بلکه به عنوان منبع و مبنای اصلی استنباط احکام شناخته می‌شوند. علیدوست صاحبان این نظریه را ناآشنایان به اصول اجتهاد می‌خواند (ص۳۴-۴۱).
# نص بسند با توجه به مقاصد: این رویه به رویکردی در استنباط فقهی اشاره دارد که در آن فقیه محوریت و سندیت اصلی را به نصوص شرعی (قرآن و سنت) می‌دهد، اما این نصوص را با نظارت و توجه به مقاصد کلان شریعت تحلیل و تفسیر می‌کند (ص۴۳-۴۶). در پایان علیدوست اندیشه صحیح را اکتفا کردن به نصوص مبین حکم در اجتهاد و تمام پنج مورد فوق می‌داند که نصوص باید مستند فقیه قرار گیرند، هرچند توجه فقیه به مقاصد و تفسیر نصوص مبین حکم، در سایه مقاصد و فهم مجموعه دین و ادله مفید است (ص۴۶ و ۴۷).
# نص‌بسند با توجه به مقاصد: در این رویکرد، فقیهْ قرآن و سنت را محور اصلی استنباط احکام قرار می‌دهد، اما آنها را با نظارت و توجه به مقاصد کلان شریعت تحلیل می‌کند. علیدوست این دیدگاه را برگزیده است (ص۴۳-۴۷).


[[رده:پیش‌نویس مقاله‌ها]]
[[رده:پیش‌نویس مقاله‌ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۳۰

مقاصد الشریعة (کتاب)
اطلاعات کتاب
نویسندهطه جابر العلوانی
موضوعفقه مصلحتفلسفه فقه
سبکاستدلالی
زبانعربی
تعداد جلد۱
تعداد صفحات۱۸۷
ترجمه به دیگر زبان‌هافارسی
اطلاعات نشر
ناشردار الهادی
محل نشربیروت
تاریخ نشر۱۴۲۱ق
نوبت چاپاول
ترجمه فارسی
نام کتابمقصدهای شریعت
مترجمسید ابوالقاسم حسینی (ژرفا)
مشخصات نشرپژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
نسخه الکترونیکیhttps://digilib.feqhemoaser.com/arabic-book/مقاصد-الشريعة/
  • چکیده

مقاصد الشریعة، کتابی در حوزه فلسفه فقه، تألیف طه جابر العلوانی است. نویسنده مقاصد شریعت را نه فقط ابزاری فقهی، بلکه نظام معرفتی کلان می‌داند که می‌تواند فقه اکبر و اصول فقه را بازسازی کند. العلوانی بر ضرورت بازنگری در میراث فقهی تأکید دارد و فقه اولویت‌ها را ابزاری برای تطبیق احکام با مصالح شریعت معرفی می‌کند.

نویسنده در این اثر، کارآمدی رویکرد مقاصدی را در حل مسائل مسلمانان اقلیت نشان می‌دهد و پیامدهای بی‌توجهی به مقاصد شریعت را در فهم دینی و عقلانیت مسلمانان بیان می‌کند. نویسنده در نهایت، سه مقصد کلان و برتر شریعت، یعنی توحید، تزکیه و آبادانی را به‌عنوان محور تمام احکام و اهداف شریعت معرفی کرده است.

این کتاب را سید ابوالقاسم حسینی با عنوانِ مقصدهای شریعت به زبان فارسی ترجمه کرده و ابوالقاسم علیدوست بر آن مقدمه نگاشته است.

معرفی اجمالی

مقاصد الشریعه، اثر دکتر طه جابر العلوانی، کتابی در حوزه فلسفه فقه است. نویسنده در این اثر با استناد به ادله عقلی و نقلی، شریعت را مبتنی بر مقاصد معرفی می‌کند و تلاش دارد فهم سنتی و ایستا از فقه و شریعت را به سمت رویکرد مقاصدی و منطبق بر مقتضیات زمان و مکان هدایت کند. او علم مقاصد شریعت را نه فقط ابزاری فقهی، بلکه نظام معرفتی کلی می‌داند که می‌تواند در بازسازی فقه اکبر (کلام) و اصول فقه نقش فعال داشته باشد (ص۷۵).

در این کتاب صرفاً به نظریه‌پردازی بسنده نشده، بلکه نویسنده با طرح مباحثی چون «فقه اولویات» و «فقه اقلیات»، نشان می‌دهد که چگونه رویکرد مقاصدی می‌تواند برای چالش‌های نوپدید، به‌ویژه برای مسلمانان ساکن در جوامع غربی، راه‌حل‌های عملی ارائه دهد. این کتاب بخشی از پروژه فکری اصلی نویسنده، یعنی «بازسازی اندیشه اسلامی» و «اسلامی‌سازی معرفت» به‌شمار می‌آید.

این اثر برای نخستین‌بار در ۱۴۲۱ق به کوشش انتشارات دار الهادی بیروت در ۱۸۷ صفحه منتشر شد.

ساختار

کتاب با مقدمه‌ای از عبدالجبار الرفاعی، نویسنده کتاب فلسفة الفقه و مقاصد الشریعة، آغاز شده با فهرست مطالب پایان می‌یابد. مباحث کتاب در پنج فصل سامان یافته است و مؤلف در سیری منطقی، مباحث کتاب را از آسیب‌شناسی تا ارائه راه‌حل و پیامدهای بی‌توجهی به مقاصد شریعت دنبال می‌کند.

نویسنده در فصل اول به نقد و بررسی میراث فقهی می‌پردازد و موانعی را که بازنگری در میراث فقهی را دشوار ساخته‌اند، شناسایی می‌کند. فصل دوم به فقه اولویت‌ها اختصاص دارد و در آن مباحثی در زمینه تشخیص و رتبه‌بندی امور بر اساس اهمیت شرعی و مقاصدی توضیح داده می‌شود.

العلوانی در فصل سوم چگونگی استنباط احکام برای مسلمانان ساکن در جوامع غیراسلامی، و چالش‌های فقهی آن را توضیح می‌دهد. در فصل چهارم و پنجم نیز به ترتیب، پیامد‌های بی‌توجهی به مقاصد شریعت و مقاصد کلان شریعت شرح داده شده است.

نویسنده

دکتر طه جابر العلوانی (۱۹۳۵-۲۰۱۶م) از اساتید فقه اهل عراق است که در حوزه فلسفه فقه و مقاصد شریعت آثار متعددی دارد. العلوانی بنیان‌گذار و رئیس شورای فقه آمریکا (North American Fiqh Council) یکی از نهادهای مهم فقهی در آمریکای شمالی، رئیس دانشگاه علوم اسلامی و اجتماعی (SISS) در ایالات متحده آمریکا، مؤسس و رئیس «المعهد العالمی للفکر الاسلامی» در آمریکا و استاد و پژوهشگر برجسته در دانشگاه‌ها بود. «التوحید و التزکیة و العمران» و «مدخل الی فقه الاقلیات» از دیگر آثار او در حوزه فقه معاصر به‌شمار می‌آیند.

ضرورت بازنگری در میراث فقهی

طه جابر در فصل اول به بررسی وضعیت میراث فقهی اسلام و موانع بازنگری در آن می‌پردازد و تأکید می‌کند برای تحول مطلوب در فقه اسلامی، باید در میراث گذشته بازنگری همه‌جانبه صورت پذیرد (ص۲۱). او با فرق‌گذاشتن میان «وحی» و «میراث» روشن می‌سازد که منظورش از بازاندیشی، بازنگری در تفسیر انسان‌های گذشته از دین و وحی است، نه بازنگری در وحی که امری ثابت و تغییرناپذیر است (ص۲۳-۲۴). او با استناد به شواهدی از فقه اهل‌سنت، ضرورت ارزیابی و بازبینی این میراث را نشان می‌دهد و بر تاریخ‌مندی اندیشه اسلامی و روشمندی معرفت قرآنی تأکید دارد (ص۲۸-۳۴).

العلوانی در ادامه به تأثیر منفی اسرائیلیات بر شکل‌گیری بخشی از میراث تفسیری و حدیثی اشاره کرده (ص۳۴-۴۰)، حیله‌های شرعی را که به دنبال راه‌هایی برای دورزدن ظاهر احکام است، مصداق بارز انحراف از روح و مقاصد شریعت می‌شمارد (ص۴۰-۴۷). او سپس به نمونه‌هایی که شایسته بازنگری هستند اشاره می‌کند. نویسنده معتقد است بدون این بازنگری، فقه در برابر تحولات اجتماعی و فکری معاصر ناتوان خواهد ماند و این امر به عقلانیت دینی مسلمانان آسیب می‌رساند (ص۵۰-۶۰).

فقه اولویت‌ها، ابزاری برای رویکرد مقاصد شریعت

العلوانی پس از آسیب‌شناسی میراث فقهی، فقه اولویت‌ها را به عنوان ابزاری برای احیای رویکرد مقاصدی معرفی می‌کند. او معتقد است در فرآیند استنباط احکام باید اولویت‌ها و مصالح شریعت به صورت نظام‌مند در نظر گرفته شوند و اجتهاد باید بر اساس این اولویت‌ها انجام شود. در نگاه نویسنده فقه اولویت‌ها، شناخت احکام، اعمال شرعی و اعتقادات را در بر می‌گیرد و منظور از فقه اکبر، فقه شناخت تمام این مسائل است (ص۶۶). نویسنده برای توضیح اهمیت فقه اولویت‌ها، تاریخچه مختصری از جنبش‌های اصلاح‌طلبی فقیهان در کشورهای مختلف را گزارش می‌کند و معتقد است فقه اولویت‌ها با انعطاف‌پذیری خود می‌تواند مسائل پیچیده اسلامی را به فقه اکبر رهنمون شود و اندیشه‌ای باز را جایگزین فقه اصغر و اندیشه بسته آن کند (ص۶۷-۷۵).

مؤلف پس از برشمردن آثار بی‌توجی به فقه اولویت‌ها (ص۷۸-۸۲) رسالت اسلام را رسالتی جهانی می‌داند و با برشمردن ویژگی‌های شریعت اسلام، معتقد است برای جهان‌شمولی اسلام باید از محدوده عمل و ظاهر عبور کرد تا به حوزه حقیقتی رسید که حقایق بنیادین دارد (ص۸۳-۸۴). وی در ادامه با اشاره به آیات و روایاتی که از توجه بیش از حد به فقه نهی کرده‌اند، نقش اولویت‌ها را در جلوگیری از این زیاده‌روی شرح می‌دهد (ص۸۵-۹۰). العلوانی در فصل چهارم کتاب نیز به صورت تفصیلی‌تر، پیامدهای منفی بی‌توجهی به مقاصد شریعت و اولویت‌ها در فقه را می‌شمارد و توضیح می‌دهد که توجه‌نکردن به این مقاصد، به تحجر، تفرقه، و گسست میان نظر و عمل می‌انجامد و در مواجهه با چالش‌های زمانه، ناتوانی را در پی دارد (ص۱۲۳-۱۳۱).

کارآمدی فقه مقاصدی در تبیین فقه اقلیت‌ها

طه جابر در فصل سوم کارآمدی رویکرد فقه مقاصدی و فقه اولویت‌ها را در تبیین فقه اقلیت‌ها نمایش می‌دهد. به گفته نویسنده، فقه اقلیت‌ها نوعی فقه است که فقه جمیعت محدودی را که ویژ‌گی‌ها و مصالح خاصی دارند (مانند مسلمانانی که در کشورهای غربی زندگی می کنند) لحاظ می‌کند. به نظر او، فقیهِ این رشته باید از برخی دانش‌ها مانند جامعه‌شناسی، اقتصاد، علوم سیاسی و روابط بین‌الملل آگاهی داشته باشد (ص۹۷).

نویسنده پس از برشمردن دلایل عبور از فقه سنتی (ص۱۰۰-۱۰۲)، برای به‌کارگیری درست از فقه اقلیت‌ها اصولی را برمی‌شمارد، اصولی مانند دقت به هدفمندی قرآن و اعتراف به ناکارآمدی فقه سنتی در پاسخ به احکام مربوط به اقلیت‌ها (ص۱۰۲-۱۰۶). او با طرح پرسش‌های بنیادین در حوزه فقه اقلیت‌ها (پرسش‌هایی مثل چیستی حقیقت همزیستی میان اعضای جامعه و چگونگی ایجاد یا گسیختگی فرهنگی میان اقلیت‌ها و اکثریت) پاسخ به آنها را برای رسیدن به حکم صحیح در این حوزه لازم می‌داند (ص۱۰۶-۱۰۹). او با بررسی برخی آیات قرآن (ص۱۰۹-۱۱۴) و برخی نمونه‌های تاریخی صدر اسلام (ص۱۱۵) نتایجی را به دست آورده است، از جمله: لزوم برنامه‌ریزی برای حضور مسلمانان در کشورهای دیگر با لحاظ حضور مستمر و دائمی آنان (نه موقّتی)، پرهیز اقلیت‌های مسلمان از اصطلاحات فقهی و تاریخی که ریشه در وحی ندارد، مانند دار الاسلام و دار الکفر، و لزوم مشارکت فعال در اجتماعات سیاسی و اجتماعی مردم (ص۱۱۸-۱۲۰).

توحید، تزکیه و عمران، سه مقصد کلان شریعت

نویسنده در فصل پنجم به معرفی سه مقصد کلانِ شریعت، یعنی توحید، تزکیه و عمران، پرداخته، آنها را محور تمام مقاصد عالی قرآنی معرفی می‌کند. وی معتقد است، این سه مقصد کلان از طریق استقراء در متون قرآنی و روایی استخراج شده‌اند و باید محور تمام احکام و اجتهادات شرعی قرار گیرند. او در این فصل ۲۵ نکته را درباره مقاصد شرعی برتر توضیح می‌دهد (ص۱۳۵-۱۸۴)، از جمله: سنت و روش پیامبر(ص) همان تطبیق عملی قرآن بر مقاصد برتر است که با توجه به این نکته هزاران روایت صحیحی که از پیامبر نقل شده، فهمیده می‌شود (ص۱۳۶)، و مقاصد برتر همانند مبانی قانونی است و در سایه آن، ارتباط جزئیات با کلیات محقق می‌شود (ص۱۳۹). او در ادامه دلیل مقدم‌شدن مقاصد شریعت بر احکام تکلیفی را توضیح می‌دهد (ص۱۷۳).

ترجمه کتاب به زبان فارسی

ترجمه فارسی از کتاب مقاصد الشریعة

کتاب مقاصد الشریعة به قلم سید ابوالقاسم حسینی (ژرفا) به زبان فارسی ترجمه شده و به کوشش پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در سال ۱۳۸۸ش، در ۲۶۱ صفحه منتشر گردیده است. ابوالقاسم علیدوست بر این ترجمه، مقدمه‌ای مفصل نگاشته است. او ابتدا به تبیین رابطه شریعت و اهداف کلان آن می‌پردازد و با استناد به حکمت خدا معتقد است، شارع در تشریع مقررات، مقصد یا مقاصدی را دنبال می‌کند (ص۱۴). وی با تمسک به شماری از آیات، روایات و دیدگاه برخی فقها، مقاصد شریعت را توضیح داده، تفاوت آن را با علل و حکمت‌های خاص احکام شرح می‌دهد (ص۱۴-۱۹). علیدوست به نقش مقاصد در فهم و استنباط فقهی اشاره می‌کند و اهمیت توجه به این مقاصد را در مواجهه با مسائل و نیازهای معاصر برجسته ساخته، آن را راه‌حلی برای چالش‌های روز معرفی می‌کند (ص۱۹-۲۳).

پنج رویکرد فقهی نسبت به مقاصد شریعت

علیدوست در ارتباط با قاعده‌انگاشتن مقاصد پنج اندیشه و روش فقهی برشمرده و برای توضیح این دیدگاه‌ها، عبارت فقیهان شیعه و سنی‌مذهب، و روایات متناسب با آنها را بیان کرده است:

  1. نص‌بسند: بر اساس این دیدگاه از به‌کارگیری مقاصد شریعت به عنوان منبع یا راهنمای استنباط احکام خودداری شده، تنها به نصوص شرعی بسنده می‌شود (ص۲۴-۲۸).
  2. نص‌محور با گرایش به مقاصد: در این رویکرد فقیه در استنباط احکام، به قرآن و سنت به‌عنوان منبع اصلی استناد می‌کند، اما در تفسیر این نصوص به اهداف شریعت نیز توجه دارد (ص۲۸-۳۲).
  3. نص‌پذیر و مقاصدمحور: صاحبان این اندیشه، با پذیرش ادله و نصوص شرعی به عنوان اسناد اجتهاد، به مقاصد کلی شرع توجه بیشتری دارند و معتقدند نصوص شرعی، متأخر از مقاصد است و مفسر آن نیست (ص۳۲-۳۴).
  4. مقاصدبسند: در این رویکرد مقاصد شریعت نه فقط به‌عنوان تفسیر یا ملاک فهم نصوص، بلکه به عنوان منبع و مبنای اصلی استنباط احکام شناخته می‌شوند. علیدوست صاحبان این نظریه را ناآشنایان به اصول اجتهاد می‌خواند (ص۳۴-۴۱).
  5. نص‌بسند با توجه به مقاصد: در این رویکرد، فقیهْ قرآن و سنت را محور اصلی استنباط احکام قرار می‌دهد، اما آنها را با نظارت و توجه به مقاصد کلان شریعت تحلیل می‌کند. علیدوست این دیدگاه را برگزیده است (ص۴۳-۴۷).