کاربر:Ma.sultanmoradi/صفحه تمرین۳: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|نسخه الکترونیکی= | |نسخه الکترونیکی= | ||
}} | }} | ||
پرسش اساسی کتاب '''اصل کرامت انسانی به مثابه قاعده‌ای فقهی''' این است که آیا میتوان از برخی آیات قرآن کریم - همچون آیه ۷۰ سوره اسراء - اصلی با عنوان «[[کرامت انسانی]]» استنباط کرد تا در صورت تعارض دیگر احکام شرعی بر آنان حاکم شود؟ از نظر نویسنده اگر بتوان چینن اصلی استنباط کرد، میتوان همچون اصل عدالت در جایگاهی قرار گیرد که بگوییم «خداوند حکمی بدون در نظر داشتن آن جعل نکرده | پرسش اساسی کتاب '''اصل کرامت انسانی به مثابه قاعده‌ای فقهی''' این است که آیا میتوان از برخی آیات قرآن کریم - همچون آیه ۷۰ سوره اسراء - اصلی با عنوان «[[کرامت انسانی]]» استنباط کرد تا در صورت تعارض دیگر احکام شرعی بر آنان حاکم شود؟ از نظر نویسنده اگر بتوان چینن اصلی استنباط کرد، میتوان همچون اصل عدالت در جایگاهی قرار گیرد که بگوییم «خداوند حکمی بدون در نظر داشتن آن جعل نکرده است». | ||
[[سید محمدعلی ایازی]]، نویسنده کتاب، با | [[سید محمدعلی ایازی]]، نویسنده کتاب، با بررسی مفهوم «کرامت» در نصوص دینی، سعی می‌کند آن را از حوزه‌های معنایی همجوار جدا سازد و فهرستی از ویژگی‌های ذاتی این مفهوم ارائه دهد. مهمترین تمایز ایجاد شده در این کتاب، تمایز میان دو مفهوم کرامت ذاتی و کرامت اقتضائی یا استعدادی است. از نظر نویسنده مفهوم کرامت ذاتی از مبانی دینی اسلام قابل استنتاج است و می‌تواند مبنای تأسیس اصلی فقهی باشد. اثبات چنین اصلی می‌تواند تأثیر روشنی در احکام فقهی زنان، اقلیت‌ها، برده‌داری و احکام سیاسی و حکومتی خواهد داشت. ادعای کتاب این است که چندصد روایت از معصومان شامل تبیین کرامت و حوزه‌های آن است. | ||
از نظر نویسنده، اگرچه در متون دینی مفهوم ارجمندی انسان به مثابه توصیفی از امر واقع و در زمینه‌ای کلامی و غیرفقهی آمده است، به دلیل اهمیت موضوع میتوان گزاره‌های هنجاریِ فقهی و حقوقی از آن استنباط نمود. چنین اصلی با احکامی قطعی همچون قصاص و رجم ندارد؛ چرا که این تعارضات ظاهری، برآمده از تفاسیر اشعری مسلک از قرآن است و بررسی دقیق روایات نشان میدهد که تعارضات ادعایی به واقع وجود ندارند و حتی بسیاری از احکامِ ظاهراً معارض مبتنی بر اخبار واحد یا متظافر هستند. | از نظر نویسنده، اگرچه در متون دینی مفهوم ارجمندی انسان به مثابه توصیفی از امر واقع و در زمینه‌ای کلامی و غیرفقهی آمده است، به دلیل اهمیت موضوع میتوان گزاره‌های هنجاریِ فقهی و حقوقی از آن استنباط نمود. چنین اصلی با احکامی قطعی همچون قصاص و رجم ندارد؛ چرا که این تعارضات ظاهری، برآمده از تفاسیر اشعری مسلک از قرآن است و بررسی دقیق روایات نشان میدهد که تعارضات ادعایی به واقع وجود ندارند و حتی بسیاری از احکامِ ظاهراً معارض مبتنی بر اخبار واحد یا متظافر هستند. | ||