عدالت، عقل و اجتهاد (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نویسنده | {{نویسنده | ||
|نویسنده = | | نویسنده = هیئت تحریریه دانشنامه فقه معاصر | ||
|نویسنده۲ = | | نویسنده۲ = | ||
|نویسنده۳ = | | نویسنده۳ = | ||
|گردآوری = | | گردآوری = | ||
|ویراستار۱ = | | ویراستار۱ = | ||
|ویراستار۲ = | | ویراستار۲ = | ||
|ویراستار۳ = | | ویراستار۳ = | ||
}} | }} | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
*'''چکیده''' | *'''چکیده''' | ||
عدالت، عقل و اجتهاد: توسعه در کاربست عقل برای کشف مصادیق | '''عدالت، عقل و اجتهاد: توسعه در کاربست عقل برای کشف مصادیق عدل'''، عنوان پژوهشی از مهدی شجریان است که به بررسی حجیت عقل در کشف مصادیق جزئی عدالت در فقه می‌پردازد و در تقابل با دیدگاه مشهور اصولیان است که [[حجیت عقل]] را به احکام قطعی و کلی مانند حسن عدل و قبح ظلم منحصر می‌کنند. نویسنده از [[حجیت موسع عقل]] حتی در موارد ظنی و اطمینانی (مانند مصادیق جزئی عدالت در مسائل اجتماعی یا حقوق زنان) دفاع می‌کند. نگارنده به چند دلیل تمسک می‌کند ازجمله اینکه عقل به حجیت علم عقلانی (اعم از قطعی یا ظنی اطمینانی)، مگر در تعارض با دلیل نقلی قوی‌تر حکم می‌کند. دلیل دیگر نویسنده این است که قرآن و روایات، با الفاظ مطلق، تمسک به عقل را بدون قید قطع یا کلیت تجویز می‌کنند. و در نهایت او به [[سیره عقلا]] استناد می‌کند با این توضیح که سیره مستمر عقلای عالم این است که به عقل ظنیِ اطمینان‌بخش در علوم هنجاری اعتماد دارند و شارع هم این سیره را امضای کرده است. | ||
کتاب با نقد ادله مشهور مانند عمومات نهی از ظن، خطاپذیری عقل، روایت «دین الله لا یصاب بالعقول» و روایات ناهى از قیاس نشان می‌دهد که ظن عقلی (مبتنی بر قرائن) از عمومات نهی از ظن خارج است و نسبت عقل با قیاس تباین است. به باور نویسنده برای اعتباربخشی به عقل ظنی در مصادیق عدالت، چهار شرط ضروری است: ۱. تلاش منطقی فاعل شناسا متناسب با وسع او. ۲. عقلانیت عرفی (قابلیت احتجاج نزد عقلا). ۳. کشف مصالح/مفاسد نوعیه (فقط در احکام غیرعبادی) و ۴. ترجیح معرفتی در فرض تعارض با ادله نقلی. | کتاب با نقد ادله مشهور مانند عمومات نهی از ظن، خطاپذیری عقل، روایت «دین الله لا یصاب بالعقول» و روایات ناهى از قیاس نشان می‌دهد که ظن عقلی (مبتنی بر قرائن) از عمومات نهی از ظن خارج است و نسبت عقل با قیاس تباین است. به باور نویسنده برای اعتباربخشی به عقل ظنی در مصادیق عدالت، چهار شرط ضروری است: ۱. تلاش منطقی فاعل شناسا متناسب با وسع او. ۲. عقلانیت عرفی (قابلیت احتجاج نزد عقلا). ۳. کشف مصالح/مفاسد نوعیه (فقط در احکام غیرعبادی) و ۴. ترجیح معرفتی در فرض تعارض با ادله نقلی. | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
نویسنده معتقد است تمهیدات اجرایی برای حل نابرابری‌های زنان، مانند اختصاص ثلث ماترک به همسران یا تأمین دیه از بیت‌المال، با چالش‌هایی مواجه‌اند؛ زیرا ممکن است بی‌عدالتی جدیدی ایجاد کنند و در سطح نظری موجب تقویت ظالمانه بودن شریعت شوند. این روش‌ها بیشتر مشکلات عملی را حل می‌کنند و پاسخگوی پرسش‌های نظری درباره عدالت شرعی نیستند (ص۲۸۱-۲۸۲). | نویسنده معتقد است تمهیدات اجرایی برای حل نابرابری‌های زنان، مانند اختصاص ثلث ماترک به همسران یا تأمین دیه از بیت‌المال، با چالش‌هایی مواجه‌اند؛ زیرا ممکن است بی‌عدالتی جدیدی ایجاد کنند و در سطح نظری موجب تقویت ظالمانه بودن شریعت شوند. این روش‌ها بیشتر مشکلات عملی را حل می‌کنند و پاسخگوی پرسش‌های نظری درباره عدالت شرعی نیستند (ص۲۸۱-۲۸۲). | ||
[[رده: | [[رده:کتاب‌های مبانی فقه معاصر]] | ||
[[رده:مقالات کتاب‌شناسی]] | [[رده:مقالات کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:کتاب‌های مهدی شجریان]] | |||