آزمایش پزشکی بر روی انسان (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع مطالعاتی}} | {{منابع مطالعاتی}} | ||
[[آزمایش پزشکی بر روی بدن انسان]]، | [[آزمایش پزشکی بر روی بدن انسان]]، برای اکتشاف علمی یا کشف درمان بیماری انجام می‌شود. از دیدگاه فقه اسلامی، بر هر مسلمان واجب است خود را از خطرات جانی حفظ کند؛ ولی آزمایش‌های پزشکی ممکن است جان انسان را در معرض خطر قرار دهد. با توجه به لزوم پیشرفت علم پزشکی که مستلزم آزمایش بر روی بدن انسان‌ها است، چند پرسش پیشروی فقیهان مطرح است: از دیدگاه فقه، آزمایش‌هایی که صرفاً به‌قصد درمان بیماری‌های سریع الانتشار باید بر روی انسان انجام شود چه حکمی دارد؟ اگر این آزمایش‌ها بر روی حیوان نیز قابل انجام باشد آیا می‌توان بر انسان نیز آزمایش کرد؟ آیا در جواز اجرای این آزمایش‌ها بین انسان کافر و مسلمان تفاوت وجود دارد؟ رابطه اصل [[کرامت انسان|کرامت ذاتی انسان]]، و تفاوتی که در فقه اسلامی بین انسان مسلمان و کافر در زمینه این آزمایش‌ها وجود دارد، چگونه است؟ آیا رضایت فرد برای نمونه آزمایش شدن شرط است؟ رابطه حفظ نفس به عنوان یک مسئله مهم در فقه اسلامی با حکم به عدم جواز آزمایش‌های پزشکی چیست؟ با توجه به تأکید دین بر دانش آموزی، آیا آزمایش‌های پزشکیِ صرفاً علمی که فقط بر روی انسان قابل اجرا است، جایز است؟ | ||
مشهور فقیهان تا زمانی که | مشهور فقیهان تا زمانی که غیرمسلمان برای انجام این آزمایش‌ها وجود داشته باشد، به مسلمان اجازه این کار را نمی‌دهند. از فقیهان معاصر [[ناصر مکارم شیرازی]] در جواب استفتائی درباره شخصی که یقین به خطر جانی داشتن این آزمایش‌ها دارد، حکم به عدم جواز کرده است؛ مگر در صورتی که ضرورت است (مثلاً هنگامی که نجات جان مسلمان متوقف به این آزمایش باشد) یا احتمال ضرر ضعیف باشد. | ||